John's
Week CD/VINYL/DVD
|
|
|
TIP!
|
Ik vond dit direct al heel goed maar zag het niet zo zeer als prog. Zie daar, het Engelse Prog Magazine heeft dit als album van het jaar. Hier onbekend maar nu zijn menige prog lijstjes toch al bijzonder onlogisch. Dus op de valreep een opvallende keuze.
|
|
|
|
TIP!
|
Bombast dit keer gebaseerd op de saga van Beowulf en Grendel. Goede muziek met prima gastbijdragen. Alleen dat een artiest niet begrijpt dat een ‘narrator' na twee keer strontvervelend is en je het daardoor weinig meer draait blijft verbazen.
|
|
|
|
TIP!
|
Het live promoten van het album ‘Versions Of The Truth' kon niet. Daarom een optreden in een kale ruimte dat toch visueel veel te bieden heeft. Niet alleen nummers van het laatste album, veel moois uit hun omvangrijke catalogus komt langs.
|
|
|
|
TIP!
|
Simone Rossetti heeft al heel wat bandwisselingen op zijn naam. Ook op dit achtste album is er uitstekende muziek die mij aan vroege Genesis doet denken. Echter, het ontbeert altijd aan een z.g. oorwurm. Het maakt de songs éénvormig terwijl dat niet zo is.
|
|
|
|
TIP!
|
Wie dacht met de recente mega box het oeuvre van de band compleet te hebben heeft het mis. Er is na acht jaar een geheel nieuw album. Hastings zingt wat lager maar het valt niet tegen. Niet meer de top, de kenmerkende stijl is weer prima aanwezig.
|
|
|
|
TIP!
|
De band heeft de pandemie gebruikt om de gevoelens die daardoor loskwamen muzikaal te vangen. Met een ongewijzigde bezetting is dat in hun bekende stijl goed gelukt. Niet direct iets nieuws onder de zon maar afwisselend en boeiend tot het eind.
|
|
|
|
TIP!
|
Een album dat na het teleurstellende Heaven & Earth uit 2014 een uitstekende comeback blijkt. Goede songs in de beste Yes traditie en een heldere productie die het vakmanschap goed laat horen. Het kleurrijke artwork van Dean is ook weer als vanouds.
|
|
|
|
TIP!
|
Inmiddels is deze Noorse band gegroeid naar een prog geluid vol bijzonder mooie arrangementen met steeds minder metal invloeden. Dominant is de zang van Einar Solberg waarvan de stijl je wel moet liggen. Maar hoe dan ook een opvallende topper.
|
|
|
|
TIP!
|
De inbreng van de overige bandleden is vergroot waarbij Neal Morse wel de supervisie houdt. Een deel kortere nummers en een deel met twee hele lange. Smullen is het. Alleen die cover van dat bruglied is een miskleun, eigen materiaal genoeg.
|
|
White Moth Black Butterfly
|
|
TIP!
|
Gestart als een soloproject van Tesseract's Daniel Tompkins. Het lijkt nu een vaste band te zijn geworden die ver van de metal dromerige pop/prog/rock maakt. De nadrukkelijk aanwezige keyboards zorgen voor een ontspannen geluid.
|
|
|
|
TIP!
|
Het blijft onmiskenbaar BBT maar men heeft de zaak flink opgeschud. Het zal meer mensen aanspreken door een commerciëlere invalshoek waarbij de trouwe fans ook aan hun trekken komen. Het begin is even wennen maar een topper.
|
|
|
Live In London - Under The Bridge (2015) |
TIP!
|
In 2015 heeft men in eigen beheer een dvd/2-cd uitgebracht. Ik vind het een goede band die ik veel luister. Dus dit, hoewel niet eenvoudig verkrijgbaar, wilde ik horen en zien. Prima muziek weer maar het is visueel een nogal saai concert.
|
|
|
|
TIP!
|
Nummer twee uit de “Devolution Series”. Het is als livestream ontstaan en biedt een doorsnee van zijn oeuvre. Dit keer is er ook beeld bij en dat is met de bandleden op verschillende locaties goed gedaan. Als zoethouder voor zijn nieuwe album.
|
|
|
|
TIP!
|
Ik snap proglijstjes vaak niet. Hoe deze Deense band met hun derde album er op kan komen is verrassend. Tegendraads, diepe gitaarlijnen, af en toe snoeihard, weinig melodisch. Maar het heeft iets speciaals als je je schrap kan zetten.
|
|
|
Altitude (2021) |
TIP!
|
Het derde album van de band van John Young kent opmerkelijke nieuwelingen. Gitarist Dave Bainbridge (Iona) en drummer Zoltán Csörsz (ex Flower Kings) vallen op. Stilistisch verandert het niet. Bovengemiddeld goed zonder scherpe kantjes.
|
|
|
|
TIP!
|
Om bekende redenen een live setting zonder publiek van hun debuutalbum. Een boeiende show is het gevolg waar eens te meer blijkt dat ze een topband in dit genre zijn. De professionele registratie maakt het feest compleet.
|
|
Liquid Tension Experiment
|
|
TIP!
|
Eindelijk zijn alle strubbelingen overwonnen en hebben deze vier topmuzikanten elkaar weer gevonden. Natuurlijk is de drang er zoveel mogelijk noten in een minuut te stoppen. Maar er zijn genoeg rustpunten zodat het een weldadig geheel is geworden.
|
|
|
|
TIP!
|
Na de trilogie gaat Erik Stewart, beter bekend als Nad Sylvan, verder in de gekende stijl. Mooie prog die weinig scherpe kantjes heeft maar tijd nodig heeft om te rijpen. Hoewel niet echt opzienbarend is het allemaal prima in orde.
|
|
|
|
TIP!
|
Deze Zweedse band rond medeoprichter en ex-Opeth drummer Martin Lopez verrast met zeven complexe maar toegankelijke songs waarbij zanger Joel Ekelöf uitstekend zijn ding doet. Het is meer prog dan metal ook door het gebruik van een mellotron.
|
|
|
|
TIP!
|
Het zoveelste side-project van het huidige Yes. Met Jon Davison en Billy Sherwood als voornaamste leden verwacht je wel iets beters dan dit. Er zijn goede momenten maar door het zwakke songmateriaal en de te volle productie blijft het middelmaat.
|
|
|
|
TIP!
|
Ruim vijftig jaar na de oprichting een opmerkelijk goed levensteken. Met een bezetting die er zijn mag refereert het aan de elektrische periode uit de hoogtijdagen. Met zelfs een bijdrage van ex-lid John Ford. In lock-down kan er van alles.
|
|
|
|
TIP!
|
Zo verrassend als de eerste twee albums is het nooit meer geworden. Maar deze mag er, hoewel met net dertig minuten kort, best zijn. Aviv Geffen is niet beter gaan zingen en de nummers waar Steven Wilson dit doet springen eruit. Goede Progpop.
|
|
|
|
TIP!
|
Twee versies van een album van een band waarbij minder niet meer is. Gelukkig maar, de som van vier heel verschillende delen is weer een buitengewoon spektakel. Het kan lang zijn maar blijvend boeiend. Dus de “Ultimate Edition” heeft mijn voorkeur.
|
|
|
|
TIP!
|
In zijn omvangrijke oeuvre zitten meesterwerken en regelrechte missers. Dat geeft hij ook zelf toe. Maar deze is onverwacht goed. Naarmate ik het vaker beluisterde is het een topper geworden. Niet zijn beste album maar deze is bijzonder en boeiend.
|
|
|
|
TIP!
|
De ‘lockdown' doorkomen met concertfilms bekijken is een aangename tijdpassering. Een recente show is ook alweer uit 2019. Een topper op allerlei gebieden. Ze moeten wel op zoek naar een paar nieuwe bandleden maar daar is ruim de tijd voor.
|
John's Week CD's 2020
John's Week CD's 2019
John's Week CD's 2018
John's Week CD's 2017
John's Week CD's 2016
John's Week CD's 2015
John's Week CD's 2014
John's Week CD's 2013
John's Week CD's 2012
John's Week CD's 2011
John's Week CD's 2010
John's Week CD's 2009
John's Week CD's 2008
John's Week CD's 2007
John's Week CD's 2006
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
|