OProg's Week CD/DVD

	Bij het zien van dit album moest ik toch even twee keer kijken... Glass Hammer - Cor Cordium (2011) De hoes van de nieuwste telg van de Glass Hammer familie lijkt namelijk zo sterk op de vorige dat ik pas bij het zien van de titel zeker wist dat het om de nieuwe ging. De richting is ook deze keer niet om en de band gaat verder waar ze met 'If' gebleven was. Dus wederom lang uitgesponnen nummers en zang die lijkt op die van Jon Anderson. Weinig origineel, maar wel prima te luisteren.
	Hoe zou het met Yes zonder deze demo's gegaan zijn? Trevor Rabin - 90124 (2003) Yes was begin jaren tachtig over. Rond deze tijd ontmoette Rabin Chris Squire en Alan White. Samen gingen ze aan de slag onder de naam 'Cinema'. De demo's zoals te horen op dit album zouden de basis worden van nieuw werk. Het zou uiteindelijk bij toeval toch onder de naam 'Yes' uitkomen, nadat Squire Jon Anderson bij het project betrok. Het betekende een comeback voor de band die met '90125' weer helemaal terug was.
	Mike Oldfield bewees het al een paar jaar eerder... Jean Michel Jarre - Oxygene (1976) Dat er ook markt was voor volledig instrumentaal werk toen 'Tubular Bells' een miljoenenverkoop haalde. Voor Jarre was dit zijn eerste echte album, waar hij maar liefst acht maanden mee bezig was. Na was scepsis over het werk besloot het label Disques Dreyfus de gok te nemen en liet vijftigduizend exemplaren persen. Uiteindelijk zou Polydor het internationaal uitbrengen en werdt het meer dan vijftien miljoen keer verkocht.
	De middag doorgebracht met het draaien van albums van Bruford... Allan Holdsworth - Atavachron (1986) Binnen deze band rond Bill Bruford nam meestergitarist Allan Holdsworth, net als bij het eerste album van U.K., een belangrijke rol in. Na het tweede album zou hij echter de band verlaten om zich verder te kunnen ontwikkelen. 'Atavachron' was het eerste album waarop hij de 'SynthAxe' zou gebruiken om zijn unieke geluid te kunnen laten horen. Niet voor niets zei Zappa: "He's one of the most interesting guys on guitar on the planet".
	Bijna niemand zal het deze week ontgaan zijn... Queen - Sheer Heart Attack (1974) Freddie Mercury is alweer twintig jaar geleden overleden. Toch was Queen weer volop in het nieuws. Op één in de top 2000, documentaires over de band op televisie en hun nummers volop op de radio. Naast de enorme invloed die de groep heeft gehad op de populaire muziek was ze ook duidelijk aanwezig in de prog. Niet voor niets coverde Dream Theater een aantal jaren terug een aantal nummers van dit album voor de bonus-cd van 'Black Clouds and Silver Linings'
	De cirkel is rond.... Spring - Spring (1971/2011) Een paar jaar terug was het vooral de kunst om 'klassieke' obscure albums op cd te vinden. Nu verschijnt alles weer op het formaat waar het oorspronkelijk op uit kwam, zo bleek op de platenbeurs in Utrecht. Inmiddels zijn er volop bakken met reissues op lp te vinden, overigens wisselend van kwaliteit. Wel fraai is deze heruitgave van Akarma, die net als het origineel een 'tripple gatefold sleeve' heeft. Zou hij echt gelimiteerd zijn tot 250?
	Het laatste 'grote' album van de band? Renaissance - A Song for All Seasons (1978) In ieder geval was het wel het laatste orkestrale werk van Renaissance. De samenwerking met het Royal Philharmonic Orchestra komt met name in het titelnummer goed tot zijn recht. Het zou tevens de laatste keer zijn dan Renaissence op deze manier zou werken. Hierna zou de groep proberen het volle geluid volledig met keyboards neer te zetten. Overigens bevat 'A Song for all Seasons' ook de grootste hit van de groep met 'Northern Lights'.
	'Aqualung' is veertig jaar oud en opnieuw verschenen... Ian Anderson - Walk into Light (1983/2011) Terwijl ik die box voor het eerst beet had kwam ik ook de remaster van dit soloalbum tegen. Het meeste solowerk van Anderson lag toch wel in het verlengde van Tull. 'Walk into Light' is echter heel andere kost. Het album werd begin jaren tachtig gemaakt met 'new technology'. Samen met Peter-John Vitesse ging Ian aan de slag met de voor die tijd modernste synthesisers. Het resultaat is nog steeds heel prettig luisteren.
	Na meer dan veertig jaar verschenen, 'Smile' zoals hij indertijd moest worden. The Beach Boys - Smile (1967/2011) Binnen de muziek is het verschijnen van 'Sgt. Pepper' haast een nieuw begin. Een complex werk, waarbij de nadruk lag op expirimenteren en het album als geheel. Brian Wilson was hard op weg om net zo'n stempel op de muziek te willen drukken. Hij was zo progressief bezig dat de rest van de band, met name Mike Love, het niet begreep. Mede door de geestelijke staat van Brian werd het project geannuleerd. De Beach Boys gingen terug naar de pop en zouden deze periode nooit meer benaderen...
	Oud werk in een nieuw jasje, ook Peter Gabriel gaat orchestraal. Peter Gabriel - New Blood (2011) Toch is het niet gewoon zo dat Gabriel een orkest achter zijn band mee laat spelen om zijn grootste hits te recyclen. De arrangementen zijn significant anders geworden en er is zelfs geen band ter ondersteuning. De luisteraar moet het doen met een symfonieorkest en de stem van Gabriel. Het resultaat verschijnt in verschillende versies. De mooiste is die met een fotoboek, twee cd's en het beeldmateriaal op dvd en blue-ray.
	Na het succes van 'Tubular Bells' kon dit niet uitblijven. Mike Oldfield - The Orchestral Tubular Bells (1975) De muziek van het origineel, maar dan uitgevoerd met een orkest. Ik moest er deze week aan denken toen ik las dat de arrangeur van dit album, David Bedford, was overleden. Naast zijn vele orkestrale werk maakte hij ook solomateriaal, Steven Wilson noemde 'The Rime of the Ancient Mariner' één van zijn favoriete albums ooit. Ook was zijn bijdrage aan 'The Snow Goose' van Camel aanzienelijk.
	Er is een nieuwe LP verschenen van de Tangent... The Tangent - COMM (2011) Drie nummers komen voorbij, waarvan 'The Wiki Man' heel kant één van het album vult. Een nummer over het digitale tijdperk, in een periode dat vinyl in het kader van 'back to black' aan de opmars bezig is. The Tangent draai ik nu op vinyl, maar volgens de platenhoes verschijnt het ook op 'those new compact discs'. Sterker nog, er zit zelfs een exemplaar bij het vinyl, waardoor ook de bonusnummers, die door ruimtegebrek niet meer op de plaat passen, te horen zijn.
	De nieuwe Wilson het absolute topalbum van 2011? Steven Wilson - Grace for Drowning (2011) Ik denk dat voor mij de kans groot is. Ondanks dat er zeer veel bekende elementen voorbij komen - inspiratie die Wilson opdeed bij het mixen van oud King Crimson-werk - klinkt het toch modern en zeer herkenbaar. De snelle beslisser die bovendien ook nog wat meer geld over heeft voor dit album kan hem naast op cd, vinyl en blue-ray ook kopen in een 'Deluxe Edition'. Deze bevat een bonus cd en een prachtig fotoboek van 120 pagina's.
	Een een album dat geen prog is... Cuby and the Blizzards - Groeten uit Grollo (1967) En dat is bij wijze van uitzondering. De aanleiding is een tragische. Onverwacht kwam zojuist het bericht binnen dat Harry Muskee is overleden. Aangezien de lezers van deze site van goede muziek houden zal bij menigeen zijn werk ook indruk hebben gemaakt. Muskee hoorde dan ook bij de grootste Nederlandse muzikanten. In het jaar dat 'Groeten uit Grollo' als 'Deluxe Edition' verscheen en Harry zeventig werd heeft hij helaas voorgoed het podium verlaten.
	Bij het bekijken van mijn vinyl kwam ik dit vergeten album tegen... Tribute - New Views (1984) Ik ontdekte de Zweedse band Tribute ooit door een livealbum van ze tegen te komen om daarna te ontdekken dat niemand minder dan Pierre Moerlen meespeelde. Op dit debuutalbum is dat nog niet het geval. Ondanks dat het album 'New Views' heet laat het niet heel veel nieuws horen. Het is degelijke muziek die misschien het best omschreven kan worden als een simpele versie van het latere Gong. Het draait echter nog steeds uitstekend weg.
	Op de fiets moest ik ineens aan dit album denken... Arkus - 1914 (1981/1993) Dat terwijl het toch al een hele tijd niet meer in de speler was geweest. De hernieuwde kennismaking bleek een aangename en het is dan ook jammer dat dit album zo de vergetenheid in is geraakt. Zelfs de cd-uitgave is al weer bijna twintig jaar oud. Verschenen op SI Music in een tijd dat er nog niet noodzakelijk een streepjescode op de achterkant van een album zat. De dromerige, melodieuze muziek past dit weekeinde prima bij het regenachtige weer.
	Freddie Mercury zou deze week 65 zijn geworden. Queen - Made in Heaven (1995) Hoewel Freddie al weer bijna twintig jaar niet meer onder ons is, is de muziek die hij maakte met zijn band nog steeds springlevend. Op de radio hoor ik het bijna dagelijks. Ondanks dat Queen behoorlijk mainstream is blijft de waardering en invloed van het werk isbbinnen de prog duidelijk aanwezig. Ook komt er weer een worp remasters. Zo verschijnen de albums uit de laatste periode in een nieuwe versie en komt ook 'Live at Wembley' opnieuw uit, nu als '25th Anniversary Remaster'.
	Veelbelovend, dat vonden velen het debuut van deze Zweedse band. Liquid Scarlet - Liquid Scarlet (2004) Sterker nog, ik las zelfs ergens dat Liquid Scarlet 'de nieuwe King Crimson zou worden'. Dat is nogal wat als debuterende band. Het werk was bij mij behoorlijk weggezakt. Nu ik het weer luister draait nog steeds prima weg maar heeft de band het verder niet helemaal waar kunnen maken. Er verscheen nog een goed vervolg, waarna de zanger vertrok om het Zweedse TV-programma Idols te winnen. Helaas voor hem ben je dan slechts een tijdelijke hype en zijn muzikale pad lijkt dood te zijn gelopen.
	Er was eens een band uit Canterbury... The Wilde Flowers (1965-69/2009) Naam wist ze niet te maken tijdens haar bestaan, maar toch komt ze terug in menig biografie. De groep had namelijk leden als Kevin Ayers, Hugh Hopper, Richard Sinclair, Robert Wyatt en Pye Hastings en stond aan de basis van onder andere Caravan en Soft Machine. De R&B met jazzy invloeden verscheen jaren terug voor het eerst op cd met een spuuglelijke hoes. Nu is er een zeer fraaie uitgave op vinyl, waarbij de verpakking recht doet aan deze toch wel bijzondere muziek.
	Ik ken het album al jaren en toch wist ik weinig van de band af. Quiet Sun - Mainstream (1975/2011) In mijn beleving was het altijd zo dat 'Mainstream' een soort van tweede solo-project was dat Manzanera opnam naast 'Diamond Head'. Toch had deze band een veel langere geschiedenis en was ze al actief begin jaren zeventig, nog voor Manzanera met Roxy Music bekendheid zou verkrijgen. In een luxe hoes op DVD formaat bevat de remaster een fraai boekwerk, met onder andere het verhaal van de band en hoe dit album ontstond.
	Onverwachts is Andrew "Mac" McDermott overleden. Threshold - Hypothetical (2001) Na een veelbelovend debuut bleef Threshold voor mijn gevoel even hangen en maakte de groep weinig progressie. Damian Wilson vertrok en kwam terug, om na zijn tweede vertrek vervangen te worden door "Mac". De band bereikte na de release van 'Clone' pas echt haar hoogtepunt toen 'Hypothetical' verscheen. Een paar jaar later zou Wilson weer terugkeren nadat McDermott plotseling de groep verliet. Nu heeft hij helaas ook het leven verlaten.
