OProg's Week CD/LP/DVD
Na vijftien jaar weer een nieuw werk van ELO…
Jeff Lynne's ELO - Alone in the Universe (2015)
De naam van Lynne is prominent op de hoes aanwezig, maar verder ademt het als een echt album van ELO. Dus geen schijf met covers zoals Lynne een paar jaar geleden nog uitbracht. Vijftien jaar hebben liefhebbers op dit soort materiaal moeten wachten en dat was het waard. Eigenlijk klinkt het werk alsof het in de betere periode van de band gemaakt had kunnen zijn. Ook komt er een tour door Europa. Zou het hierna weer zo lang wachten zijn op een nieuwe ELO?De herfst en de wind vragen op specifieke albums...
Manfred Mann's Earth Band - Solar Fire (1973)
Als de wind rond het huis giert draai ik ook wat vaker dan normaal 'Wind and Wuthering' van Genesis. "Solar Fire" is door zijn warme geluid, veelal afkomstig van het mellotron, een album dat ook goed te combineren valt met de huidige omstandigheden buiten. Het nummer dat voor mij misschien altijd nog wel het meest blijft hangen is de opener, "Father of Day, Father of Night" dat is gegschreven door Bob Dylan. Ook zijn totaliteit is dit een prachtig album.Muziek van deze excentrieke Zweed die onlangs nog bij Hackett zong.
Nad Sylvan - Courting the Widow (2015)
Het is blijkbaar niet zijn eerste solowerk maar wel het eerste dat aandacht krijgt van een groter publiek. Na een album met zijn eigen band Unifaun had hij eerder ook progressieve rock gemaakt in Agents of Mercy, een band met Roine Stolt. De afgelopen jaren heeft hij aan 'Courting the Window' gewerkt. Het resultaat is prima en laat een sterke indruk achter. De typische stem van Sylvan zal niet iedereen aanspreken maar de muziek is Symfo van de bovenste plank.Een live-album dat ik al vrij lang op het oog had door de hoes…
Atlantis - Live (1975)
Gek genoeg heeft de foto op de hoes iets aantrekkelijks en aangezien ik liefhebber ben van live-registraties van bands. Uiteindelijk deze dan toch ook aangeschaft en het valt zeker niet tegen. Het werk is van een prima geluidskwaliteit en knalt de speakers uit. De muziek is een mix van progressieve rock met funk en soul-elementen die het geheel zeer dynamisch maken. Aanrader voor liefhebbers van dit soort ‘seventies’ werk.Integrale uitvoeringen van 'Testimony' en 'One'...
Neal Morse - Morsefest 2014 (2015)
Dit in de zaal van een soort kerk opgenomen concert is het verslag van de eerste editie van 'Morsefest'. Echt heel groot is de locatie zo te zien niet en qua beeld is het soms een tikkeltje amateuristisch. Wat wel geheel professioneel is is de kwaliteit van de band. Met naast Morse de vaste kern met Mike Portnoy, Randy George en de leden van de laatste band. Prima toevoeging aan het werk zijn de 'gospel' zangeressen en de strijkers en blazers.Bij toeval weer eens in de speler gedaan een aantal weken terug.
Timelock - The Dawn (1995)
Wat in de weken daarop een herhaling kreeg. Het betreft het tweede album van deze Nederlandse band, die in het midden van de jaren negentig aardig actief was in de 'symfo-scene'. Het is geen wereldtop, maar wel een zeer vermakelijk werk dat toch boven de middelmaat uit weet te steken. De muziek ademt de sfeer van de periode dat SI Music actief was op de markt, het label waarop het album ook is uitgebracht.Het derde album van de Australische ‘lavalamp-aanbidders’.
Tame Impala - Currents (2015)
Het is een omschrijving van de band die ik rond het tweede album ergens las. Doel was om zo aan te geven dat de band muzikaal erg in de jaren zeventig was blijven hangen. Al vanaf de eerste tonen is duidelijk dat ‘Currents’ meer elektronisch is dan de voorgangers. Dit resulteert in een gestroomlijnder geluid dat eigentijdser en toegankelijker is dan voorheen. De typerende gitaarriffs zijn grotendeels verdwenen terwijl de kern van Tame Impala’s muziek niet anders is dan voorheen.Na lang zoeken eindelijk een origineel exemplaar gevonden.
Triana - Hijos del Agobio (1977)
Progressieve rock met flamenco-invloeden uit Andalusië. Tijdens de warme dagen die we deze periode regelmatig hebben ideaal om de warmte ook uit de speakers te laten komen. Van het werk dat ik van de band ken is dit tweede album altijd mijn favoriet geweest. In negentiendrieëntachtig zou zanger Jesus de la Rosa bij een auto ongeluk overlijden. Later zou drummer Juan José Palacios nog een doorstart maken met Triana. De band heeft na zijn overlijden geen leden meer van de originele bezetting.Het is heel snel gegaan...
Chris Squire - Fish out of Water (1975)
Amper een maand na het bericht dat Chris Squire niet mee zou gaan op de tour van Yes wegens acute leukemie is hij overleden. Mede door het virtuoze en soms onnavolgbare spel op zijn Rickenbacker was Squire mede verantwoordelijk dat de bas een prominentere rol kreeg binnen de muziek. Zesenveertig jaar zou Squire bij Yes blijven tot het lot hem van zijn band zou scheiden. Zijn enige soloalbum laat horen dat hij op zichzelf ook uitstekende muziek kon produceren.Anekdoten is ook niet een heel productieve band.
Anekdoten - Until All The Ghosts Are Gone (2015)
Het album gaat eigenlijk gewoon door met de hoge kwaliteit waar 'A Time of Day' op was gehouden. Ondanks dat er tussendoor wel een verzamelaar is verschenen bij het bekende label KScope is dit zesde studioalbum wederom in eigen beheer verschenen. Zoals te verwachten valt uiteraard ook nu weer een prominente rol voor de Mellotron. Op deze manier kan en mag de Zweedse band nog wel twintig jaar mee.Meer dan vijftien jaar moesten liefhebbers op nieuw werk wachten.
Faith no More - Sol Invictus (2015)
Een paar jaar terug was er al een uitgebreide reünie maar toen bleef het uitsluitend bij een tour. Wel waren er al nieuwe nummers te horen die nu op dit album zijn verschenen. Slechts een kleine veertig minuten duurt dit nieuwste werk maar het lijkt veel meer door alles wat er te horen is. Het is stevig maar een logisch vervolg op voorgaande albums. De vraag is nu wat de toekomst zal brengen voor de band.Wie is Charlie Barnes en wat is 'Big Morbid Death Pop'?
Charlie Barnes - More Stately Mansions(2015)
De ene vraag kan ik wat eenvoudiger beantwoorden dan de ander. Charlie Barnes is een zanger en multi-instrumentalist die reeds samen heeft gewerkt met Aplifier en Oceansize en bij deze zijn eerste album heeft gemaakt. Dat er vervolgens het zelfgekozen label 'Big Morbid Death Pop' op is geplakt is een leuke manier van de aandacht trekken. Mij doet het vooral heel erg aan Muse denken. Zo erg zelfs dat, mocht ik niet weten wat het was, ik zou gokken dat het de nieuwe Muse zou zijn. Hierdoor weinig eigen gezicht, wel van hoge kwaliteit.Het achtste album van The Tangent is een feit.
The Tangent - A Spark in the Aether (2015)
Tillison maakt met de titel van het album een verwijzing naar het debuut, aangezien dit het tweede deel is van 'The Music that died Alone'. Ook is er weer een Zweedse ritmesectie zoals in het begin. Jonas Reingold is er en drummer Morgen Ågren is vanuit Kaipa met hem meegekomen. Helemaal terug naar het eerste werk is het muzikaal niet. Roine Stolt was een dominantere factor dan gitarist Luke Machin. Wel is het tekstueel weer een lap vol observaties en niet zelden frustraties. Dat zal bij Tillison wel nooit veranderen.Een nieuwe uitgave van Hatfield and the North?
