John's
Last Week CD
|
|
|
TIP!
|
High Wheel heeft een live-dubbel-cd uitgebracht met daarop nieuwe, wat steviger uitvoeringen van markante songs uit hun discografie. Een mooie laatste weekcd van 2006 en het nieuwe studioalbum verschijnt volgend jaar.
|
|
|
King for a Day, Fool for a Lifetime (1995) |
TIP!
|
Volgens OProg behoort dit album bij de drie besten van Faith no More naast ‘Album of the Year' en ‘Angel Dust'. De titel en de hoesafbeelding vind ik heel gaaf. Vooral op dit moment en daar is een reden voor.
|
|
|
Paint a Picture (1973) |
TIP!
|
Fantasy schaar ik in het rijtje van Spring, Cressida en T2. Bands die begin zeventig een album maakten dat terecht is gekomen in het rijtje 'vergeten meesterwerken'. Of het echt een meesterwerk is is een tweede maar leuk is het zeker!
|
|
|
Arzachel (1969) |
|
Geen Akarma-uitgave maar een gewone cd. Dat kan dus ook nog OProg. Maar een sfeervol vroeg-Canterbury werkje is het. En waarom de werkelijke namen niet genoemd werden, tsja, soms kies je daarvoor.
|
|
|
|
|
Door de review van 'The Dutch Collection' ben ik ook die cd's gaan beluisteren. Wat er voor mij echt uit sprong was het lange titelnumer van dit album. Een schitterend, afwisselend symfonummer dat bij mij insloeg als een bom.
|
|
|
|
TIP!
|
Een mooie registratie van een concert in de 013 in Tilburg in april 2006. Alle grote songs van de FK komen langs en ook het laatste album, 'Paradox Hotel', wordt niet vergeten. Zoals altijd is de duurste versie, een 2-cd met een 2-dvd, het meest aan te bevelen.
|
|
|
|
TIP!
|
Multi-instrumentalist Richard Wileman maakt met diverse gastmusici erg klassiek beïnvloede symfonische rock waarbij Steve Hackett een grote inspiratiebron is. Prachtige composities met een zeer relaxte sfeer zijn het resultaat.
|
|
|
Serpents in Camouflage (1993) |
TIP!
|
Ik vraag me af hoeveel mensen zitten te wachten op een Genesis-achtige band als deze. OProg ziet het zeker zitten want hij heeft naast dit leenexemplaar de hele discografie in zijn bezit. Het is in ieder geval mooie muziek.
|
|
|
|
TIP!
|
De nieuwe cd van Lizard weet me maar niet te pakken. Om één of andere reden wil bijna niets blijven hangen. De Poolse zang is nadrukkelijker dan ooit, muzikaal is het uitstekend, maar toch ging eerder werk gemakkelijker af.
|
|
|
Ciclos (1974) |
TIP!
|
De vier jaargetijden van Vivaldi verwerkt tot progressieve rock. Het resultaat is geweldig en volgens sommigen het beste progalbum dat Spanje te bieden heeft. Aanbevolen voor liefhebbers van de complexere kant van de progmuziek.
|
|
|
|
TIP!
|
Prog of proto-punk? Ik denk een beetje van beide. Feit is ook dat zelfs Sex Pistol Johnny Rotten dit album kon waarderen. En er is toch echt nog genoeg prog op te horen! Inmiddels verschijnen de oudste Hammill-albums in remastervorm.
|
|
|
|
TIP!
|
Ik schrijf dus ik besta. Dat geldt eveneens voor de fantasieband
Swedish Family. Dit is, hoe kan dit, zelfs een ‘The
Best Of'. Wie zijn Redar Gitsdorf en Bo Dean
in werkelijkheid? Verbeelding met goede muziek als resultaat.
|
|
|
|
TIP!
|
Het tweede album van Ambrosia is heel progressief en experimenteel. Deze band
uit Californië liet dit produceren door Alan Parsons. Af en toe ouderwets
maar een mooi symfonisch rockalbum blijft het.
|
|
|
|
TIP!
|
Dit is een concert opgenomen voor de BBC. Het laat de Britse groep horen op hun hoogtepunt, vlak na de uitgave van 'Scheherazade and other stories'. Dat nummer is ook in zijn geheel te horen. Leuke uitgave van goede kwaliteit.
|
|
|
|
TIP!
|
Eponymus II is bij mij nooit een veeldraaier geworden.