	De nieuwste Beardfish met een mooie hoes. Beardfish - Mammoth (2011) Een belangrijk onderdeel van progressieve rock is toch altijd het artwork geweest. Uren heb ik gekeken naar de hoes van 'Lizard' van King Crimson op vinyl, die helaas op cd-formaat ineens een stuk minder indrukwekkend was. Gelukkig verschijnen de meeste albums nu ook weer als lp, zodat de hoes op groot formaat waar te nemen is. En in het geval van Inside Out zit de cd ook nog eens in de verpakking. Dit alles voor de prijs van een normaal album.
	Voor velen voornamelijk bekend als voormalig toetsenist van Camel... Guy LeBlanc - Subversia (1999) Maar lezertjes die wat beter bekend zijn binnen de symfo-scene zullen LeBlanc ook kennen van zijn band Nathan Mahl. Er is op dit album onder andere hulp van gitarist Scott McGill. Het is minder symfo en meer fusion dan je misschien zou verwachten. En LeBlanc doet het goed, hoewel een drummer van vlees en bloed de kers op de taart had kunnen zijn. Toch was het nog steeds het fusion-album van het jaar volgens de Canadese radiozender CFLX-FM.
	Hoge kwaliteit van een Italiaanse band... Mammooth - Back in Gum Palace (2009) Aanvankelijk kende ik de band helemaal niet, maar het kleurrijke hoesje viel op toen de cd in een bakje stond met daarboven de tekst 'symfo'. De muziek is indrukwekkend te noemen. Nergens is het heel complex en het draait prima weg. De sfeer van bands als Porcupine Tree en RPWL is aanwezig en de productie is zeer goed. Voeg daar in de persoon van Riccardo Bertini een uitstekende zanger aan toe en het eindresultaat staat als een huis.
	Terwijl King Crimson weer actief werd maakte Levin zijn eerste solo-album... Tony Levin - World Diary (1995) Ondanks dat de hoeveelheid materiaal die Levin bij en voor anderen opnam indrukwekkend is, duurde het lang voor zijn solo-debuut verscheen. En dat is een album geworden met invloeden van over de hele wereld. Dit komt mede doordat de muzikanten uit alle windrichtingen kwamen. En zelf is Levin ook in vorm en laat hij dit naast op de bas ook op de stick horen. Overigens is hij op dit moment aan het touren met zijn band 'Stick Man'.
	Riverside bestaat al weer tien jaar. Riverside - Memories in my Head (2011) Speciaal voor deze gelegenheid brengt de band een EP uit, de tweede alweer. Oorspronkelijk was het de bedoeling om hem alleen te verkopen bij concerten, maar inmiddels is 'Memories in my Head' ook in de retail opgedoken. Op het schijfje zijn drie nieuwe nummers te horen die weer bijzonder sterk zijn. Volgend jaar zal er een volledig album verschijnen met daarop nieuw materiaal, maar met deze EP komen we voorlopig 2011 wel door.
	Een fris nieuw geluid was 'Hybris' toen het verscheen... Änglagård - Hybris (1992) Ondanks dat er volop invloeden uit de jaren zeventig in de muziek zitten klinkt 'Hybris' niet ouderwets en raakte het me op een manier zoals weinig albums uit die periode dat deden. Bijna twintig jaar geleden is het alweer. Na een tweede album ging de band uit elkaar. Een aantal jaar terug was er nog een korte opleving met een serie concerten, maar nu is het eindelijk zo ver. De Zweedse band is bezig met het opnemen van een derde album en gaat ook weer optreden.
	Dit project duurde meer dan tien jaar om een keer uit te komen... Big Blue Ball (2008) De basis voor het album komt namelijk uit drie weken opnemen in de Real Words Studios. Peter Gabriel had in de zomers van 1991, 1992 en 1995 samen met Karl Walinger van World Party opnames gepland. De verdere genodigden waren muzikanten van over de hele wereld om spontaan omname's te maken. Het resultaat verscheen pas achttien jaar na het begin van het project. En zeer mooi album, dat door invloeden van over de hele wereld behoorlijk progressief is.
