SHORT OJEMUSIC CUTS
E
Egg - Egg
Label:
Eclectic Discs
Site:
-
Jaar:
1970/2004
Duur:
50:15
Score:
Door:
Holand (4-2008)

Uit de tijd dat progressieve muziek nog gewoon “Underground” heette stamt het Britse Egg. Het drietal, Mont Campbell, Clive Brooks en Dave Stewart, heeft ooit nog met hun vroegere maatje Steve Hillage onder de naam Arzachel (zie review OJE Music) een obscuur album gemaakt.
Egg maakte muziek zoals destijds “Hot” was. Zowel jazz als klassieke thema's werden improviserend verwerkt in steeds langer durende stukken. The Soft Machine wordt als voornaamste referentie gezien. De groep maakte uiteindelijk slechts drie albums. Zowel dit titelloze debuut als de opvolger ‘The Polite Force' worden door de liefhebbers gezien als meesterwerkjes in het genre.
Na heel lang niet meer verkrijgbaar te zijn geweest is ‘Egg' in volle glorie heruitgebracht. Bijzonder detail is dat op deze uitgave zowel de enige single van de band als ook het ‘Movement No. 3' toegevoegd is. Dat laatste stuk werd destijds gewist omdat het management van Decca bang was conflicten te krijgen met rechtenbezitters van de muziek van Igor Stravinsky. Men plagieerde toen ook al. De opname werd als verloren beschouwd maar is tijdens het onderzoek voor deze heruitgave op een proefpersing herontdekt.
De cd is uitgebracht door het inmiddels failliete Eclectic Discs. Dus de leverbaarheid blijft zoals gewend problematisch.
Electric Outlet - On!
Label:
Lion Music
Site:
  
Jaar:
2007
Duur:
51:03
Score:
Door:
JProg (10-2007)

Power-trios of -kwartetten die fusionrock spelen zijn ruim vertegenwoordigd. Soms hebben ze een lang leven waarin ze een omvangrijke discografie opbouwen maar meestal is het na een paar albums gedaan. Muziek die vaak meer van hetzelfde is. Technisch zit het goed in elkaar, echter, de songs missen duidelijke melodieën.
In die valkuil is het Duitse viertal Electric Outlet beslist niet gestapt. Spannende, meest jazz georiënteerde nummers met een goede structuur zijn het resultaat en deze mannen kunnen uitstekend met hun instrumenten overweg. Een bijna klassieke bezetting in dit oeuvre, met gitaar, keyboards, bas en drums, en het pakt op dit eerste album prima uit. Negen songs die lekker rocken met op de goede momenten een pasje op de plaats. ‘Odd Garage’ is het prijsnummer van ruim negen minuten waarin de gitaar de gids is, maar de medebandleden begrijpen alles heel goed en doen niet voor deze Marcus Nepomuc Deml onder. Het up-tempo ‘Miles Away’ is ook zo'n mooie, daar is toetsenist Tom Aeschbacher meer dominerend. Kortom, een ijzersterk debuut vol spitsvondige nummers met ingrediënten uit de jazz, funk, blues en rock.
Keith Emerson Band - KEB featuring Marc Bonilla
Label:
Edel Records
Site:
  
Jaar:
2008
Duur:
51:23
Score:
Door:
John (10-2008)

Emerson, Lake & Palmer werd muzikaal voor het belangrijkste deel gedragen door de toetsenacrobatiek van Keith Emerson. Zwaar klassiek geïnspireerd werden toppen en dalen bewandeld waarbij het aspect rockmuziek regelmatig uit het oog verloren werd. Ook op leeftijd heeft Emerson zijn muzikale inspiratie en instrumentale machtsvertoon niet veranderd.
Een kwartet genaamd Keith Emerson Band omringt hem tegenwoordig met als opvallende verschijning producer/gitarist/zanger Marc Bonilla. Een goede zanger met een stem die het midden houdt tussen Greg Lake en John Wetton. Negentien nummers geheel in de stijl van ELP is het resultaat, waarbij ze per stuk redelijk kort zijn maar door de terugkerende thema’s een geheel vormen. De traditionele miskleun is er ook met ‘Gametime’, het honky-tonk-niveau van ‘Are You Ready Eddy” van het ELP-album ‘Tarkus’. Maar verder is het prima in orde met piano, hammond, kerkorgel en modulaire moogs alsof het 1975 is. De nummers zijn afwisselend waarin het supersnelle, bijtijds manische toetsenwerk dat het spel van Emerson altijd kenmerkt de continue factor is. En met Bonilla is het ELP anno 2008 inclusief gitaar.
Op de “Limited Bonus Dvd” is o.a. te zien hoe een oude piano, een defect niet repareerbaar exemplaar, in brand gestoken wordt. In een woestijn met de brandweer op afstand. Die tic, zijn haat-liefde met het instrumentarium, heeft Emerson ook nog steeds. Verder interviews en live optredens van een aantal ELP-nummers in deze bezetting.
Enchant - Live at Last
Label:
Site:
Jaar:
  
Duur:
72:39 en 78:59
Score:
Door:
JProg (10-2004)

Na zes studioalbums heeft Enchant een dubbel live-cd uitgebracht met de weinig originele titel 'Live at Last'. Het probleem met Enchant is altijd de eenvormigheid van de songs geweest, waarschijnlijk ook door de in meerdere opzichten constante factor, de zang van gezichtsbepaler Ted Leonard. De band kan de nummers nog wel uit elkaar houden en speelt er drieëntwintig van de ongeveer vijfenzeventig die ze tot nu toe gemaakt hebben. Ze doen dit uiterst vakkundig met een perfecte sound en een excellerende gitarist/songwriter Doug Ott. "Live" kunnen ze het, dat is zeker, en het geeft de songs een ander accent, spontaner, gevarieerder en levendiger dan de studiouitvoeringen. Het optreden vond waarschijnlijk niet voor een erg groot publiek plaats, hoewel de uitstekend op dreef zijnde Ted Leonard op een typisch Amerikaanse/Canadese manier doet als of dat wel zo was. De dubbelaar geeft een fraaie doorsnee van het werk van een hele goede band en is zowel voor de fan als minder bekende met de muziek van Enchant een verantwoorde aanschaf. Het concert is ook als dubbel-dvd verkrijgbaar.

Klik voor JProg's review van 'Tug of War'

© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved