OProg's Week CD/DVD
Dit album was langs me heen gegaan...
Unitopia - The Garden (2008)
Ondanks de goede reviews die 'The Garden' kreeg, waaronder op deze site, ben ik er nooit aan toegekomen om het album zelf te beluisteren. Hij dook dit jaar echter op als kerstcadeau en zodoende heeft hij nu wat luisterbeurten gehad. De muziek en de zang zijn prima en de twee cd's draaien lekker weg. Ondanks de lengte is er een hoop variatie en gaat het soms de jazzy kant op. Zoals de review al aangeeft een sterk werkstuk.Zo nu en dan haal je een band uit de eigen verzameling die je al jaren bezit...
Abraxas - Live In Memoriam (2000)
Toen ik de afgelopen week wat cd's verschoof om wat ruimte te maken stond ik ineens met Abraxas in mijn handen. Een band die ik al jaren niet meer uit de kast had gehaald. De albums zijn weer allemaal in de speler geweest, hoewel ik soms de Poolse versies over heb geslagen. De groep bracht vaak ook een Engelse versie uit van het werk dat net zo slecht te verstaan is als de Poolse. Dit album is de galgenplaat geweest met een toepasselijke naam.Zelden ben ik zo onder de indruk geweest van een concert.
Paul McCartney - Good Evening New York City (2009)
Na woensdag heb ik nog vrijwel alleen muziek van Beatles en McCartney gedraaid. Deze nieuwe cd/dvd box is de registratie van ongeveer hetzelfde concert als in Arnhem. Het is ongekend wat een verzameling wereldhits er voorbij komt. Dan te bedenken dat het nog slechts een deel van zijn werk is. Zoals ik in een recensie las: 'Het is verleden, heden en toekomst, bezongen door een van de grootste nog levende popmuzikanten.'Eric Woolfson is helaas overleden...
The Alan Parsons Project - Tales of Mystery and Imagination (1976)
De band droeg de naam van Parsons maar Woolfson was de belangrijkste schrijver van het collectief. Zijn dood was niet meer dan klein kolommetje op de cultuurpagina van de krant. Ondanks een verkoop van meer dan veertig miljoen albums is hij altijd onbekend gebleven. Zijn stem is onder andere te horen op 'Eye in the Sky', één van hun grootste hits.'The Global Village' is het tweede album van deze Italiaanse formatie... Madsword - The Global Village (2000)
De muziek die deze band maakt is progressieve metal. Madsword is, denk ik, inmiddels opgedoekt, want ondanks dit uitstekende album is er al lang geen teken van leven meer vernomen. Naast de hoge muzikale kwaliteit is er ook een hoofdrol voor het artwork. Deze past uitstekend bij dit soort muziek en is schitterend. Het album is nog verkrijgbaar via het label Underground Symphony.Een bekende naam door The Mahavishnu Orchestra... Jerry Goodman - It's Alive (1988)
Goodman was de originele violist in de eerste bezetting van deze band. Het was onverwacht hem ineens wel weer te horen op de nieuwe Dream Theater en ook speelt hij mee op de laatste albums van Derek Sherinian. Ik kwam onlangs tot de ontdekking dat hij ook een drietal soloalbums heeft gemaakt in de jaren tachtig die de moeite waard zijn. Ze verschenen op het label Private Music van Peter Baumann.Een album over de lente... Hostsonaten - Springsongs (2002)
...dat terwijl de herfstregen tegen de ruiten slaat. Vreemde keuze misschien, maar ondanks dat het thema van dit album lente is past het prima bij de donkere dagen van deze periode. De eerste uitgave die ik bezit heeft prachtig artwork dat bewust richting het kitsch gaat. Fabio Zuffanti heeft inmiddels een tweede versie van het album gemaakt met een nieuwe hoes, een andere mix en een bonus track.Wederom een zeer sterke Scandinavische band... Magic Pie - Circus of Life (2007)
Deze keer komt de groep uit Noorwegen en 'Circus of Life' is hun tweede album. Magic Pie maakt muziek die niet tot de meest originele behoort maar prima wegdraait. Schatplichtig aan bands als Yes en Gentle Giant heeft men op degelijke wijze het album gevuld. Fans van Transatlantic, Spock's Beard en Flower Kings zullen zich met deze cd ook prima kunnen vermaken.Het is weer herfst... Autumn - Oceanworld (1976)
Er zijn albums die bij een bepaalde tijd van het jaar passen. Dit komt door de sfeer van de muziek die prima past bij een warme zomeravond bij een koude winterdag. Autumn past voor mijn gevoel erg goed bij de herfst en ik pak hem in het najaar regelmatig uit de kast en bijna nooit de zomer. Zou de groep ook met deze gedachte destijds de bandnaam hebben gekozen?Het laatste echte album van Gong? Gong - You (1976)
Volgens sommigen wel. De band lag na de release van dit album die de derde is in de 'Radio Gnome trilogie' op zijn gat. Een groep muzikanten aangevoerd door Pierre Moerlen stuurt de band de kant van de fusion op. Later zou Gong ook weer verder gaan onder leiding van Daevid Allen. Moerlen voegde zijn eigen naam toe aan de bandnaam waardoor het verschil tussen de twee Gong's duidelijker werd. 'You' is nog steeds een psychedelisch hoogtepunt.Het materiaal van de band weer eens in de speler gehad. Greenslade - Bedside Manners Are Extra (1973)
Afgelopen week kocht in eindelijk 'Spyglass Guest' op cd. Het maakte de verzameling compleet en was ook reden om de albums weer eens achter elkaar te draaien. Persoonlijk vind ik 'Bedside Manners Are Extra' de beste van de vier jaren-zeventig albums. Veel Mellotron en ook meteen de mooiste hoes van de serie. Het was ook de laatste die Roger Dean voor de band zou ontwerpen.Toch wel een beetje een vergeten band? Procol Harum - Shine on Brightly (1968)
Mij valt vaak op dat binnen de progressieve rock Procol Harum niet altijd als invloedrijk benoemd wordt. De band krijgt het stempel van de groep die 'Whiter Shade of Pale' maakte en verder niks bijzonders deed. Onterecht, want bijvoorbeeld 'In Held Twas In I' is wel degelijk een baanbrekende suite. Niet voor niets covert Transatlantic op haar nieuwe album wederom een nummer van deze Britse band.Sylvian is bezig met minimalistische muziek... David Sylvian - Manafon (2009)
Ik las op internet al dat er mensen zijn die dit album qua sfeer vergelijken met het solomateriaal van Mark Hollis en met 'Laughing Stock' van Talk Talk. Drie jaar is er aan gewerkt en het resultaat is wennen. Net als de stem van Sylvian is de klankkleur van de muziek erg warm maar ook erg kaal. De muziek zelf bestaat meer uit soundscapes dan een spelende band. Zelfs de liefhebber zal er even doorheen moeten bijten.Dit is een beetje een vergeten album aan het worden... Morte Macabre - Symphonic Holocaust (1998)
Ik moet bekennen dat ik zelf 'Symphonic Holocaust' ook al een aantal jaren niet meer gehoord had. Het schijfje kwam weer eens uit de kast toen ik aan het bekijken was wat ik allemaal voor albums had die gerelateerd zijn aan Anekdoten. Dit omdat Anekdoten-leden Nicklas Barker en Peter Nordins onderdeel waren van dit project. Een hoop liefhebbers van atmosferische prog zouden deze cd erg goed vinden.De band is gewoon doorgegaan met het maken van albums. Vast - April (2007)
Liefhebbers van progressieve rock zullen het bestaan van de Amerikaanse band VAST wel mee hebben gekregen toen Nude verscheen. Dit was mede omdat het in Europa werd uitgebracht op het label InsideOut. Sindsdien was het ook voor mij stil rond VAST. De band is echter gewoon doorgegaan met het maken van nieuw materiaal. Er verschijnen echter geen uitgaven meer via een groter label, maar wel via het eigen 2blossoms.Ik loop wel eens een cd-winkel binnen die totaal niet interessant lijkt... Par Example - Pharos (1989/2004)
Ook dit weekeinde was dat het geval. Uit de speakers schalde 'toeter waterscooter' en er waren voornamelijk dvd's en games te zien. Toch maar gekeken of er een vreemde uitverkoopbak was en zo liep ik de winkel uit met een aantal albums van het opgedoekte label Quantum Records uit Huizen. Par Example heeft dit album met analoge apparatuur als Arp, Moog, Korg en Roland synthesizers in negenentachtig gemaakt. Quantum Records bracht een remaster uit voor een te klein publiek.Deze cd draai ik in de dagen voor de komst van de remasters van The Beatles... George Harrison - Living in a Material World (1973)
Natuurlijk wil je die box hebben als muziekliefhebber. De gedachte achter dit album was mede dat mensen altijd maar meer bezit willen en denken dat het ze gelukkig maakt. "What we need isn't material, it's spiritual. We need some other form of peace and happiness". Ik zal me niet schuldig voelen als ik er weer een cd bij koop, maar het is wel belangrijk om in het achterhoofd te houden dat er belangrijkere dingen. En dat wilde George ook zeggen.Jan Akkerman trad gisteravond op in een grote biertent... Jan Akkerman - 10.000 Clowns on a Rainy Day (1997)
Hij stond in het voorprogramma van Gary Moore. Dit terwijl het ook weer niet een echt voorprogramma, maar eerder een soort dubbelconcert. Het maakte Jan niet uit en hij wist in vijfenzeventig minuten een geweldig concert te geven. Wat mij betreft was het absolute hoogtepunt van de avond zijn lange versie van 'Tommy' uit 'Eruptions'. Hij verwees in de aankondiging nog naar de originele versie van Solution.Door de jaren heen is het een beetje een zootje geworden... Twelfth Night - Smiling at Grief (definitive edition) (1982/2009)
Sommige albums van deze befaamde Engelse band zijn al verschillende keren opnieuw uitgebracht. En ook is er nog materiaal dat al lang niet meer verkrijgbaar is door labels die op de fles gingen. Een deel is nog beschikbaar bij Cyclops en Festival Music is begonnen met alles opnieuw uit te brengen. Echter wel met veel bonusmateriaal en een betere geluidskwaliteit. Zou dit nu echt de laatste keer zijn?Om een album te maken moet je soms inventief zijn... The Tangent - A place on the Shelf (2009)
Ondanks een schare trouwe fans is de Engelse band niet het meest spectaculaire dat de muziekwereld te bieden heeft. Met name live is het niet groots. Mede hierdoor is er niet veel geld beschikbaar voor een nieuw album. Om dit op te lossen heeft The Tangent honderd exemplaren van een album met demo's uitgebracht en voorzien van een handtekening. Dankzij de verkoop hiervan kan over een paar maanden een echt nieuw album verschijnen.
Toch nog een keer Eloy in de schijnwerpers zetten... Eloy - Chronicles I (1993)
Ik heb dit album jaren links laten liggen. Dit omdat ik er vanuit ging dat het gewoon een verzamelaar was. Eentje die weinig toe zou voegen aan de verzameling. Ik kon hem toch niet laten liggen toen ik hem onlangs voor een leuke prijs tegenkwam. Wat bleek, het is voor de verzamelaar toch een heel leuk album. Het materiaal is in 1993 opnieuw opgenomen om te voldoen aan 'moderne eisen'. Of het dan ook beter is moet ieder voor zich uitmaken.Na jaren weer eens uit de kast gepakt... Rael - Mararas Urbanas (1992)
Een band met als naam 'Rael', het kan haast niet anders of Genesis moet de belangrijkste invloed zijn. En inderdaad, deze Argentijnse band is een goede Genesis-kloon. Inclusief een zanger die ook wat weg heeft van Peter Gabriel en dit zowel in het Engels als Spaans laat horen. Niet lang na het maken van dit schijfje viel definitief het doek voor de groep. Jammer, want het blijft een album dat lekker wegdraait.In mijn beleving is Djam Karet constant actief... Djam Karet - The Devouring (1997)
Het zal komen omdat ik een aardige verzameling van de band in de kast heb staan en sommige albums ook nog onlangs heb gekocht. Het verbaasde mij dan ook te lezen dat de groep het eerste concert in zeven jaar zal geven. Dit omdat ze inmiddels alweer vijfentwintig jaar bestaan. Ook is er al een jaar of vier geen nieuw materiaal verschenen. Tijd voor nieuw werk of zal dit met hun soort muziek niet zoveel toevoegen?Ik ben op vakantie en dan is de IPod mee... Ivory - Sad Cypress (1979)
Op een IPod zit ook een shuffle-functie. Meestal zinloos totdat je echt niet weet wat te luisteren. Bijna altijd weet ik direct wat ik hoor maar nu kwam ik er niet op. De typische jaren zeventig prog bleek van Ivory te zijn. De band werd opgericht door de zoon van Ulrich Sommerlatte die vervolgens, in de ban van onder andere Genesis, ook lid werd van Ivory en schrijver en toetsenist was. Ze maakten slechts één album.
Electric Masada - 50th Birthday Celebration Volume 4 (2004)
John Zorn is voor mij een artiest die ik een periode veel kan draaien om vervolgens voor twee jaar in de kast op te bergen. Nu is hij er weer met een stapel albums uit. De reden is dat mij opviel dat hij afgelopen weekeinde met een serie projecten North Sea Jazz aandeed. Ondertussen blijft hij ook aan de lopende band nieuw materiaal uitbrengen. Dan te bedenken dat sommige mensen een tweede livealbum in een jaar al veel vinden.
Sonic Youth - Dirty (1992)
Toen dit album verscheen was de brug tussen prog en Sonic Youth nog aanmerkelijk groter dan anno 2009. Sonic Youth zat in deze periode in de grunge-hoek en speelde onder andere met Nirvana. Nu ik dit album weer terugluister concludeer ik dat er toch een hoop moderne progbands vermoedelijk naar deze Amerikaanse formatie geluisterd hebben, zoals Oceansize.
Pierre Moerlen's Gong - Downwind (1979)
Er doen een aantal bekende muzikanten als gast mee op het album, waaronder Mike Oldfield, Mick Taylor en Steve Winwood. Vooral het deel van Oldfield, aan het begin van het titelnummer, is duidelijk herkenbaar. Onlangs verscheen 'Tubular Bells' van Mike Oldfield in Deluxe Edition. Op de in 1973 opgenomen live-DVD is Pierre Moerlen duidelijk te zien. Hun samenwerking zou tot in de jaren tachtig duren.
The Enid - Aerie Faerie Nonsense (1977)
De albums van de Britse band kwamen bij mij weer boven water toen ik het soloalbum van bandleider Robert John Godfrey, 'Fall of Hyperion', tegenkwam. Deze is opgenomen voor het debuut van The Enid. De muziek van de groep was te klassiek voor rockers en te rock voor liefhebbers van klassiek. Mede daardoor heeft de groep altijd een beetje in het verdomhoekje gezeten. De band zelf is overigens nog steeds actief.Drie progressieve iconen maakten een album over het boek van George Orwell...
Hugh Hopper - 1984 (1973)
Zowel Anthony Phillips als Rick Wakeman maakten hun '1984' ruim na Hugh Hopper. De treurige reden om te luisteren naar het album is omdat Hopper begin juni is overleden. En geweldige nalatenschap heeft hij wel. De invloed die hij heeft gehad op de progressieve muziek, met onder andere Soft Machine, was groot. Met zijn dood is er een groot muzikant uit de scene verdwenen.
Sinkadus - Circus (1999)
Zelf hielden ze altijd vol dat de stijl die ze speelden niet was beïnvloed door deze illustere Zweedse band. De muziek zoals ze die maakten was naar eigen zeggen niet veranderd sinds begin jaren negentig. Hun twee studioalbums hebben ook nooit de status gekregen van die van Änglagård. Daar was de groep qua compositie toch net niet sterk genoeg voor. Inmiddels is er al een jaar of tien niks meer van de band vernomen.
Dream Theater - Black Clouds & Silver Linings (2009)
Ben je fan van een band om alles wat de groep maakt goed te vinden? Of ben je juist fan omdat de muziek zo goed is? In mijn geval het laatste en dit nieuwe product is weergaloos. Puur genieten met schitterende nummers als het gevoelige 'The Best of Times' en 'The Count of Tuscany'. Ik kan niet wachten tot de "Deluxe Collector's Edition Box Set" verschijnt.
Änglagård - Hybris (1992)
Het album is er absoluut eentje die voorkomt in de lijst van meest gedraaide jaren negentig albums. De originele uitgave, met het schitterende Mellotronen-logo op de cd, kocht ik jaren geleden in een onmogelijke winkel die verder gevuld was met smartlappen. Een jaar of vijf terug was er een heruitgave en ik dacht dat de verkrijgbaarheid hierdoor nog aardig was. Niet dus, maar er is nu wederom een nieuwe versie uitgekomen.Een vervolg op Japan...
The Dolphin Brothers - Catch the Fall (1987)
Toen in 1983 besloten werd Japan op te heffen zat de band op haar hoogtepunt. Sylvian ging solo verder en Barbieri en Jansen kwamen uiteindelijk met dit project op de proppen. Het is een album dat muzikaal lijkt op de muziek die Sylvian maakte in het begin van zijn solocarrière. Dit komt natuurlijk ook omdat de stem van Jansen erg op die van de voormalig zanger van Japan lijkt. Ondanks de andere artiestennaam blijven het immers broers.
Fruupp - The Prince of Heaven's Eyes (1974)
Zodoende heb ik de originele cd-uitgaven van See for Miles Records weer eens uit de kast getrokken. Zeer aardige muziek waarvan me het toch niet verbaast dat het toendertijd nooit echt is doorgebroken. Daarvoor schiet het wat tekort. Ondanks dat de albums nu compleet zijn twijfel ik wel of het opnieuw aankopen van het materiaal echt zinvol is. Het derde en vierde album zijn overigens hun beste werken.
Sylvan - Artificial Paradise (2000)
Ik draai het latere werk van Sylvan dan ook nog veel. Voor een band die nog echt midden in de progressieve rock zit toch wel uitzonderlijk. Want als ik eerlijk ben komt er een hoop spul uit dat kwalitatief geen top is en binnen de kringen wel zo aangeschreven wordt. Gelukkig is een album als 'Artificial Paradise' daar een uitzondering op.
Albums met gesproken teksten, ik heb er meestal moeite mee...
Maximum Indifference - The Transmutations of Supposed Angels: or Beings that Were Once Girls (2000)
Toch is het deze Amerikanen wel gelukt. In de meeste gevallen sla ik gesproken stukken over, met uitzondering van onder andere 'The Hound of the Baskervilles' van Clive Nolan & Oliver Wakeman. De reden dat ik nu wel naar de verteller kan luisteren in het afsluitende tweeluik "Halation" en "Apparatus" is vanwege de briljante sfeer die er geschapen wordt.Anno 2009 Abbey Road bovenhalen?
Beatles - Abbey Road (1969)
Ja, ook in 2009 is een album als Abbey Road nog even vernieuwend en relevant als veertig jaar geleden. En eindelijk is het zover, er verschijnen remasters van de band. Het is niet ook zomaar geldklopperij, vier jaar lang is een team bezig geweest met het remasteren van het materiaal. De vorige batch cd's was echt in de begindagen van de nieuwe geluidsdrager. Nu kunnen we er denk ik vanuit gaan dat alle mogelijkheden benut zijn.Het is alsof de tijd heeft stilgestaan...