	Vijftien jaar na verschijnen draai ik dit debuut van deze Nederlanders weer... Odyssice - Moon Drive (1996) En nog steeds is 'Moon Drive' een sterk album dat door het goede gitaarspel van Bastiaan Peeters prima wegdraait. Ik dacht zelf dat de band inmiddels opgeheven zou zijn maar niets is minder waar. Vorig jaar verscheen er zelfs een derde album dat de naam 'Silence' mee heeft gekregen. Als het de kwaliteit van dit mini-album heeft is het misschien toch een idee om eens te beluisteren wat de heren tegenwoordig doen.
	Instrumentale muziek uit de jaren tachtig... Sky - The Great Balloon Race (1985) Toen dit album verscheen was de band al ruim over haar commerciële hoogtepunt heen. Het was zelf zo dat terwijl de band bezig was met het maken van dit album Ariola Records besloot ze eruit te gooien omdat er geen vertrouwen meer was dat het een succes zou worden. Epic bracht het vervolgens alsnog uit en ik ben jaren bezig geweest een exemplaar te vinden. Toch is het nog steeds een zeer prettig werk dat een tikkeltje gedateerd is, maar wel prima weg draait.
	Na acht jaar een vervolg op zijn eerste album na het vertrek uit Spock's Beard... Neal Morse - Testimony Two (2011) In het verleden zei Neal Morse bij het uitbrengen van een nieuw album nog wel eens dat hij helemaal overnieuw was begonnen. Deze keer is dat bepaald niet het geval, aangezien Morse verder is gegaan met het vertellen van zijn levensverhaal. Na de eerste vijf delen die in 2003 op twee cd's stonden nu deel zes tot er met negen. Dan ook nog een drietal losse nummers op een tweede cd. Ik wacht af of het net zo'n indruk achter zal laten als het eerste album.
	'In the Land of Grey and Pink' is als 'deluxe edition' verschenen... Caravan - For Girls Who Grow Plump in the Night (1973) Ondanks dat ik hem nog niet heb gekocht wel reden om al het werk van deze befaamde Britse band weer eens te draaien. Zodoende blijf ik al bijna een week hangen bij het afsluitende nummer van het reguliere album. De orkestratie is werkelijk nog steeds geweldig, met name rond het stuk 'Backwards', dat oorspronkelijk van Mike Ratledge is. Wat een geweldige muziek wisten de heren toch te maken, na bijna veertig jaar staat het nog als een huis.
	Het is al meer dan tien jaar stil rond deze band... Illuvatar - A Story Two Days Wide (1999) En dan is er plots weer een update, met zowel positief als negatief nieuws. Er komt een nieuw album dat al bijna klaar schijnt te zijn en waarop de kenmerkende zang van Glenn McLaughlin te horen is. Helaas is dit ook meteen de laatste keer dat hij bij de band zingt, want hij is om persoonlijke redenen inmiddels vertrokken. Als de band in dit tempo door zal werken zal er in 2023 dus een album met een andere zanger verschijnen.
	Dream Theater heeft een nieuwe drummer... James LaBrie - Elements Of Persuasion (2005) Op internet waren de audities te volgen die de band hield. De uiteindelijke winnaar is Mike Mangini geworden. Aangezien ik toch wel wilde weten hoe hij klinkt ben ik de verzameling door gegaan. Van Annihilator heb ik niets en ook van zijn periode met Steve Vai staan geen albums in mijn kast. Zodoende is dit solo-album van James LaBrie het enige album dat ik bij mijn weten kan beluisteren om Mike te horen. Drummer kan hij gelukkig goed, nu is het wachten om hem te horen bij Dream Theater.
	Een album dat om droevige reden weer eens opstaat. Maryson - On Goes the Quest (1998) Ik las dat enkele weken geleden Wim Stolk, beter bekend als Maryson, onverwacht is overleden. Naast dat hij vele boeken schreef maakte hij als bandleider en toetsenist ook twee albums. De symfonische muziek behoort bij de betere die uit Nederland afkomstig is. De originele groep werd tot ieders verrassing opgeheven. Wel was hij inmiddels met een nieuwe formatie aan een derde album bezig. Helaas heeft Maryson het waarschijnlijk niet af kunnen maken.
