1 |
Dream Theater |
|
Ouderwets sterk album dat spoedig tot de klassiekers van het genre zal gaan behoren |
2 |
Porcupine Tree |
|
Steve Wilson bewijst zowel korte pakkende nummers te kunnen schrijven als lange instrumentale passages |
3 |
Pain of Salvation |
|
Een band die nieuwe richtingen blijft zoeken zonder vast te houden aan geldende regels en toch herkenbaar weet te blijven |
4 |
Blackfield |
|
Een verzameling boeiende nummers die blijven hangen door hun sterke teksten en herkenbare refreinen |
5 |
Anekdoten |
|
Met 'A Time of Day' heeft de band een album afgeleverd dat Anekdoten terugplaatst aan de top van de progressieve rock |
6 |
Satellite |
|
Op sommige momenten iets
commerciëler en er blijft progressie in de band zitten |
7 |
Jack Foster III |
|
Nu eens geen complex werk, maar luchtige, toch zeer knappe nummers, die sterk genoeg zijn om te blijven boeien |
8 |
Planet X |
|
Ook zonder Tony Mcalpine weet Sherinian een geweldige combinatie van fusion en prog te maken |
9 |
Ritual |
|
Nummers met popsongstructuren, maar progressief gearrangeerd op een frisse en eigen wijze uitgevoerd, zo zou je hun muziek het beste kunnen samenvatten. |
10 |
Oceansize |
|
Muzikanten die niet direct uit de traditionele progscene afkomstig zijn die een baanbrekend, actueel en progressief album afleveren |