John's
Week CD/VINYL/DVD
|
|
|
TIP!
|
Rikard Sjöblom is met zijn band Gungfly even onbekend als destijds met Beardfish. Een begaafde multi-instrumentalist en vooral bekend door zijn inbreng bij Big Big Train. Fantasievolle, goede en kleurrijke muziek die in je herinnering kleurloos blijft.
|
|
|
|
TIP!
|
“Empath Live” is een bijzonder feestje in deze sombere tijd. Met weer een geweldige band om zich heen zoekt Devin Townsend zoals gewoonlijk de uitersten tussen extreem heftig en ingetogen, bijna pastorale momenten. Hier word je vrolijk van.
|
|
|
|
TIP!
|
Dit keer geen Oldfield-achtig gebeuren maar door Tangerine Dream en Jean-Michel Jarre geïnspireerde muziek. Een stripboek licht het toe inclusief gesproken woord door Les Penning. Zoiets eigenzinnigs moet wel in eigen beheer uitgebracht worden.
|
|
|
|
TIP!
|
Het zevende album van het project van de frontman van Riverside is weer heel anders dan alle voorgaande. Geïnspireerd door volksmuziek droomt het lekker weg waarbij hij nu echt alles zelf doet. Het blijft vernieuwend zonder te vervreemden.
|
|
|
|
TIP!
|
Als je al geen fan bent van deze door seventies bands zoals Yes en dergelijke geïnspireerde muziek zal het met dit nieuwe album ook niet lukken. Laat je meevoeren door deze Noren en geniet. Laat het anders voor wat het is als je er niet mee overweg kan.
|
|
|
|
TIP!
|
Een nieuwe dosis Ozric muziek die uiteraard niet erg veel anders is dan eerder werk. Nuances maken het verschil waarbij altijd een hoog kwaliteitsniveau gewaarborgd is. Ed Wynne stelt zowel met zijn band als solo nooit teleur zonder te vernieuwen.
|
|
|
|
TIP!
|
Vooral door het kenmerkende stemgeluid van zanger Jan Henrik Ohme is het moeilijk om na tien albums met iets nieuws te komen. Filosofische vraagstukken te over, de muzikale ontwikkeling zit in de details. Een mooie herfst voor wie er gevoelig voor is.
|
|
|
|
TIP!
|
Morse levert met zijn vaste maatjes goede progbombast af waarbij het zoals gewoonlijk weleens over de top gaat. Dat er een bijbels verhaal aan opgehangen is zit ik niet mee. Verschilt dat zoveel van een album op een science fiction gebaseerd thema?
|
|
|
|
TIP!
|
Fish vindt de teksten van Anderson maar niks. Hij begrijpt er niets van en Jon zelf evenmin, denkt hij. Hij verzint ze waar je bij staat. Maar muzikaal stelt hij, band, solo of project nooit teleur. Ook nu weer niet. En die songteksten snap ik ook meestal niet.
|
|
|
|
TIP!
|
Andy Tillson moest zijn ei weer eens kwijt. Het had een boek kunnen zijn maar op een muziekalbum kan je ook heel wat meningen kwijt. Zijn topband weet er wel raad mee. Bestsellers zal The Tangent nooit scoren maar het is als vanouds smullen.
|
|
|
|
TIP!
|
Dit krijgt in Progland weinig aandacht en dat is zowel vreemd als jammer. Want het is echt goed wat deze Noorse band presteert. Ik hoor er Deep Purple en Pink Floyd in en ook weer niet. Het afsluitende nummer van zestien minuten overtreft alles.
|
|
|
The Absence Of Presence (2020) |
TIP!
|
Ook na het vertrek van zanger/componist/toetsenist Steve Walsh blijft de band trouw aan de gekende stijl goede albums maken. Prominenter dan ooit lijkt de viool van David Ragsdale. Drukke muziek, niet verrassend, maar opnieuw boeiend.
|
|
|
|
TIP!
|
Hij is bekend als drummer hoewel hij eigenlijk een multi-instrumentalist is en aardig kan zingen. Zijn tweede soloalbum, hoewel, er doen heel wat bekende en minder bekende gasten mee. Een prima resultaat zonder direct een eigen gezicht.
|
|
|
|
TIP!
|
Robert Reed is projectmatig altijd actief maar vergeet zijn band niet. De al jaren stabiele bezetting zorgt niet opeens voor heel andere muziek maar trouw aan hun stijl is het weer dik in orde. In zes nummers worden mij onbekende horror acteurs belicht.
|
|
|
|
TIP!
|
Niet bij de progrock behorende bands kunnen superalbums maken. Deze Nederlandse groep onder aanvoering van Ryanne van Dorst (zang/gitaar) blinkt uit in donkere psychedelica met een metalen randje. Zo goed dat je het blijft draaien.
|
|
|
Eupnea (2020) |
TIP!
|
De groep verdween tien jaar geleden na drie albums. Ik vond het nogal opgefokte muziek met veel bliepjes die vooral anders wilde zijn. Maar nu lijkt alles beter op zijn plaats al is de band tot een tweetal gereduceerd. Vooral de lange songs bevallen goed.
|
|
|
|
TIP!
|
De zoveelste live registratie van Morse nu met zijn band. Portnoy is sowieso genieten en ze spelen dit keer in Brno. Alleen de performance blijft amateurtoneel waarbij, echt dramatisch, de cameramensen bijna evenveel in beeld zijn als de bandleden.
|
|
|
|
TIP!
|
Kan een band die veel maar nooit spraakmakende albums maakte nog verrassen? Ja dat kan. Het leidend duo Babb/Schendel heeft met een handvol nieuwe namen andere muzikale wegen gezocht. Bovengemiddeld goed en het boeit van begin tot eind.
|
|
|
Homeless (2020) |
TIP!
|
Deze Australische band is al ruim vijftien jaar bezig. Vreemd is dat ik het niet eerder ontdekte. Of komt dat doordat ze geen label hebben kunnen vinden en moeilijk verkrijgbaar is. Merkwaardig, want ze maken frisse, filmische prog die heel boeiend is.
|
|
|
|
TIP!
|
Mijn eerste kennismaking met de band. Opmerkelijk is het geluid van de Léode, een elektronisch instrument dat gitarist Claude Leonetti ontwikkelde. Hij kan na een ongeluk een hand niet meer goed gebruiken. Bijzondere Franse progrock op hoog niveau.
|
|
|
Inescapable (2020) |
TIP!
|
Ik leerde de band kennen doordat zanger/gitarist Darran Charles bij Pineapple Thief het gitaarwerk kwam versterken. Eerdere albums vond ik goed maar niet opvallend. Echter, men is op alle gebieden enorm gegroeid. Een blijvende topper?
|
|
...And You Will Know Us by the Trail of Dead
|
|
TIP!
|
Een band waar alles te veel aan is. De naam, de titels, het artwork, de productie. Een niet te onderscheiden grote brei waarbij "Less is More" onbekend is. Ondanks dat is elk album bovengemiddeld en het luisteren waard.
|
|
|
|
TIP!
|
Kevin Parker trekt veel aandacht en velen weten geen weg met zijn muzikale knutselwerk. Recensenten zijn het spoor bijster en kunnen slechts interessant doen met zinnige en onzinnige bespiegelingen. Een goed en bijzonder vierde album is het zeker.
|
|
|
Comatose (2019) |
TIP!
|
De bassist van Galahad doet ook regelmatig solo uitstapjes. En hoe. Met erg goede songs die geweldig gespeeld worden. Dit keer één nummer bestaande uit acht secties die ook los te beluisteren zijn. Niet vernieuwend maar een hele lekkere cd.
|
|
|
|
TIP!
|
De eerste van 2020. Een beest van een band heet het en dat is het ook wel. Pas het tweede album na een “oversized live project”. Ik blijf het nogal lompe muziek vinden waarbij de progressieve momenten schaars zijn. Maar best ok hoor.
|
|
|
|
TIP!
|
Vernieuwen doet de band niet. Wel doen waar men goed in is. Na vier jaar het negende album dat is gebaseerd op een paranormaal experiment (slik). De Duitse Dream Theater worden ze genoemd maar dat is kort door de bocht. Een deel twee volgt.
|
John's Week CD's 2019
John's Week CD's 2018
John's Week CD's 2017
John's Week CD's 2016
John's Week CD's 2015
John's Week CD's 2014
John's Week CD's 2013
John's Week CD's 2012
John's Week CD's 2011
John's Week CD's 2010
John's Week CD's 2009
John's Week CD's 2008
John's Week CD's 2007
John's Week CD's 2006
© 2003-2025 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
|