1 |
Dream Theater |
|
Wat mij betreft is dit album nog consistenter dan zijn voorganger. Niet voor niets is Dream Theater al lang de absolute top op progressief gebied. |
2 |
Porcupine Tree |
|
Nog steeds onmiskenbaar Porcupine Tree, maar wel weer een spannend nieuw hoofdstuk voor de band. Een veeldraaier die snel in het geheugen is blijven hangen. |
3 |
The Tangent |
|
Ondanks dat de 'Zweden' zijn vertrokken heeft Tillison met zijn nieuwe band een prima album gemaakt. Wat mij betreft net zo sterk als 'A Place in the Queue' . |
4 |
Transatlantic |
|
Transatlantic is verder gegaan waar het een aantal jaar geleden is gebleven. Met zulke muzikanten kan er eigenlijk geen wanproduct gemaakt worden. |
5 |
I Q |
|
Dit album zal niet de doorbraak van IQ betekenen buiten de prog, maar is voor de liefhebber een feest van herkenning. |
6 |
The Mars Volta |
|
Na 'Frances the Mute' waren de opvolgers voor mij tegenvallers. Met 'Octahedron' heeft de groep het weer recht gezet. |
7 |
Muse |
|
Zonder dat ik het had verwacht een sterk album van de populaire Britse formatie. Veel invloeden van onder andere Queen, maar het eigen geluid is er ook nog steeds. |
8 |
Steven Wilson |
|
Naast het maken van een nieuw Porcupine Tree-album, touren en het remasteren van King Crimson kwam er tussendoor ook nog een sterk solo-album uit. |
9 |
Devin Townsend |
|
De eerste plaat van Townsend die je ook kan draaien als er bezoek is. En dit terwijl de diepere lagen in de muziek zijn gebleven. |
10 |
Riverside |
|
Misschien niet het beste werk van de Poolse band, wel een prettig album dat lekker wegdraait. |