Hatfield and the North - Access All Areas (2015)
Heel even dacht ik aan nooit verschenen materiaal van deze legendarische Canterbury band. Helaas, het betrof opnames die ik ooit na lang zoeken vond. Eerst op cd met de naam 'Live 1990' en later op dvd uitgebracht als 'Live in Nottingham'. Gelukkig voor een ieder die het niet was gelukt deze versies te verkrijgen zitten beide schijfjes nu in een betaalbare uitgave. De magie van de jaren zeventig is misschien een beetje weg, toch blijft de muziek van hoge kwaliteit.Een Amerikaanse neo-prog klassieker?
Castanarc - Journey to the East (1984)
Volgens sommigen wel. Zelf twijfel ik en ik moet ook constateren dat het toch wel een onbekend album is gebleven voor velen. Voor de liefhebber valt er echter genoeg te genieten. Paul Ineson laat fraai gitaarspel horen dat aan Steve Rothery doet denken, terwijl de toetsen van David Powell gedurende de gehele plaat een dominante en sterke rol spelen. Tel daar een goede zanger bij op en het resultaat is prima. Gestoken in een fraaie hoes, die helaas later op de cd werd vervangen door een nieuwe variant.Een nieuw album van Steven Wison waar je niet omheen kan.
Steven Wilson - Hand. Cannot. Erase. (2015)
In ongeveer elk muziekblad is deze maand wel een stuk te vinden over Wilson. Geheel terecht. Niet alleen is zo veel aandacht voor dit soort muziek bijzonder, ook is het niet gek om nu al te beweren dat het wederom een absoluut hoogtepunt binnen het genre is. Het werk is te krijgen in verschillende versies, waarvan ook de Deluxe-edition door het schitterend uitgewerkte boek rond het concept ondanks de prijs een aanrader is.Van der Graaf Generator blijft nieuw m,ateriaal uitbrengen...
Van der Graaf Generator - Merlin Atmos (2014)
Deze keer betreft het een live opgenomen versie van 'A Plague Of Lighthouse Keepers', dat tijdens concerten begin jaren zeventig nooit live gebracht werd. Daarnaast bevat de in Abby Road gemasterde lp ook een nieuwe, lange compositie van Peter Hammill genaamd 'Flight'. Hierdoor is dit deel ook het beste qua geluidskwaliteit. Ook zijn er twee versies op cd verschenen. Het meest compleet is de gelimiteerde versie bestaande uit twee cd's waarop het gehele concert te vinden is.
Edgar Froese is overleden...
Tangerine Dream - Phaedra (1974)
Vanaf de oprichting heeft Froese met Tangerine Dream bijna vijftig jaar geprobeerd vernieuwend te zijn. Het grootste succes was waarschijnlijk ‘Phaedra’, dat op Virgin uitgebracht is en het begin markeerde van het internationale succes van de band. Daarnaast was het ook het eerste album waarop sequencers werden gebruikt en hierdoor het startpunt van de zogeheten ‘Berlin School’. Overigens was het in het moederland Duitsland minder populair met aanvankelijk slechts zesduizend verkochte albums.Lang niet aan deze band gedacht...
Asgard - Götterdämmerung (1991)
Tot afgelopen week ineens de melodie en tekst van 'Warriors of the Ideal' in mijn hoofd opdoken. Dit was het debuut van het Italiaanse Asgard, dat in relatief korte tijd nog drie albums zou maken. 'Götterdämmerung' was het eerste dat ik in bezit had, niet heel lang na verschijnen gekocht bij een grote muziekketen in een doorsnee winkelcentrum. Toen was dit nog mogelijk. Het is altijd mijn favoriet gebleven van deze band, die ondanks een latere stuiptrekking zonder zanger Grosso snel uit elkaar viel.Spanje is geen heel groot land qua progressieve rock...
Galadriel - Muttered Promises From An Ageless Pond (1988)
Toch is het er wel met als vaandeldragers uit de jaren zeventig bands als Canarios en Triana. De afgelopen dertig jaar heeft Galadriel vier albums gemaakt. Dit was het eerste en ondanks de soms wat primitieve opname is het resultaat best fraai geworden. Vlagen van Genesis en Marillion, terwijl het niet uit de toon zou vallen tussen de betere albums die de Italiaanse scène bracht. Na al die jaren voor mij nog steeds een zeer prettige luisterervaring die ook in dit nieuwe jaar weer plaats heeft gevonden.OProg's weekcd's 2013
OProg's weekcd's 2012© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