Standaard fusion-rock waar
al zoveel van is. Maar het derde album van deze Canadezen
is meer “spacy” en bevalt mij daardoor beter. Veel variaties
op gitaar, piano, bas en drums.
|
|
|
|
TIP!
|
Syd Barrett overleden, die was toch al bijna veertig jaar
muzikaal dood. Een inspiratiebron geworden door zijn goede
composities of door zijn zelfgezochte tragische levensloop?
Ik ga dit nogmaals proberen vast te stellen.
|
|
|
|
TIP!
|
Alan Parsons zou niks behoorlijks meer gemaakt hebben na de breuk met Eric Woolfson (volgens sommigen daarvoor ook al niet trouwens). Toch blijf ik dit een heel mooi album vinden met schitterend artwork. Weinig progressief maar goed!
|
|
|
|
TIP!
|
Camel heeft te weinig aandacht gekregen op deze
site. Klopt. Neem nu deze, ‘Moonmadness'. Dat is een meesterwerk
in de symfonische rock waar weinig bands aan kunnen tippen.
En zo hebben ze er nog wel een paar.
|
|
|
|
TIP!
|
'Master Strokes' biedt een goede jazzy aanloop naar
Bill Bruford's Earthworks. De
periode 1978-1985 passeert met o.a. medewerking van Allan
Holdsworth, Dave Stewart en Patrick Moraz.
|
|
|
Complete (1990) |
TIP!
|
Volgens OProg lijk ik op die aap op de hoes. Dat was ook
de aanleiding om hem te lenen. Alles van de Britse band National
Health op een dubbel-cd. Soms erg jazzy en dat bevalt me dan
ook wel. Cultmuziek uit Canterbury voor de liefhebber.
|
|
|
|
TIP!
|
Heel goed ken ik Rush niet en deze van OProg geleende drie cd is een mooi beginpunt. Hij beslaat de hele
carrière van de band en volgens velen is Rush live op zijn best. Genieten dus!
|
|
|
|
TIP!
|
In de aanloop naar een review van het nieuwe album van
Magenta, ‘Home', heb
ik Rob Reed's eerste band Cyan weer eens gepakt. Een sterk album blijft het
met een geweldige afsluitende titelsong. Met ‘backing vocals' van
Christina.
|
|
|
|
TIP!
|
Voordat zij met IQ verder gingen speelden Holmes en Orford
in The Lens. Opgepoetst opnieuw uitgebracht maar ondanks
de kwaliteit van het album heb ik de indruk dat het toch
maar tijdelijk aan de vergetelheid onttrokken is.
|
|
|
|
TIP!
|
Stevige progrock is mij met dit warme weer al snel te veel.
Ambient muziek ligt me dan beter. Vandaar
dat ik vaak met Gandalf langs de rivier ga zitten.
Perfect nieuw album met prachtige composities waarin hij
uniek is.
|
|
|
|
TIP!
|
JProg is zijn Kinks-verzameling aan het aanvullen dus ik luister mee. Heeft
het iets met progressieve muziek te maken? Volgens JProg erg veel. Ik vind het
gewoon rockmuziek. Maar heel interessant en erg creatief.
|
|
|
|
TIP!
|
OProg vindt het progrock maar volgens mij is het
doommetal. Het harde broertje
van het rustige en wat tamme ‘Damnation'.
Over de hoes is, zoals bij Opeth gebruikelijk,
weinig positiefs te melden. Maar de muziek is okay.
|
|
|
|
TIP!
|
Anthony Phillips heeft eindelijk eens een nieuw album.
JProg is er dol op, een fan van deze tokkelaar, maar laat
het mijn deur maar voorbijgaan. Totaal 61 nummers met
alleen gitaar. Meer dan meer van hetzelfde
is het voor mij niet.
|
|
|
|
TIP!
|
De hitte heeft me bij de folkrock gehouden, dit keer
Fairport Convention. Als rode draad opnieuw Sandy Denny.
Met het lange 'A Sailors Life' en het prachtige 'Who Knows
Where The Time Goes'. De hoes is apekool maar dat deden ze
toen zo.
|
|
|
|
TIP!
|
Mijn speurtocht naar muziek buiten mijn persoonlijke roots
levert mooie dingen op. Nu deze weer van Sandy
Denny. Folkrock
als blanke soul. Een
prijsnummer is 'Late November'. Het smaakt naar meer.
|
|
Bruford, Levin, Torn, Botti
|
|
TIP!
|
JProg heeft wel meer aardige dingen in zijn cd-kast. Verrassend
veel jazzrock. Deze bijvoorbeeld met Tony Levin en Bill Bruford.
Prima trommelaar, de laatste, hoewel hij beter rock dan jazz
aankan.
|
|
|
|
TIP!
|
Ik zit regelmatig te vlooien in het cd-rekje van JProg. Het meeste wat daar
staat is niet mijn muziek maar Holdsworth komt wel aardig in de richting van
mijn roots. Zijn gitaarspel is prachtig tegendraads en uniek.
|
|
|
|
TIP!
|
Een prima weekcd van
JProg. Maar de vorige Tool blijft even overdonderend als
10.000 Days. Ik zie uit naar OJE Music's review hiervan (week
21) en verwacht een hoge score. Dus weer eens met het
werk van vijf jaar geleden aan de slag.
|
|
|
Focus
III
|
TIP!
|
Hoewel ik een groot fan ben
van Jan Akkerman had ik niets van Focus op cd. Een
citaat van hem spreekt boekdelen. “Als
je met zo’n gitaarlick aan komt zetten is jodelen het
enige wat je kunt doen. Wat moet je dan als semi-klassiek
fluitist?”
|
|
|
Vimana
|
TIP!
|
Weer weinig progressief wroeten in de oude doos. Jazzrock
uit 1976 die volledig overeind gebleven is. Op lp een verzamelaarobject
maar nu op cd uitgebracht. Een Japanse mini-lp uitgave,
erg on-Italiaans, zoals de muziek dat ook is.
|
|
|
Victor,
a Symphonic Poem
|
TIP!
|
‘Victor' van Rigoni en Schoenherz
ontbreekt - foei - in de top-40 lijsten van zowel OProg als
JProg. Maar zeer terecht wel een vermelding in de lijst van
JoJo. Het is absoluut een klassieker in de symforock. Helaas
moeilijk verkrijgbaar.
|
|
|
|
|
Het was afgelopen week volle maan dus dan is voor mij
Tim Blake onvermijdelijk. Onder het zachte schijnsel van
dit hemellichaam is hij in zijn molen met muziek bezig of
hij staart gewoon uit het raam over de Bretonse velden.
|
|
|
|
|
OProg hoopte in zijn review op
een nieuwe cd in 2006. Dit sterke 'Imageness' zal toch niet
de zwanenzang van deze Finnen zijn? Vooral het lange ‘Sequels’ roept
om meer. Laatste sitenews 8-12-2005. Hmm, dat is niet
veelbelovend.
|
|
|
|
|
Regen, wind, hoog water, het is voorjaar. Een beter moment
voor deze Springsongs was er niet. Wie het
geluk heeft over de kartonnen uitgave met losse kaartjes
te beschikken is helemaal goed af, maar voor de muziek maakt
het niet uit.
|
|
|
|
|
Als lid van de ‘King Black Acid Army' en aangestoken
door de verhoogde interesse voor Pink Floyd deze ‘Loves a
Long Song' weer eens gepakt. Ik blijf er veel Floyd in horen.
Maar waar is KBA gebleven? Hun 'Site' bruist ook niet van
leven.
|
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
|