	Roger Waters is dit weekeinde in Arnhem. Pink Floyd - The Wall (1979) Dertig jaar terug was touren met de show die rond dit conceptalbum was bedacht niet mogelijk. Zodoende speelde Pink Floyd maar in vier steden. Technische ontwikkelingen maken het mogelijk dat Roger Waters nu wel de wereld over kan met 'The Wall'. De show heeft een update gekregen om haar aan te passen aan de actuele gebeurtenissen in de wereld. Het eindresultaat is nog steeds indrukwekkend.
	Voor mijn gevoel nog steeds een relatief nieuw album... Marathon - The First Run (1994) Toch is het alweer zeventien jaar geleden dat deze cd uitkwam. Marathon is zelfs al meer dan tien jaar geleden uit elkaar gegaan, hoewel een deel van de band verder is gegaan als ENorm. Bloed kruipt echter waar het niet gaan kan, dus Marathon is weer actief en gaat zelfs optreden. Als ze dan maar wel 'Patterns of the Landscape' spelen, het hoogtepunt van hun debuut.
	Er bestaat meer dan één band met deze naam... Tempest - Tempest (1973) Deze formatie was de eerste die begin jaren zeventig de naam Tempest droeg nadat Jon Hiseman van Colosseum een eigen band begon. Ze staat dan verder ook geheel los van de Amerikaanse band die in de jaren negentig verscheen. Naast Colosseum-bassist Mark Clarke viel op dit album met name de jonge gitarist Allan Holdsworth op. Lange tijd heb ik het album in de kast laten staan, tot mijn aandacht door de heruitgave van Esoteric Recordings er door werd getrokken.
	De lente komt er aan... Höstsonaten - Summereve (2011) Fabio Zuffanti is echter al met zijn hoofd bij de zomer. Als laatste komt het eerste deel uit van zijn 'SeasonCycle Suite'. Hiermee is het project over de vier jaargetijden dan ook rond gekomen. Meer dan tien jaar heeft dit alles in beslag genomen maar het resultaat mag er zeker zijn. Elk jaargetijde heeft nu haar eigen album. Waar zou de band nu mee aan de slag gaan?
	Peter Frampton speelde afgelopen week weer eens in Nederland... Peter Frampton - Frampton Comes Alive II (1995) Tijdens deze avond liet Peter Frampton nog maar eens horen wat een geweldige gitarist hij is. Naast zijn bekende werk kwam er ook een geweldige versie voorbij van 'Black Hole Sun' van Soundgarden. Zijn opvallende spel komt mede door het gebruik van de zogeheten 'Talk Box'. Deze hoorde Frampton voor het eerst toen hij bij de sessies van 'All Things Must Pass' van George Harrison was. De circel was dan ook rond toen hij afsloot met 'While My Guitar Gently Weeps'.
	Voor de tweede keer is Frost* opgedoekt... Frost* - Experiments In Mass Appeal (2008) De vorige keer was het volgens hem een gebrek aan tijd. Nu lijkt er echter een definitief einde te zijn gekomen aan deze Britse band. Naar eigen zeggen voelt Jem Godfrey zich niet op zijn gemak als bandleider en heeft de werkdruk een negatieve invloed op zijn gezondheid. Helaas, want de twee albums van de groep werden goed ontvangen. Of zou er toch ooit nog een derde komen?
	Een oude Belgische band... Univers Zero - Clivages (2010) Begin jaren zeventig wilde de band een tegen antwoord zijn op commerciële muziek. Na een veelal akoestisch begin ging de groep langzaam de elektrische kant op. In de loop van de jaren tachtig ging de kaars langzaam uit om recent weer op te flakkeren. 'Clivages' is het nieuwste album, het zal fans van After Crying en Isildurs Bane zeker aanspreken.
	Portnoy en de overige leden van Dream Theater zijn van elkaar gescheiden... Yellow Matter Custard - Yellow Matter Custard (2003) Inmiddels zal wel duidelijk zijn dat er meer aan de hand is geweest dan 'muzikale meningsverschillen'. Dream Theater schijnt in de studio te zitten met een nieuwe drummer terwijl ook Portnoy vol gas verder gaat. Projecten met Steve en Neal Morse en ook met Russell Allen van Symphony X. Daarnaast zijn er komende week ook weer een aantal concerten van dit project, dat in 2003 op overtuigende wijze Beatle-nummers speelde.
	Een voor mij onbekende band uit Zwitserland. Metamorphosis - Dark (2008) Ik kwam dit album onlangs bij toeval tegen in een bakje vol met metal en progressief. Getrokken door de labels die het uitbrengen, Galilieo en Progrock Records leek het me een aardige aankoop. Het gevoel was juist, onder leiding van toetsenist Jean-Pierre Schenk maakt Methamorphosis muziek in het verlengde van Porcupine Tree. Jammer dat er geen drummer van vlees en bloed aanwezig is geweest, maar toch een lekker album.
	Gary Moore is in een Spaans hotel onverwachts overleden. Colosseum II - Strange New Flesh (1975) Bij het grote publiek maakte Moore vooral naam met de hit 'Still Got the Blues' en hij kreeg dan ook het stempel 'Bluesgitarist'. Onterecht, want hij heeft in zijn carrière veel meer stijlen laten horen. In de jaren zeventig speelde hij veel jazzrock en fusion, waaronder met Jon Hiseman in de band Colosseum II. In de jaren tachtig was het met name hardrock dat de klok sloeg. Pas toen hij de kant van de blues op ging kreeg hij echt succes.
	Weer zo'n band die kwam en ging... Medicine Man - A Dark and Dangerous Rhythm (1997) Met behulp van Clive Nolan verschenen er in de tweede helft van de jaren negentig twee albums van de Britse band Medicine Man. De enige centrale figuur naast Nolan was drummer John Bowman. Daarnaast zijn zijn onder andere Karl Groom en Peter Gee te horen. Het door sommige mensen als 'dreuteldrums' bestempelde drumgeluid laat horen dat het album uit de Thin Ice Studio komt.
	Op vakantie moest ik aan dit album denken. Rick Wakeman - White Rock (1977) In Val D'Isere kan je de olympische afdaling doen van de spelen die behoorde bij Albertville. Terwijl ik daar naar beneden ging moest ik plots aan dit album denken en vroeg ik me af waar het ook alweer bij hoorde. Het is de soundtrack die Wakeman maakte voor de documentaire over de spelen van Innsbruck die in 1976 plaats vonden. Jaren is het niet verkrijgbaar geweest tot eind jaren negentig. In dat jaar maakte Wakeman ook een tweede deel.
	Misschien wel het hoogtepunt, het was meteen het einde van de band... Talk Talk - The Laughing Stock (1991) Talk Talk was ooit begonnen als synthpop band en scoorde hits in die hoedanigheid. Tegen de zin van EMI in ging de groep onder leiding van Mark Hollis een meer experimentele kant op. Dit leverde een conflict op met het label dat probeerde Talk Talk op het commerciële pad te houden. 'The Laughing Stock' verscheen uiteindelijk bij Verve Recordings en kreeg helaas pas na jaren de waardering die het moet krijgen.
	Een album van de band Foxtrot, ik dacht er aan toen ik las over Genesis... Foxtrot - A Shadow of the Past (1989) Toch is het geen kloon van de beroemde Britten. De naam werd op het laatste moment gekozen omdat de naam 'Scandinavia' al in gebruik was. Jaren geleden kwam ik dit album tweedehands tegen. Ik had het laten staan omdat ik niet wist wat het was, tot mijn oog viel op een stukje in een boekje van Kerrs Pink. Dat had ik ook nieuw op cd en Foxtrot werd genoemd omdat gitarist Harald Lytomt in beide bands zat.
	Een album dat misschien niet mogelijk was zonder Brian Eno. David Bowie - Collected Instrumentals 1977-1999 (1999) In het einde van de jaren zeventig maakte David Bowie in Berlijn drie albums. Deze drie, 'Low', 'Heroes' en 'Lodger' hadden een unieke, eigen sfeer en met name de eerste twee veel instrumentaal werk. Dit werd opgenomen met hulp van Eno en gaat ook erg richting zijn solowerk. Aangevuld met later werk is dit een heel bijzondere verzamelaar geworden die ook voor mij onbekende nummers uit een latere periode bevat.

OProg's weekcd's 2010

OProg's weekcd's 2009

OProg's weekcd's 2008

OProg's weekcd's 2007

OProg's weekcd's 2006

OProg's weekcd's 2005

OProg's weekcd's 2004

OProg's weekcd's 2003

© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved