Specials

Als aanvulling op het interview dat ik drie jaar geleden had met drummer Oliver Holzwarth was ik deze keer in de gelegenheid wat vragen te stellen aan gitarist Markus Steffen in het kader van de release van het nieuwe live-album 'Playground'.

Hoi Markus, om eerst maar even het laatste studiowerk aan te halen. Sinds jullie terug zijn hebben jullie twee albums gemaakt met nieuw materiaal, te weten 'The Art of ‘Navigating by the Stars' en ‘Paramount’. Is er op het laatste album materiaal terecht gekomen dat tijdens de voorgaande sessies was geschreven of opgenomen?

"Niet echt. In de basis hebben we al het materiaal voor 'Paramount' geschreven toen het plan ontstond een nieuw album te maken. De enige uitzondering was 'Where our Shadows Leap', dat hadden we wel al een tijd liggen en nu was het moment daar dat we het konden gebruiken."

"Ja, dat klopt. We willen wel een beetje in de aandacht blijven en de support van InsideOut draagt ook bij aan al deze activiteit."

Dus er is wel een “groter” plan om eens in de twee jaar een album te maken?

"Wat het is, we willen graag live spelen en omdat op reguliere basis te doen en mensen naar de concerten te krijgen moet je wel opvallen. Aandacht krijg je als je iets nieuws uitbrengt omdat er dan pas weer tijd is voor interviews en stukjes over de band. Wil je als je in een band zit als Sieges Even dus de weg op dan moet je ook wel in de studio in."

Is er nu je weer een paar jaar opnieuw bezig bent veel anders geworden in de twintig jaar dat jullie nu actief zijn?

"Ik zeg zelf altijd maar dat ik in een andere band zit met dezelfde naam. Die muziek die we in onze beginperiode maakten is geheel anders dan nu. En ook het publiek en de mensen die er naar luisteren zijn anders geworden. Aangezien we ook erg onbekend waren toen we weer een nieuwe start maakten leerden veel mensen ons voor het eerst kennen. We hadden dus niet zo veel aan de verworven bekendheid van vroeger, aangezien die er gewoonweg niet was. Wat dat betreft zou je kunnen zeggen dat we echt weer bij nul zijn begonnen en een heel nieuw publiek achter ons kregen. Dat is wel een verandering geweest."

"Ja, als we concerten geven zijn er veel mensen die Sieges Even pas kennen sinds 'The Art Of Navigating By The Stars'. Veel oude luisteraars zijn er gewoon niet meer en als ze er wel zijn vinden ze denk ik dat de muziek niet ingewikkeld genoeg is." <lacht>

"Ja, alleen al het feit dat we een andere producer hadden. Op 'The Art of...' werkten we met Uwe Lulis. Dit hield in dat we dingen honderd keer speelden voor we eens een bruikbare opname hadden en daarna moest er ook weer een hoop aan gedaan worden. Tijdens de opnames van 'Paramount' was de producer Kristian Kohlmannslehner. Hij is meer een voorstander van spontaniteit, dus we namen dingen heel snel op zonder eindeloos te herhalen."

"Ik denk dat beide methodes voor de band goed werken maar als muzikant werk ik liever snel. Op sommige moment was het opnemen van 'The Art of...' een ware martelgang. Dagen bezig zijn met het opnemen en spelen van een stukje gitaar, dat duurde voor mij persoonlijk soms te lang."

"Dat kan je niet vergelijken. Nu kan je met alle nieuwe technologieën zoveel knippen en plakken. Dat was vroeger zo lastig dat je eerder spontaan een opname maakte. Anders was je veel te veel tijd kwijt. Tegenwoordig kan je zo eenvoudig stukjes veranderen en er tussen plakken en dat soort dingen. Het enige nadeel is dat een digitale opname een sterieler geluid heeft. Een analoge opname is wat warmer en dat heeft soms ook zijn charme."

Wiens idee was het om een livealbum uit te brengen. Dat van de band of van InsideOut?

"Het was ons idee en aanvankelijk dachten we aan een dubbel-cd maar zo groot was het budget niet. Bovendien zag InsideOut het niet direct zitten dus een enkel album is het compromis."

Als je een dubbel-cd had mogen maken, wat waren dan de grootste veranderingen geweest?

