SHORT OJEMUSIC CUTS
M
Magnum - Brand new Morning
Label:
SPV
Site:
Jaar:
2004
Duur:
55:25
Score:
Door:
JProg (09-04)

Magnum heeft met 'Brand New Morning' een uitstekende opvolger van het uit 2002 stammende 'Breath of live'. Het duo Clarkin-Catley heeft de line-up van dit album weten voort te zetten en de "Pomp Rock" van de band wordt direct overtuigend neergezet door de opener en titeltrack. Maar ook het vervolg mag er zijn en na al ruim 25 jaar actief te zijn hebben de heren er nog steeds zin in. Het heeft weinig met progressieve muziek te maken, dat heeft het waarschijnlijk ook nooit gehad en is ook nooit de bedoeling geweest. Maar het is niet al te ver weg van de progrock en het zal de meeste liefhebbers hiervan wel goed bevallen. Je moet regelmatig door het tekstmateriaal, veel 'Love, last Goodbyes, hard Roads and Times to come together', heenbijten, maar dat is nooit Magnum's sterkste kant geweest. Vakmensen zijn en blijven het, goed componeren en het spelen van Magnum-muziek zullen ze nooit verleren.
Mangala Vallis - Lycanthrope
Label:
Ma.Ra.Cash.Records
Site:
Jaar:
2005
Duur:
62:17
Score:
Door:
Holand (12-05)

Na twee keer draaien weet je hoe het nieuwe album van Mangala Vallis, de weerwolfsuite, in elkaar zit. De wortels zijn duidelijk de bekende progbands uit de “seventies” met Genesis als voornaamste referentie. Het gebrek aan een eigen gezicht op het eerste album door met drie zangers te werken is verdwenen. Er is nu maar één vocalist overgebleven, de van PFM bekende Bernarde Lanzetti. En die heeft de stembanden waar ik wel van hou, hoewel ik me ook het tegendeel kan voorstellen. Daarbij is zijn Engels nauwelijks verstaanbaar. De mellotron-, hammond- en moogklanken vliegen om de oren in sterke, pakkende en lange songs die met passie, emotie en gevoel voor theater worden gezongen. Er is daarnaast ook veel ruimte voor instrumentale gedeelten. Als gast is VDGG’s David Jackson van de partij. Bijzonder origineel is het allemaal niet, maar het is uitstekend gespeelde progrock van de bovenste plank met voldoende eigen inbreng. En een kippenvelmoment op 'Call Me Alias' wanneer de rest van de band invalt bij de zang en mellotron. Erg mooi.
MK II - Burning Daylight
Label:
SI Music
Site:
-
Jaar:
1994
Duur:
52:52
Score:
Door:
OProg (4-06)

Na de dood van Geoff Mann viel er niet alleen in het landschap van de progressieve rock een leegte maar ook binnen de band waar hij op dat moment deel van uitmaakte. De band was EH! en de overgebleven leden gitarist John Maycraft, bassist Paul Keeble en drummer Gary Mitchell. Nog één album zouden ze maken zonder hun bandleider en dat kwam iets meer dan een jaar na het wegvallen van Mann uit onder de bandnaam MK II. De muziek op het album heeft dezelfde sfeer als 'Ministry of the Interior' van EH!. Krachtige nummers, alles instrumentaal en de heren maken flink gebruik van midi-samples zonder dat het geheel een electronisch gevoel krijgt. Liefhebbers van Geoff Mann zullen dit album zeker kunnen waarderen en de tijd is rijp om het, alweer twaalf jaar na dato, opnieuw uit te brengen, zodat de beschikbaarheid eindelijk weer eens beter zal worden.
Mojave 3 - Spoon and Rafter
Label:
4AD
Site:
Jaar:
2003
Duur:
51:03
Score:
Door:
JProg (01-04)

Liefhebbers van wat steviger werk kunnen het nieuwe album van Mojave 3, 'Spoon and Rafter', beter links laten liggen. Dit werkstuk valt meer in de categorie droompop of, indien aanwezig, hangmatmuziek. De tien tracks refereren aan een scala artiesten, van Beatles tot Neil Young en van Dylan tot Drake, hoewel het stempel "British folk" ook veelvuldig geplakt wordt.
Maar let wel op, het is en blijft dromen, luieren en slenteren. Maar dat is regelmatig heel aangenaam.

Klik voor JProg's uitgebreide review
Muse - The Resistance
Label:
Warner
Site:
Jaar:
2009
Duur:
54:18
Score:
Door:
John (10-09)

Deze zich altijd vernieuwende drietal onder aanvoering van zanger, instrumentalist en componist Matthew Bellamy heeft 'The Resistance' opgenomen in hun studio aan het Lago Di Como. Daar kan eindeloos geëxperimenteerd worden zonder failliet te gaan aan de hoge kosten van de studio’s in Londen. Extremen kent dit album meer dan ooit, balancerend tussen harde rock met gitaar, bas en drums en door Chopin geïnspireerde, door toetsen gedomineerde nummers. Een waaier van stijlen heeft Muse voortdurend beïnvloed om uiteindelijk een plek tussen Radiohead en Queen te vinden. De laatste heeft de groep wel eens te veel in de greep zoals op het nummer ‘United States of Eurasia’. De hitgevoelige bombast bereikt de top met de symfonie 'Exogenesis'. Een drieluik van een kwartier dat symfonische rock weer modern maakt.
Mostly Autumn - Storms over Still Water
Label:
Mostly Autumn Records
Site:
Jaar:
2005
Duur:
55:02
Score:
Door:
JProg (10-05)

Mostly Autumn heeft een flinke verandering ondergaan. Niet alleen een nieuwe drummer, maar ook een steviger aanpak waarbij de Keltische invloeden goeddeels verdwenen zijn. Ook de rol van zangeres Heather Findlay is duidelijk minder en de fluit van Angela Gordon komt nog maar sporadisch voor. Het resultaat, ‘Storms Over Still Water', kent twee gezichten. Het eerste is veelal mainstream rock, het tweede kent meer de bekende Mostly Autumn sound. Dit deel van de cd is bij mij dan ook favoriet. Geen behoudzucht, maar de nummers zijn interessanter, dynamischer en vooral gevarieerder. ‘Storms Over Still Water' is daardoor niet het beste MA album tot nu toe, maar het biedt, na enige gewenning, een degelijk stuk muziek met een dominerender rol van Brian Josh dan we gewend waren van eerdere albums.
Museo Rosenbach - Exit
Label:
Carisch
Site:
Jaar:
2000
Duur:
46:43
Score:
Door:
JProg (12-03)

Museo Rosenbach is bekend door Zarathustra, een alom bejubeld meesterwerk uit 1974. De band kan niet bogen op een grote "output". Naast een Live cd uit 1972 en een "rare and unreleased" cd uit 1992 met opnames van begin 70 is pas na 26 jaar een opvolger 'Exit' verschenen. Van de oorspronkelijke bezetting zijn alleen de drummer en bassist nog over. De mellotron doet het gelukkig ook nog en de nieuwe toetsenisten weten er als vanouds mee om te gaan.
Hoewel Exit een moderner geluid heeft dan Zarathustra is de mellotron opvallend mooi in de nieuwe songs geïntegreerd.
Het gitaarwerk wordt er vakkundig bij ingevuld en de nieuwe zanger is klasse. Het resultaat is tien afwisselende songs met geweldige momenten met als hoogtepunten 'Tuareg / Abbandonati' en 'Re Del Circo'.

Klik voor JProg's uitgebreide review
More M


© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved