John's
Week CD/VINYL/DVD
|
|
|
TIP!
|
Een geoliede machine vol diversiteit en vernuft. Optredens van deze band zijn altijd weer een spektakel waar je vrolijk van wordt. Geen band kan symfonische heavy metal zo breed oprekken als deze Finnen waarbij niet alleen de Nederlandse inbreng van Floor Jansen en de Engelse met Troy Donockley de troeven zijn.
|
|
|
|
TIP!
|
Na vier goede studioalbums nu een DVD met vooral werk van de laatste drie. Er wordt degelijk en intens gemusiceerd zonder spektakel. Prima maar geen top. Dat hoefde ook niet, het was een thuiswedstrijd in Oslo. Geweldig dus, het mag dan best een beetje saai zijn.
|
|
|
|
TIP!
|
De bandnaam is ontstaan door het samenvoegen van Pink Floyd's Syd Barrett en Arthur Lee van Love. Ze zijn al sinds 2003 actief en dit is pas het vierde album. Psychedelisch gekleurd op een moderne manier. Korte nummers met het nodige experiment.
|
|
|
|
TIP!
|
Zijn fans zullen het weer fantastisch vinden, zijn haters zullen er van kotsen. Opnieuw een christelijke thema dat zijn bekende theatrale aanpak krijgt. Zijn bandleden zijn de trouwste volgelingen. Als het vooral om de muziek gaat is het prima.
|
|
|
|
TIP!
|
Na zestien jaar toch weer een gloednieuw album. En wat voor één. Ondanks veel nieuwe gezichten, o.a. een nieuwe zanger, is het typische Kansas-geluid gebleven. Met deze bezetting kunnen ook moeiteloos oudere nummers gespeeld worden.
|
|
|
|
TIP!
|
Daevid Allen is er dan wel niet meer, zijn muzikale geest wel. Onder aanvoering van Kavus Torabi is er niemand maar van de oorspronkelijke bezetting. Ondanks dat een uitstekend album in de onmiskenbare stijl die heel goed doorgegeven is.
|
|
|
|
TIP!
|
Zijn achtste soloalbum en dan toch voornamelijk bekend doordat hij bij Porcupine Tree meespeelde. Het is best goed maar niet opvallend of onderscheidend. Het drumwerk lijkt daarbij af en toe niet goed aan te sluiten. Echter, het laatste deel is ijzersterk.
|
|
|
|
TIP!
|
De eerste draaibeurt was een hele zit. Wanneer komt het nu eens echt op gang? Veel tekstueel vuurwerk, maar zulke albums hebben tijd nodig, dus het komt wel goed. Statistisch kan het ook niet hun beste zijn. Na zoveel jaren is die al lang geweest.
|
|
|
|
TIP!
|
Het artwork moet je van houden en de muziek ook. Altijd heel herkenbaar waarbij de constante factor overheerst. Dus weer gewoon goede muziek zonder de grenzen te verleggen. Details maken het verschil met eerdere albums.
|
|
|
|
TIP!
|
Sinds Fish alles in eigen beheer doet mis ik nog wel eens een album. Deze bijvoorbeeld uit 2013. Een topalbum blijkt. Zoals alleen hij maar kan maken. Eigenlijk alleen verkrijgbaar via zijn eigen webshop, maar dan heb je ook wat.
|
|
|
|
TIP!
|
Zonder publiek "Live" in Gabriel's Real World studio. Alles is er goed aan. Muziek, band, beeld, geluid. Dit wordt waarschijnlijk mijn dvd/blu-ray van het jaar. Overigens was David Longdon na Ray Wilson "de" kandidaat om zanger bij Genesis te worden.
|
|
|
|
TIP!
|
Het is een goed album maar toch had ik me er meer van voorgesteld. Meer instrumentaal en minder zang. Want de teksten van Anderson zijn voor hem tijdloos, er zijn momenten dat ik er niet doorheen kom. Of er gewoon geen zin in heb.
|
|
|
|
TIP!
|
Een nieuw album van Radiohead verschijnt altijd gepaard met veel geruchten. Ook als het vijf jaar heeft geduurd wordt het omarmd, maar de verwachtingen worden ingelost. De songs slingeren alle kanten op, het blijft Radiohead.
|
|
|
|
TIP!
|
Een maatschappijkritisch pamflet gevat in puntige rocksongs. Zoals hij met eerdere albums al bewezen had te kunnen. De nummers met medewerking van bassist Tony Levin, gitarist Robin Armstrong en drummer Nick D'Virgilio zijn de beste.
|
|
|
|
TIP!
|
Album zes van deze Nederlandse symfonische-metal band waar het al jaren een doorgangshuis is. Alleen zangeres Charlotte Wessels en oprichter/toetsennist Martijn Westerholt zijn de vaste waarden. Lekkere muziek van een altijd goede band.
|
|
|
|
TIP!
|
Of het debuut album nu sensationeel was, er is bij mij weinig van blijven hangen. Was het vreemd als doel op zich? Muzikale motor Kavus Torabi blijft complexe nummers maken die alle kanten op gaan. Er lijkt meer balans te zijn, maar het vraagt veel.
|
|
|
|
TIP!
|
Ik vind het vaak van armoede getuigen als een band allerlei gasten optrommelt. Ian Anderson, Mike Portnoy, Colin Edwin, Adam Holzman, Mattthew Parmentier o.a. Het maakt hun muziek en dit album spannend en goed, minder eentonig dan voorheen.
|
|
|
|
TIP!
|
Een opvallende band uit Canada. Ze bestaat al ruim tien jaar en hebben zich tot een prima psychedelische rockband ontwikkeld. De bijzondere toetsenpartijen en het regelmatig terugkerende Pink Floyd sfeertje maken het mede een boeiend gebeuren.
|
|
|
|
TIP!
|
Ik ken de band voornamelijk doordat de voormalige toetsenist van Opeth, Per Wiberg, meespeelt. Ik kan me voorstellen die hij zich hier beter thuis voelt. Als een eigentijdse Jon Lord draagt hij bij aan het moderne 'Deep Purple/Rainbow' geluid.
|
|
|
|
TIP!
|
In eerste instantie dacht ik: zit ik hier op te wachten? Ja dus. De drie-drummers-bezetting rond Robert Fripp speelt nieuw en oud werk en doet dit weergaloos. Vertrouwd en toch anders waarbij vooral het fluitwerk van Mel Collins opvalt.
|
|
|
|
TIP!
|
De trilogie is met dit album compleet. De vijfmans formatie uit Den Haag gooit het niet over een andere boeg. De meanderende, soms heftige space-rock bedwelmt ook dit keer en roept opnieuw kleurrijke muzikale landschappen op. Bijzonder en goed.
|
|
|
|
TIP!
|
De voorman van Trial of Death solo. Eenvoudig opgenomen schetsmatige songs met weinig samenhang. Het klinkt prima en onderhoudend en voor een goed begrip met je het boek er bij hebben. Hij is tenslotte ook een begenadigd illustrator.
|
|
|
|
TIP!
|
Een live album vanwege het twintigjarig bestaan van de band. Uiteraard bijna, weer in Polen opgenomen met een doorsnee van hun oeuvre. "Moviedrome" werd integraal live uitgevoerd en deze uitgave is alleen daardoor al een "Must".
|
|
|
|
TIP!
|
Australische progrock met een metalen randje. Soms metershoog, dan weer breekbaar, open en subtiel. Pakkende songstructuren, prima zang, technisch complex maar niet te ingewikkeld en altijd toegankelijk. Zo kan prog/metal ook.
|
|
|
|
TIP!
|
Het album van het jaar of is het allemaal teveel, te bombastisch en theatraal, te weinig "metal"? Honderd en dertig minuten is voor de band en de luisteraar een hele uitdaging. Originele vondsten te over, uiterst creatief. De tijd zal het leren.
|
|
|
|
TIP!
|
Het is de eerste kennismaking voor mij met deze stoere maar weinig vernieuwende prog-metal band uit Noorwegen. Erg populair in de VS waar ook dit concert opgenomen is. Degelijk en onderhoudend optreden met nog weinig grijpbare songs.
|
|
|
|
TIP!
|
Een mooi Aryeon-achtig project met veel gasten dit keer onder regie van Oliver Philipps (Everon). Met zang van Georg Neuhauser (Serenity) en Charlotte Wessels (Delain). De laatste heeft er een novelle van 100 pagina's voor geschreven.
|
John's Week CD's 2015
John's Week CD's 2014
John's Week CD's 2013
John's Week CD's 2012
John's Week CD's 2011
John's Week CD's 2010
John's Week CD's 2009
John's Week CD's 2008
John's Week CD's 2007
John's Week CD's 2006
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
|