La Torre dell'Alchimista (2001)
Begin jaren zeventig kwam er een hele golf progressieve rockbands uit Italië. Sommigen kwamen nooit verder dan een enkel album, anderen zijn nu nog productief. En ook aan het begin van de nieuwe eeuw levert het land nog veel moois op. Eén van de recente groepen is La Torre dell'Alchimista, een band die gewoon door is gegaan met de muziek van vroeger. Misschien niet het meest origineel, maar wel erg goed.
Ilúvatar - Children (1995)
De albums van deze band trek ik nog regelmatig uit de kast. Met name het nummer 'Given Away' blijf ik erg goed vinden. Muzikaal staan ze in het rijtje Echolyn, Salem Hill en Metaphor. Aangezien het al weer jaren stil is rond Ilúvatar vroeg ik me af of er ooit nog wat te verwachten valt. En nu blijkt dat de groep een nieuw album aan het mixen is om dit in de eerste helft van dit jaar uit te brengen.
Camel - Moonmadness (deluxe edition) (1976/2009)
De vorige remaster van dit album verscheen in 2002 en de band was er niet blij mee. Zelf hadden ze geen controle gehad over de uitgave en ik vermoed dat het deze keer ook niet het geval is. Nu komt het album uit met een bonus cd met daarop een concert van 14 april 1976. Het is merkwaardig genoeg door Camel Productions in 2007 al op DVD uitgebracht. De titel is 'Moondances' en het heeft dezelfde tracklist.Een hele bijzondere band...
Höyry-kone - Huono Parturi (1997)
Op wat door moet gaan voor de officiële website van deze Finse band is het volgende te lezen: "Höyry-kone is a finnish band who sometimes are called Finn Crimson". De twee albums die gemaakt werden bevatten complexe muziek aangevuld met de zang van Topi Lehtipuu. Deze heeft inmiddels al lang en breed de band verlaten en maakt tegenwoordig naam als tenor in de opera. Zijn vertrek is de groep nooit teboven gekomen.
Gordon Reid - Aliens (2000)
Een onbekende muzikant die een topalbum weet te maken. Het zal ook geen toeval zijn dat Nick Magnus de productie op zich nam. Helaas is er nog steeds geen tweede cd. 'Painting Imperfect Pictures' zou dit werk gaan heten en net als 'Aliens' gitaarwerk bevatten van Clive Osborn. Zolang het er nog niet is kan ik met dit album gelukkig nog vele jaren vooruit. Toch eens uitkijken naar de DVD, waar de muziek de soundtrack voor is.
Greg Lake - The Greg Lake Retrospective (1997)
Na zijn vertrek bij King Crimson zou hij in een band komen die bij het grote publiek nog bekender zou worden. Emerson, Lake & Palmer was die band, waarmee volgens sommigen de muziek een pretentieus dieptepunt bereikte. Volgens John Peel was het een verspilling van talent en elektriciteit. Dit album is een overzicht van de carrière van Lake die tot stilstand lijkt te zijn gekomen.
Dick Heckstall-Smith - A Story Ended (1972)
De een paar jaar geleden overleden blues-saxofonist maakte met name begin jaren zeventig naam. Via The Bluesbreakers van John Mayall kwam hij bij Colosseum. Hij pionierde een aantal jaren in het fusion-genre en nam vervolgens met onder andere John Williams, Dave Greenslade en John Hiseman dit soloalbum op. Ook maakte hij deel uit van de reünie van zijn oude band.
Jadis - More than meets the Eye (1992/2005)
De laatste update was dat drummer Stephen Christey in een experimentele jazz/funkband zit. Van Gary Chandler heb ik al een tijd niks vernomen. Daarom grijp ik weer terug naar het debuut. Een blauwdruk van de latere albums. Strakke, niet al te complexe neo-prog die snel in het geheugen blijft hangen. Bij de heruitgave uit 2005 zit een tweede cd met materiaal dat eind jaren tachtig in eigen beheer op vinyl werd uitgebracht.
The Wishing Tree - Carnival of Souls (1996)
Stobart was de vriendin van Paul Craddick, de originele drummer van Enchant, die op 'A Blueprint of the World' te horen is. Rothery produceerde dit album en was blijkbaar ook onder de indruk van zijn kwaliteiten en vroeg hem voor dit project. Na dertien jaar komt de band nu weer terug met 'Ostara'. Live is de band nooit echt actief geweest op een enkel Marillion fanclub-concert na en dit zal ook wel zo blijven.Jaren-tachtig AOR band met Steve Hackett en Steve Howe...
GTR (1986)
...die samen met de altijd onbekend gebleven zanger en voormalig melkboer Max Bacon slechts één album maakte. Het was het eerste wat in me op kwam toen ik las dat Steve Hackett met een ander lid van Yes de studio in gaat. Met Chris Squire wordt er gewerkt aan het project 'Squackett'. Zou het deze keer wel langer duren dan bij GTR? En zou er ook nu een obscure vocalist opduiken? We zullen het in het voorjaar te weten komen.
John Martyn - Grace & Danger (1980)
Martyn verwierf zelf nooit megasuccessen, maar was een zeer originele en sterke singer/songwriter. Een inspiratiebron voor onder andere U2, Portishead en Eric Clapton. 'Solid Air' uit 1973 was een eerbetoon aan zijn overleden vriend Nick Drake. 'Grace & Danger' is in 1980 verschenen. Een emotioneel album dat Phil Collins, die net als Martyn zijn scheiding van zich af aan het schrijven was, zou produceren.Achteraf toch een eenmalig project?
Submarine Silence (2001)
Er zou al in 2002 de laatste hand gelegd worden aan het tweede album van deze band. Blijkbaar is het nog steeds niet gelukt. Wel zijn de leden nog volop actief. Christiano Roversi is bezig met het afmaken van een nieuw Moongarden-album. Hierbij is gitarist David Cremoni, die ook op dit album te horen is, weer terug. Een nieuw album van Submarine Silence komt hopelijk ooit nog een keer uit, maar wanneer?
Asgard - Arkana (1992)
Een deel van de groep besloot na een tour in Duitsland te blijven en dat betekende meteen het einde van Asgard in de originele vorm. Wel verscheen er in 2000 op het eigen label 'Dragon's Music' nog 'Drachenblut'. Het album ging de hardere kant op zonder de bepalende zang van Francesco Grosso. In 2004 kwam een laatste levensteken: de website ging online en sindsdien is het stil. De albums zijn overigens al jaren niet meer te krijgen.Misschien zelfs meer een soloalbum dan een groepswerk.
Aphrodite's Child - 666 (1972)
De band was contractueel verplicht om een derde album op te nemen, dit terwijl de interne spanningen al behoorlijk toe waren genomen. Vangelis bedacht dit ambitieuze concept met lange, complexe nummers, terwijl de rest van de band meer hitgevoelig materiaal wilde maken. '666' werd dan ook grotendeels afgemaakt met sessiemuzikanten aangezien de groep al uit elkaar was voor het album verscheen.
Ulver - Shadows of the Sun (2007)
Zelf zijn ze er niet echt blij mee dat ze soms nog tot dat genre gerekend worden. Na drie albums in deze kringen verkeerd te hebben zocht de groep steeds meer het experiment. Op het album 'Perdition City' stond dan ook de tekst "We Are As Unknown to You As We Always Were". Dit nieuwe werk is een aanrader voor liefhebbers van Pink Floyd, David Sylvian, Nick Cave, Coil, Radiohead en King Crimson.© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
 front.jpg)
