Reviews Jack Foster

Het jaar 2006 heeft zijn eerste schreden nog maar net gezet en ik heb al een kandidaat voor de jaarlijst in beeld. ‘Evolution of Jazzraptor’ van de band Jack Foster III, vernoemd naar zijn voorman, zanger en gitarist. Een bijzonder album door zijn verscheidenheid aan stijlen en invloeden en de samensmelting daarvan tot een prachtig progressief geheel met een eigen handtekening. De band is meer een project dan een permanente structuur, op dit album bestaande uit o.a. Trent Gardner (o.a. Magellan) en Robert Berry (o.a. The December People). Waar Jack Fosters’ interesses liggen is wel duidelijk namelijk bij Gino Vanelli, The Flower Kings, Sting, Toto en The Beatles. Hij hult dat alles in een progjas met af en toe metal- maar met name jazzaccenten en bovenal ijzersterke composities met snel beklijvende melodielijnen.
Het startschot ‘Bohemian Soul’ roept sterke associaties op met The Flower Kings, al moet gezegd dat de over de gehele albumlinie uitstekende zang van Jack Foster een stuk spannender klinkt dan het monotone declameren van Roine Stolt. De instrumentatie is creatief met veel afwisseling tussen gitaar en keyboards. Die spanning en variatie ontmoet ik ook in de countryprog van ‘Cat’s Got Nine’ waar in drie minuten een song wordt neergezet die staat als een huis. ‘Feel It When I Sting’ kent weer een prima thema, een mooie synthsolo, een lekker orgel en een smaakvolle afwisseling tussen stevige en rustige elementen. ‘The Shy Ones’ heeft net iets te veel van Sting in zijn jazzy periode maar is desondanks met zijn pakkende melodie en tokkelende akoestische gitaar heel mooi. Voor de late uurtjes! Terwijl ‘Tiger Bone Wine’ een niet al te revolutionair popnummer is waarbij meezingen echter onvermijdelijk is.
Rillingen gaan door mij heen bij het gevoelige ‘Dream With You’, een ballade met prachtige arrangementen gedomineerd door de schitterende volle toetsen van Gardner die de band opzwepen naar een felle climax. ‘Lucifer’s Rat’ kent een typische van Magellan bekende basis van drums en bas en de track ‘ontaardt’ in een meezinger van jewelste met een heerlijke trompet en een namaak hammond die desondanks toch wervelt. Vervolgens schieten we door naar het volgende hoogtepunt ‘Everytime You Smile’ waar Foster zingt met de dictie van Sting, er ook nog een briljante en ruige gitaarsolo uitgooit en waar de band grossiert in bombastische breaks. Het veertien minuten durende ‘Nirvana in the Notes’ sluit af en wordt vooral in de eerste delen bepaald door het vaardige pianospel van Shelly Berg. Hij klinkt zowel jazzy, met referenties aan Keith Jarrett, als klassiek tegelijk en dat is niet gemakkelijk. Al vind ik het pianodeel iets te lang duren. De overgangen zijn onverwacht maar iets te abrupt waardoor er mijns inziens te veel licht zit tussen de gezongen melodie en de pianostukken. Ondanks deze kritiek vormt de track echter een prima einde in stijl.
‘Evolution of Jazzraptor’ is op de gebruikelijke wijze te verkrijgen maar ook tegen betaling per track in zijn geheel te downloaden. U haalt dan een heerlijk album in huis, dat lekker wegdraait maar ondanks zijn toegankelijkheid gelukkig ver weg blijft van ‘het midden van de weg’. De eigenzinnige inkleuring, de complexe onderliggende lagen en de avontuurlijke speltechniek zijn daar de prettige oorzaken van.

JoJo (01-2006)

Bezetting:
Jack Foster - vocals, lead guitars
Robert Berry - bass, drums, guitars
Trent Gardner - keyboards, trombone, percussion, Moog bass
Ken Stout - saxophone
David Ristrim - dobro and pedal steel
Jeff Curtis - guitars, harmonica
John Cappobianco - trumpet
Shelly Berg - piano
Andy Eberhard - additional drums

Jack Foster III - Tame Until Hungry
*Label:*	Muse-Wrapped Records
*Site:*	jazzraptor
*Jaar:*	2007
*Duur:*	61:00

*Recensent:*	OProg
*Waardering:*

Na twee zeker niet onaardige albums is het derde wapenfeit van Jack Foster III verschenen. De vorige twee schijven, 'The Evolution of Jazzraptor' en 'Raptorgnosis' lieten een fraaie mix horen van stevige progressieve rock met een jazzy randje. Dit gebeurde met hulp van Robert Berry en de van Magellan bekende Trent Gardner. Geen kleine namen en het resultaat was er dan ook naar. Ook deze keer is Jack niet alleen, zijn twee collega's zijn weer van de partij en met een aantal gastmuzikanten als aanvulling is 'Tame Until Hungry' een zeer fraai document geworden. Er is deze keer minder hulp dan op de vorige twee albums. Van drie muzikanten slechts, drummer Andy Eberhard, toetsenist Ross Gualco en saxofonist David Hipsham doen hun duit in het zakje.
Ten eerste mijn complimenten voor de productie. Trend Gardner en Robert Berry hebben er een juweeltje van gemaakt. Het geluid is vol en gedetailleerd en doet niet onder voor menig album van grotere bands. Het jazzy gevoel heeft plaats gemaakt voor een meer songmatige aanpak. De traktatie bestaat uit twaalf nummers met een kop en een staart. Hoogtepunten zijn er volop en 'Tame Until Hungry' gaat met 'No Tears Left for Cryin'' uitstekend van start. Het laat horen wat er de rest van het album te verwachten is. Goede nummers met fraaie passages die het overigens prima zouden doen op de radio en er is zowaar ook ruimte voor een mooie gitaarsolo.
'Tame Until Hungry' is dan ook een stuk lichter dat zijn voorgangers. De luisteraars die zitten te wachten op een complexe partij muziek zullen misschien wat teleurgesteld over het album zijn. Zelf ben ik blij weer eens een album te hebben dat laat horen dat de andere kant van progressieve rock ook mogelijk is en zeer fraai kan zijn. Nu eens geen complex werk maar luchtige, toch zeer knappe nummers die sterk genoeg zijn om te blijven boeien. Uitstekend gedaan Jack!

OProg (9-2007)

Bezetting:
Jack Foster III - vocals, guitars, harmonica
Trent Gardner - keyboards, vocals, producer
Robert Berry - bass, guitars, drums, vocals
Met:
Andy Eberhard - drums (2, 3, 12)
Ross Gualco - piano, keyboards (12)
David Hipsham - sax (4)
Full House Vocal Orchestra - vocals (12)

Discografie:
Evolution of Jazzraptor (2004)
Raptorgnosis (2005)
Tame Until Hungry (2007)

More J