"Aangezien we, zoals ik al zei, weer bij nul zijn begonnen en veel mensen de band pas twee albums kennen is het logisch om van die twee albums veel materiaal te halen. Als we meer ruimte hadden gehad dan had ik het zelf geweldig gevonden om ook oudere nummers meer aandacht te geven. Nu is dat ondergeschoven omdat het met dit album ook de bedoeling is de aankomende tour te promoten en daar spelen we natuurlijk voornamelijk onze laatste twee cd's."

Er ook aan gedacht misschien in eigen beheer iets te doen zoals wel meer bands zelf concerten uitbrengen?

"Nee, niet echt want dat zou denk ik een onbetaalbaar verhaal worden en bovendien staat in ons contract dat dit niet zomaar kan. We kunnen niet op eigen houtje dingen uit gaan brengen, maar al kon het wel dan zou het, denk ik, nog niet haalbaar zijn geweest voor een relatief kleine band."

"Geen idee. <lacht> Ik heb me niet bezig gehouden met de opnames. We nemen vrijwel alle concerten op en wisten wel welke nummers we op het album wilden zetten. De producer is toen aan de slag gegaan met luisteren wat de beste opnames waren. Zover ik weet staat er met name een hoop materiaal op dat is opgenomen in Wenen en wat materiaal van Progpower. Verder weet ik het ook niet precies."

"In ieder geval weer de weg op. We zullen wat concerten geven in Duitsland, Zwitserland, Griekenland en Spanje en verder moeten we nog kijken waar mensen ons willen boeken. Waarschijnlijk gaan we dit dan samen met een andere band doen, maar hoe en wat is op dit moment nog onduidelijk. Wel willen we dus touren maar hoe dit er exact uit gaat zien zal de toekomst uit moeten wijzen."

Het concert dat Sieges Even zou geven op het Lorelei Prog Festival op 18 tot 20 juli heeft de band helaas af moeten zeggen door een handblessure van Marcus Steffen, hetgeen tijdens dit interview nog niet bekend was.

Interview met Oliver Holzwarth - Tekst & Interview: OProg

Volgens berichten was het een 'cultband'. Ondanks dat dit alweer het zesde album is kende ik Sieges Even in ieder geval niet. Dus besloot ik me te verdiepen in de band, hetgeen resulteerde in een interview.

Hoi Oliver,

"Hoi, leuk om je te spreken in deze drukke tijd!"

Is het zo erg op dit moment?

"Drukker dan het ooit geweest is zou je kunnen zeggen. We hebben nooit zoveel aandacht gehad voor de albums die we uitbrachten. Nu hebben we acht jaar niks gedaan en ineens staat er een hele rij mensen klaar die allemaal interesse in ons hebben. Dat is wel even vreemd."

Hoe denk je dat dit ineens komt?

"Ik weet het niet precies. Het meest logische is doordat we nu bij een groter label zitten. Ik denk niet dat zoveel mensen onze albums de afgelopen acht jaar ontdekt hebben."

Ik kende de band om eerlijk te zijn ook niet. Veel prog leer je kennen doordat er toch een bepaalde 'scene' is. Bandleden die met elkaars project meedoen of allemaal bij hetzelfde label zitten. Dat hebben jullie nooit gehad.

"Dat klopt eigenlijk wel. We zijn altijd onze eigen weg gegaan. Er zijn inderdaad ook bands die elk concert weer met elkaar optreden of op elkaars albums meedoen. Wij nooit, misschien omdat we te eigenzinnig zijn maar het heeft nooit plaats gevonden."

Wat hebben jullie de laatste acht jaar eigenlijk gedaan?

"Oh, eeeeh... we zijn eigenlijk nooit uit elkaar geweest. We dachten er in '99 al aan om weer nieuw materiaal te schrijven en op te nemen. We belden toen voormalig gitarist Marcus Steffen of hij interesse had in een nieuwe samenwerking en daar voelde hij wel wat voor. Vanaf 2000 waren we min of meer bezig aan nieuwe songs. Het duurde alleen allemaal wat langer door andere verplichtingen. Zo speelde Alex Holzwarth bij Rhapsody. Eigenlijk zat er ook nooit een echte onderbreking in ons werk. Het duurde alleen heel erg lang. Hoewel we niet zeker wisten waarvoor we aan het schrijven waren. Voor ons was het gewoon prettig samenwerken zonder precies te weten met welk doel."

Wanneer kwamen jullie dan op het idee om er toch een Sieges Even album van te maken?

"Goede vraag. We waren inderdaad eerst onder een andere naam bezig. De reden daarvoor was ook omdat we vrijheid wilde hebben. Experimenteren, zonder dat je weet dat je iets moet maken dat klinkt als Sieges Even. Op den duur hadden we ons management weer op orde en waren we verder gekomen met schrijven toen we tot de conclusie kwamen dat wij gewoon Sieges Even waren en dat de muziek die we hadden ook klonk als Sieges Even. Dan is het een logische stap om gewoon weer onder die naam door te gaan. En toen kregen we ook een contract om ons materiaal uit te brengen."

Die record-deal, was dat lang geleden?

"Nee, helemaal niet. Het was februari of maart dit jaar... nee... wacht, het was zelfs in april. We hadden al in de planning staan dat we naar de studio gingen om op te nemen en echt vlak daarvoor hadden we ineens weer een label. Het vertrouwen zat er toen meteen goed in. Toen wij aan het opnemen waren werd de afhandeling van het contract in orde gemaakt."

Jullie hadden op het voorlaatste album een heel andere bezetting. Met zanger Greg Keller, toetsenist Bork Keller en gitarist Wolfgang Zenk. Waar zijn die gebleven?

"We zijn min of meer gesplitst. Oliver (Holzwarth) en ik zijn Sieges Even zou je kunnen zeggen en met de anderen ging het gewoon niet lekker meer. Het schrijven van goede nummers lukte niet en uiteindelijk hebben we dan ook besloten om uit elkaar te gaan. Het klikte gewoon niet. We gingen touren met ELP, daarna stonden we nog een tijdje in clubs, gingen we aan de slag voor nieuw materiaal maar dat was niet goed. Sterker nog, het was gewoon klote. Dan kom je als band op een punt dat er gesproken moet worden over welke kant je met z'n allen uit moet en dat lukte in die situatie niet. Tot zoverre was het einde verhaal en deden we een jaar ook niet echt veel tot we weer contact zochten met Marcus."

Hij was eerder al jullie gitarist geweest. Hoe kwam het contact weer tot stand?

"We hadden niet echt heel veel contact. Natuurlijk zie je elkaar wel zo nu en dan als je beiden in de muziek zit maar daar bleef het bij. Ik had zijn nummer dus het besluit werd genomen om gewoon eens te bellen. Hij had er direct oren naar."

En zanger Arno Menses komt uit Rotterdam, hoe kwamen jullie in contact met hem?

"We begonnen met muziek maken en op den duur wil je toch wel zang erbij. We hadden alleen niemand die in staat was om het in te zingen. Besloten werd om gewoon een oproep op onze site te plaatsen dat we een zanger nodig hadden en als reactie hadden we zijn demotape korte tijd later in de bus liggen. Hij had de stem die we zochten. Daarna zijn we gewoon gaan kijken of het verder ook een succes kon worden en het beviel prima."

Als wat voor een band zie je Sieges Even, of anders gezegd, waar vergelijk je de band mee?

"Eeeeh, tsjah, we lijken in het prog-rock deel te zitten. Muzikaal gezien klopt dat ook voor een deel. Die muziek zie ik gewoon als Sieges Even muziek, ik heb er verder niet echt beelden bij of stukken de me aan andere muziek doen denken om eerlijk te zijn. Maar we zijn ook nooit echt veel samen gaan werken met andere bands. Misschien vallen we er om die reden een beetje buiten."

Het nieuwe album, zie je dat als conceptalbum?

"Min of meer, er gaat een rode draad doorheen. Dat gaat overigens door zo'n beetje elk album maar in dit geval heeft het wel een duidelijke lijn. Het verteld over een persoon, zijn leven van geboorte tot dood. Over de beslissingen die hij neemt en de dingen die hij doet. Toch zijn de nummers wel makkelijk los te zien. Het gaat ook over de paden die er te bewandelen zijn in een leven."

Dit zat zo in de planning dat jullie zo'n album wilde maken of kwam de ontdekking dat het toch wel langzaam zo'n geheel kon worden pas later?

"Pffff, dit is een goede vraag. Ik heb geen idee eigenlijk. Alle teksten werden door Marcus geschreven dus hij moet het weten. Ik weet alleen dat we telkens een stukje tekst erbij hadden. <lacht> Ik kan me niet voorstellen dat er een enorm 'masterplan' achter zat."

Hoe komen de nummers dan precies tot stand?

"Eenvoudig eigenlijk. Je zit bij elkaar, iemand komt met een deuntje op de proppen, de volgende bedenkt er iets bij en daarna heb je een nummer. Of je bedenkt zelf al een groter geheel maar zo gaat het wel. En komt spontaan iets opborrelen. Ik ben ook iemand van de muziek, daar start het mee. De teksten komen pas op het einde. Het is een soort spontane jam in feite. Als je op zo'n manier aan het werk bent en je hebt echt ladingen materiaal moet je daarna selectief zijn. Er zitten altijd een paar prachtige stukken tussen en daar moet je mee verder. Met die juweeltjes moet je vervolgens een goed muziekstuk maken."

En de zang komt dus als laatste?

"Ja. We hadden de nummers en daarna zijn de teksten ervoor geschreven. Die gingen naar Arno zodat hij zich voor kon bereiden en zonder dat hij alle muziek al kende kwam hij met waanzinnige zanglijnen die perfect aansloten bij wat we in gedachte hadden. Het verliep dus voorspoedig met de zang wat dat betreft."

Werkt dit goed op deze manier? Ik bedoel, hij zat in Rotterdam en jullie in Duitsland, dat zou eenvoudiger kunnen.

"Via het internet is het natuurlijk goed communiceren. Je kan iets opnemen en het vijf minuten later duizend kilometer verder laten horen en een reactie krijgen. Zo'n probleem is het dus ook niet."

Dus hij blijft lekker waar hij nu zit?

"Ja, hij heeft natuurlijk ook gewoon werk in Nederland. Hij is grafisch ontwerper en zo nu en dan kunnen we hier samen werken. Hier wonen heeft ook niet echt zin want Marcus gaat naar Wenen verhuizen dus dan zitten we hier nog niet met z''n allen. Gelukkig is het niet zo'n groot probleem om zo nu en dan samen te komen."

Frankfurt blijft dus de thuishaven?

"Ja en nee, we hebben ons album er opgenomen en Alex en ik hebben er vijf jaar gewoond. Toch komen we niet uit de stad zelf. Maar min of meer is het inderdaad wel onze basis."

Als je een nieuwere band zou moeten noemen die je als voorbeeld ziet. Niet muzikaal gezien maar gezien de ontwikkeling die ze hebben meegemaakt. Of die misschien commercieel ineens tot grote hoogten is gestegen.

"Ik denk Porcupine Tree. Die maken een enorme ontwikkeling mee, elk album is weer anders en uiteindelijk hebben ze met de muziek die ze maken nog veel succes ook. Zoiets zou ik ook wel willen met Sieges Even."

Een echte fanbase is er al. Ik hoorde dat er tijdens jullie concerten een paar maanden geleden mensen uit Moskou kwamen en stonden te huilen...

"Ja, dat was even vreemd. Het is wel een wonder dat ze ons kennen vind ik zelf. Maar wel de reden om daar eind van het jaar ook een stel concerten te geven. En dan een paar in Duitsland. Ik zou wel naar meer landen willen en de kans dat dat gaat gebeuren zit er dik in, samen met Dead Soul Tribe gaan we touren. Alleen waar precies is nog onduidelijk. Hopelijk ook in Nederland."

Zijn jullie erg anders geworden in muzikaal opzicht sinds het eerste album?

"Ja, op de eerste platen was alles zo complex dat het ook wel regelmatig rammelde. Het was te gecompliceerd in feite. Later vonden we de balans. In het begin dachten we 'het kan complex, hard en technisch' en dat deden we allemaal tegelijk. Het tweede album had dat heel anders. Op het derde album ging het heel positief met een nieuwe zanger."

Waarom dat?

"We kregen min of meer ruzie over de richting die we op gingen. Het werd meer melodieus en hij wilde dat niet. Later ging ook Marcus voor de eerste keer weg omdat hij het niet meer kon combineren. En weer kregen we nieuwe mensen in de groep maar toch bleven we wel herkenbaar."

Laatste vraag, waarom geen toetsenist meer?

"De behoefte bestond niet. Je kan tegenwoordig heel veel doen met gitaar zodat je het niet mist. Toch hebben we hier en daar wel wat toetsgeluiden in de muziek verwerkt als vulling maar meer ook niet. Daardoor blijft de muziek wel erg compact."

En wat brengt de toekomst?

"Ik weet het niet, wel nieuw materiaal maar daar kan ik niet veel over zeggen. Zeker nieuw materiaal!"

Toch niet pas in 2013 hoop ik?

"<lacht> Dat is zeker niet de bedoeling."

OProg (02-2005)

Zie ook:

Interview met Markus Steffen - Tekst & Interview: OProg

Interview met Oliver Holzwarth - Tekst & Interview: OProg