OProg's Week CD/DVD

	Jarenlang werk je als band aan een album dat het meesterwerk moet worden. Aragon - Mouse (1995/99) En dan is het zo ver en komt het eindelijk uit, gaat het label, in dit geval SI-Music, op de fles. Gelukkig voor Aragon kwam een paar jaar later de kans het opnieuw uit te brengen. Ditmaal zoals het oorspronkelijk had moeten zijn met de 'The Meeting' in het midden. Helaas is ook het nieuwe label, LaBraD'or, falliet, waardoor de albums van de Australische band niet meer regulier te krijgen zijn. Is er nog kans op nog een heruitgave?
	Weer een band die al jaren geen levensteken heeft gegeven. Somnambulist - The Pranormal Humidor (2001) Volgens hun website zijn ze, onder andere met een nieuwe zanger, bezig aan een album dat in 2006 uit moet komen. Jammer dat het er niet van is gekomen, want de twee albums die de heren maakten zijn van hoge kwaliteit. Het deed me direct denken aan Glass Hammer. Niet zo gek, het is opgenomen en geproduceerd door Fred Schendel en Steve Babb. Het is dan ook een aanrader voor liefhebbers van 'retro-prog'.
	Bandnaam gekozen omdat Chris Squire de naam 'Yes' in bezit had. Anderson Bruford Wakeman Howe (1989) Ondanks dat Anderson claimde dat deze reünie het samenkomen van het echte Yes betrof kreeg Squire de rechten op het gebruik van de naam 'Yes'. Gedacht werd om verder te gaan als 'The Affirmative' of 'No' maar uiteindelijk werd overgegaan op een 'EL&P' constructie. Het omgekeerde is nu aan de hand. De tour die de band gaat ondernemen zonder Jon Anderson zal, na een woedende reactie van zijn kant, gedaan worden onder de naam 'The Present'.
	Een Canadese band die af leek te gaan op een stabiele toekomst... Nightwinds - Nightwinds (1979/91) Nightwinds toerde in het tweede deel van de jaren zeventig met onder andere Saga en FM. Opgemerkt door leden van Klaatu werd de kans geboden een album op te nemen. Helaas liepen in de studio de spanningen hoog op waarna de band vrij snel uit elkaar viel. De tapes gingen op de plank om later door The Laser's Edge teruggevonden te worden. De muziek heeft wat weg van 'Wind and Wuthering' van Genesis. Met Chris Squire op bas en een zanger die in de richting van Geddy Lee gaat.
	Niet voor niets is de band favoriet van Mike Portnoy... Beardfish - Sleeping in Traffic: Part Two (2008) De drummer van Dream Theater wist het gevoel dat ik ook bij Beardfish heb prima samen te vatten: "Sweden's Beardfish are my favorite "new" band with an "old" sound. Utilizing all of the classic styles and sounds of the original progessive rock bands of the 70's". Volgens hem een aanrader voor mensen die de klassieke jarenzeventigbands missen. Wat mij betreft inderdaad een topper, met name het lange titelnummer is geweldig.
	Eindelijk eens het nieuwe album van Ritual aangeschaft... Ritual - The Hemulic Voluntary Band (2007) Dertien jaar geleden is het alweer. Het jaar waarin Ritual verrast met het titelloze debuut. De band is altijd hetzelfde gebleven, net als de vreemde humor en folkinvloeden. Wat ook bleef was de invloed van Moomins. De groep geeft aan dat ook voor dit album voor een deel inspiratie is opgedaan bij dit trol-achtig fenomeen ooit bedacht door Tove Jansson. De tijd moet leren hoe goed deze schijf blijft hangen, het begin is echter veelbelovend.
	Wederom een harde verrassing uit Scandinavië... Scar Symmetry - Holographic Universe (2008) Deze Zweedse band lijkt hetzelfde traject af te leggen als Opeth. Begonnen in de death metal en langzaam de kant van de progressieve metal op. Gitarist Per Nillson maakt tegenwoordig ook deel uit van Kaipa en misschien zal dit zijn invloed hebben op de muziek. De groep maakte overigens geen promotie voor het album door middel van een tour. De reden is omdat zanger Christian Älvestam is vertrokken en vervangen door twee nieuwe zangers.
	Een treurige reden om het album weer eens te draaien... Shadow Gallery - Carved in Stone (1995) Deze week kwam het bericht dat de zanger van de band, Mike Baker, plotseling op 45-jarige leeftijd is overleden. De eerste keer dat ik Shadow Gallery hoorde was in een Rotterdamse platenzaak. Aangetrokken door de hoes van dit album, dat toen pas uit was. De zang van Baker is dusdanig bepalend voor de groep dat ik verwacht dat dit het einde is van deze uitstekende band.
	Uit de schaduw van Neal Morse en Spock's Beard... Alan Morse - 4 O’clock & Hysterica (2007) Vorig jaar verscheen dit solodebuut van Spock's Beard gitarist Alan Morse. Ondanks dat hij een uitstekende gitarist is staat hij toch altijd een beetje in de schaduw van zijn broer Neal. Toch viel me op dat hij blijkbaar ook solo niet helemaal zonder Neal's kwaliteiten kan. Een groot deel van de nummers is door de broers gezamelijk geschreven. Het resultaat is een uitstekend, instrumentaal album waarop Alan in vorm is.
	Pendragon is weer helemaal terug... Pendragon - Pure (2008) Zelf vond ik 'Believe' een enorme teleurstelling en het is tussen mij en het album ook nooit echt goed gekomen. Mijn vrees was dat het met dit schijfje weer zo zou zijn, maar door de geweldige albums die de band in het verleden maakte was het ook nu weer een aankoop zonder te twijfelen. Vervolgens blijkt het één van de toppers van 2008 te zijn. Sterke songs die de kant van 'Not of This World' opgaan. Voor de liefhebber is er via de website een speciale versie te krijgen met een bonus-dvd.
	Een albumtitel die op de moment wel toepasselijk is. Supertramp - Crisis? What Crisis? (1975) Na twee albums die in commercieel opzicht een ramp waren bracht Supertramp 'Crime of the Century' uit. Een voltreffer met een aantal enorme hits die de grote doorbraak betekende voor de band. Een jaar later volgde 'Crisis? What Crisis', waar onder andere restmateriaal voor werd gebruikt. De meningen zijn verdeeld of het kan tippen aan zijn voorganger. Sommige critici zeggen van niet doordat er minder hits op stonden. Volgens mij is het wel een hoogtepunt binnen het oeuvre van Supertramp.
	Een brug tussen de progressieve en black metal. Enslaved - Vertebrae (2008) Net als Opeth is Enslaved ook een band die ooit is begonnen met donkere, zware metal. Op 'Mardraum' en 'Momunensiom' begon langzaam de zoektocht over de grens van de eigen muziek, om hierna twee albums, 'Isa' en 'Ruun', te maken met veel progressieve elementen. De nieuwe cd 'Vertebrae' trekt deze lijn door. Het is een nog gebalanceerder geheel tussen prog en black metal, met een psychedelisch laagje erover.
	Klassieker uit de jaren negentig? Landmarq - Solitary Witness (1992) Ik heb dit album al eens op die manier aangehaald zien worden. Door nummers als 'Forever Young' en 'Terracotta Army' is het wel een sterk album geworden, dat na het faillisement van SI-Music samen met 'Infinity Parade' in een verdomhoekje terecht kwam. Na drie albums raakte de band het spoor kwijt. 'Science of Coincidence' was nog aardig, 'Thunderstruck' live soms tenenkrommend. Uiteindelijk kwamen de eerste twee albums opnieuw uit, nu met een afschuwelijke hoes.
	Alweer een live-album? Dream Theater - Chaos in Motion (2008) De afgelopen jaren is er nogal wat livemateriaal verschenen van Dream Theater. Naast alle 'Official Bootlegs' is dit alweer de vierde driedubbelaar uitgebracht in de afgelopen tien jaar. Toch is het ook nu weer waar voor het geld. Voor een prijs die net iets hoger is dan die van een normaal album krijgt de liefhebber twee dvd's en drie cd's. Dat is eens wat anders dan grote bands die 170 euro vragen voor een 'special edition'.
	Een aardige stapel albums gekocht deze week... Malibran - Oltre l'ignito (2001) Ik had de mogelijkheid mijn verzameling uit te breiden met een aantal puzzelstukjes die ik nog miste. Ondanks dat er flink wat materiaal bij zit van de vaandeldragers van de prog moet ik zeggen dat dit album wel een onverwacht hoogtepunt is binnen het stapeltje. Malibran, afkomstig uit Sicilië, maakt ouderwetse symfo met onder andere fluit. Zoals JProg al schreef wil dit dus niet zeggen dat we met een Tull-kloon te maken hebben.
	Vergeten band uit begin jaren zeventig... Spontaneous Combustion (1972) De belangrijkste reden dat de groep nog heel soms onder de aandacht komt is omdat Greg Lake de twee albums van Spontaneous Combustion produceerde. De muziek is niet afkomstig van een band die de grenzen wilde verkennen. Desondanks is het toch een zeer aardig album van dit trio. Zanger Gary Margretts was trouwens ook verantwoordelijk voor het gitaarwerk en bespeelde ook de in de prog bekende VCS3.
	Een vervolg op Solaris? Nostradamus - Testament (2008) Welke status Solaris tegenwoordig heeft is me onduidelijk. De website is weer in de lucht, maar het nieuws daarop is blijven hangen in 2006. Het derde archiefalbum is er nog steeds niet, terwijl er wel een DVD verscheen. Nu komen drummer Gömör László en bassist Pócs Tamás met een nieuwe band. Nostradamus is vernoemd naar het album van Solaris en gaat muzikaal verder waar men toen gebleven was.
	Progressieve rock met een poppy inslag? It Bites - Eat me in St. Louis (1989) Na Marillion was het misschien helemaal niet zo'n vreemde gedachte dat It Bites een succes kon worden. Het begon goed toen de groep een hit scoorde met 'Calling All The Heroes' dat afkomstig was van het debuut. Het liep anders en het derde album, 'Eat me in St. Louis', zou de galgenplaat zijn. Francis Dunnery verliet hierna de band om solo verder te gaan. Anno 2008 is It Bites weer actief, met de van Arena bekende John Mitchell als frontman.
	Progressieve rock uit de omgeving van Deventer... Lady Lake - No Pictures (1977/97) Tegenwoordig is Lady Lake, vernoemd naar het album van Gnidrolog, weer actief. Toch zijn er vele jaren van stilte geweest, die werden doorbroken door de heruitgave van dit album door Musea. De originele LP werd overigens geperst in een oplage van zo'n twaalfhonderd stuks. Voor deze cd werden een aantal nummers opnieuw opgenomen als bonus-materiaal. In 2005 verscheen uiteindelijk een echt nieuw album met de naam "Supercleandreammachine".
	Fusionproject uit New York... Gongzilla - Suffer (1995) Voor mijn gevoel is Gongzilla één van de eerste van dit soort projecten. Later zouden er nog veel volgen op labels als InsideOut en Magna Carta. 'Suffer' werd op Lolo Records uitgebracht. De cd laat naast oprichters Bon Lozaga, Hansford Rowe en Benoit Moerlen, die allemaal op 'Expresso II' van Gong speelden, ook Alan Holdsworth horen. Laatstgenoemde drukt zoals altijd een zwaar stempel op de muziek.
	Naar mijn idee een beetje vergeten binnen de prog... Utopia - Ra (1977) 'Ra' was het derde album van Utopia en de band was inmiddels gekrompen tot een viermans formatie. Hoogtepunten van het album zijn 'Hiroshima' en 'Singring and the Glass Guitar (An Electrified Fairytale)'. Eerstgenoemde refereert uiteraard naar de atoombom die op 6 augustus 1945 op de stad terecht kwam. De explosie is vertaald naar een geweldig duel tussen keyboard en gitaar.
	Volgens sommigen één van de absolute hoogtepunten van de prog... Harmonium - Si on Avait Besoin d'une Cinquième Saison (1975) Harmonium is afkomstig uit Quebec, waar destijds - zoals Pollen - wel meer progressieve rockbands actief waren. Harmonium had een unieke mix van folk en prog, waarin met name de fluit en gitaar een hoofdrol kregen. Blijkbaar was in hun thuisland de populariteit van de groep behoorlijk, hetgeen ook de reden is dat dit album nog wel eens opduikt in top 100 lijstjes uit dat land. Zo kwam ook ik het onlangs op het spoor.
	Het grootste concert dat de band ooit gaf... Barclay James Harvest - A Concert for the People (Berlin) (1982/2006) Dit betreft de Esoteric-uitgave van het openluchtconcert dat BJH in 1980 gaf voor naar schatting 175.000 mensen. Anderhalf jaar later verscheen na het herstellen van een hoop technische problemen dit album. Pas bijna vijfentwintig jaar later is het geluid dusdanig opgepoetst dat het zich kan meten met eerder livewerk van de band.
	Kleine, relatief onbekende Frans-Canadese band... Visible Wind - Emergence (1994) De band is actief sinds halverwege de jaren tachtig, waarna in 1988 in eigen beheer 'Catharsis' verscheen. 'Emergence' is het derde album en in mijn oren ook meteen het beste. Echt veel activiteit is er de laatste jaren niet. In 2001 verscheen het niet al te sterke 'Barb-A-Baal-A-Loo', waarna er geen nieuw materiaal meer gemaakt is. Wel was er twee jaar geleden 'La Dæmentia Romantica', de registratie van Visible Wind live op Baja-Prog.
	Metallica op een site over progressieve rock? Metallica - S & M (1999) Voor sommigen zal het vreemd zijn, maar deze Amerikaanse band heeft wel haar invloed gehad op het hardere segment in onze muziek. De laatste vijftien jaar hebben ze niet veel hoogtepunten gehad, maar dit concert is er wel één. Met het door Michael Kamen geleide 'San Francisco Symphony Orchestra' zal dit album ook progliefhebbers aan kunnen spreken.
	Een album dat verscheen onder twee namen... Steve Lukather - Candyman (1994) ... Het album verscheen namelijk zowel onder de naam Steve Lukather als onder Los Lobotomys. De andere band van Lukather, Toto, is enkele weken geleden opgedoekt en de gitarist verwees hierbij nog naar het feit dat met het overlijden van Jeff Porcaro alles anders werd. Dit album wordt afgesloten met een schitterende gitaarsolo: "Song for Jeff".
	Heruitgave van een solowerk van deze Engelse producer... Tom Newman - Faerie Symphony (1977/99) Bij heel wat mensen staan albums in de kast waar Tom Newman bij betrokken was. Zo produceerde hij onder andere 'Tubular Bells' van Mike Oldfield en Hatfield and the North en duikt zijn naam op in de beginperiode van Jade Warrior. Op dit album doen Mike Oldfield en John Field mee. De muziek is dromerig, grotendeels instrumentaal en te genieten voor liefhebbers van Gandalf, Oldfield en Lanvall.
	Eén van de weinige progbands uit Australië... Sebastian Hardie - Four Moments (1975) ...en naast Aragon, denk ik, ook meteen de bekendste. Sebastian Hardie. De belangrijkste persoon binnen de groep was gitarist Mario Milo, die het grootste deel van de nummers schreef. De band zou na het in 1975 verschenen 'Four Moments' nog een tweede album maken en ging vervolgens uit elkaar. Milo en toetsenist Toivo Pilt formeerden Windchase, dat slechts één album zou maken.
	Weer een nieuw puzzelstukje binnen de Canterbury-scene. Uriel - Arzachel - collectors edition (2007) In eigen beheer zijn er nu twee albums uitgebracht die gerelateerd zijn aan Egg. Uriel is de directe voorloper van deze band, die buiten weten van Decca ook onder de naam Arzachel actief was. Op dit album horen we materiaal uit eind jaren zestig, toen de band nog zoekende was naar een eigen geluid. De ontwikkeling is verder te volgen op 'The Metronomical Society' van Egg die de periode 69-72 dekt.
	Dit optreden is ook al van bijna tien jaar geleden... Quidam - Baja Prog - Live in Mexico '99 (1999) En in die jaren is de band een tweede leven begonnen. Zangeres Emila Derkowska vertrok en de teksten gingen over naar het Engels. Op dit album is het oude Quidam nog te horen. Een hoogtepunt van het concert was de gitaarsolo van 'Firth of Fifth' in het midden van 'Sanktuarium'. Het is nog steeds leuk om de enthousiaste reactie van het publiek te horen.
	Weer zo'n album dat in het vergeethoekje terecht kwam... Gravy Train - Staircase To The Day (1974) Dit was het vierde en laatste album van deze Engelse band. Na begonnen te zijn met Jethro Tull-achtige muziek schoof de band langzaam richting melodieuze hard-rock van hoge kwaliteit. Met de laatste mini-lp heruitgave remastered door de van Grobschnitt bekende Eroc krijgt het album de heruitgave die het verdient.
	Dames-powertrio uit Japan met ELP-achtige muziek. Ars Nova - The Goddess of Darkness (1996) Voor mijn gevoel was deze band een paar jaar geleden een soort 'hype'. Drie kleine, Japanse dames die dit soort technische muziek maken, is immers ook niet iets waar de kast vol mee staat. Ik dacht dat het stil was rond de groep maar ik las dat de band een nieuw album aan het opnemen is dat in 2008 uit zal komen.
	En toen was nummer drie een feit. Metaphor - The Sparrow (2007) Met name het debuut van Metaphor, het in 2000 verschenen 'Starfooted', heeft veel tijd in mijn speler doorgebracht. De opvolger, 'Entertaining Thanatos', beviel me iets minder. Met 'The Sparrow' is de band gelukkig weer op de weg terug. Het album is gebaseerd op een boek van Mary Doria Russell en behoorlijk zware kost, maar de moeite waard.
	Na meer dan vijf jaar is er weer een nieuw album van de Zweden. Simon Says - Tardigrade (2008) 'Paradise Square' werd een paar jaar geleden goed ontvangen. Ook ik was er enthousiast over. Helaas is het album na de eerste weken een actief leven in de speler gehad te hebben vrij snel weggezakt. Ik hoop niet dat 'Tardigrade' hetzelfde lot beschoren is, maar ik verwacht het niet. Op dit album klinkt de band volwassener en heeft de muziek meer diepte gekregen.
	'Lynx' was jaren geleden het eerste album van Galleon. Galleon - Lynx (1992) Inmiddels in de band al acht albums verder. Toch is er in die jaren nooit veel veranderd. De muziek is min of meer hetzelfde gebleven maar Galleon weet altijd weer kwaliteit af te leveren. Het hoogtepunt behaalden ze wat mij betreft met 'Mind over Matter' maar ook dit album mag er zijn.
	Ik vraag me wel eens af... Arti + Mestieri - Tilt / Immagini per un Orecchio (1974) ...hoeveel van die 'vergeten meesterwerkjes' er nog zijn. Dit album van Arti + Mestieri kan wel in het lijstje opgenomen worden. Het was een kruising tussen prog en fusion en we komen de naam van de voor sommigen niet onbekende toetsenist Beppe Crovella tegen. Het album is uitgebracht als een nogal grove mini-lp door het label Akarma.
	Spaanse symfo? Triana - Una historia... de la luz y de la sombra (2007) Het is maar de vraag in hoeverre je deze Spaanse band onder de symfo kan rekenen. Om precies te zijn hebben we hier te maken met een mix van progressieve rock met flamenco. De expressieve Spaanse zang zal voor een hoop luisteraars wel wennen zijn. Deze twee cd's geven een mooi chronologisch overzicht van hun carrière.
	Het is niet zijn dertiende... Fish - 13th Star (2007) ...maar zijn negende studioalbum. En na een paar luisterbeurten ben ik tot de conclusie gekomen dat '13th Star' bij de betere van de Schot behoort. Na het wat teleurstellende 'Field of Crows', waar lang niet alle nummers even sterk waren, knalt deze cd weer ouderwets uit de speakers. De stem van Fish is overigens sterker in de studio dan live. Op 'Return to Childhood' was immers te horen dat het niet altijd zo soepel meer gaat.
	Amerikaanse multi-instrumentalist Jeremy - Pilgrim's Journey (1995) Naast het bijzonder aardige 'Pilgrim's Journey' wist ik dat er nog twee albums waren van Jeremy. Daarna ben ik hem min of meer uit het oog verloren en bleef het voor mij met name bij deze fraaie cd, die sterk aan Anthony Philips doet denken. De Amerikaan heeft echter niet stil gezeten en sindsdien flink wat albums gemaakt, waaronder al twee in 2008!
	De meningen verschillen over dit album... Deyss - At King (1985) Ik heb wel gelezen dat dit het meest verschrikkelijke neo-prog album ooit zou zijn. Nu moet ik bekennen dat het niet de meest originele uitgave is, maar slecht heb ik hem nooit gevonden. Het is eenvoudig om 'At King' volledig de grond in te boren zoals al vaak is gedaan. Verzuurde mensen die daar gelukkig van worden moet vooral hun gang gaan, ik zal er niet wakker van liggen.
	Deel één van 'Radio Gnome Invisible'... Gong - Flying Teapot (1973) 'Angels Egg' en 'You' zijn deel twee en drie. Al deze albums zijn heruitgebracht op het label Charly dat onderdeel is van Snapper. Ik snap dat er inmiddels nieuwe versies zijn verschenen waarop ook de originele hoezen weer gebruikt worden. Voor de liefhebber is het een duister verhaal geworden waarbij het moeilijk te begrijpen is welke uitgave in de kast moet staan.
	Geen verzamelaar... Gandalf - Visions 2001 (2001) ...maar toch een overzicht van de carrière van Gandalf. De eerste cd bevat nieuwe muziek die als inspiratiebron, weinig origineel misschien, de boeken van Tolkien hadden. De tweede cd staat vol met bijzonder materiaal dat om verschillende redenen nog op de plank lag. Het album laat de Oostenrijker op zijn best horen.
	Volgens sommigen het hoogtepunt van de band... Tangerine Dream - Phaedra (1974) Later bewoog de band weg van de symfo maar ze bleef altijd sterk materiaal maken. 'Phaedra' is uit de tijd dat naast Edgar Froese ook Peter Baumann en Christopher Franke deel uitmaakten van de band. De muziek op het album is grotendeels afkomstig van analoge toetseninstrumenten waaronder Mellotron en Moog. Er zijn mensen die het geneuzel zullen vinden maar toch blijft het een unieke plaat.
	Een persoonlijke favoriet binnen het genre... Premiata Forneria Marconi - Photos of Ghosts (1973) Na het verschijnen van het tweede album van PFM, 'Per un Amico', werd de band ontdekt door het label van ELP, Manticore. Om de internationale markt aan te spreken werd van 'Per un Amico' een nieuwe versie gemaakt. Het belangrijkste verschil zat hem in de Engelstalige teksten, geschreven door Peter Sinfield. Mede door de single 'Celebration' werd de groep een cult-band in Amerika.
	The Amber Light is een relatief nieuwe band uit Duitsland. The Amber Light - Goodbye to Dusk, Farewell to Dawn (2004) De groep bestaat uit bandleden die allemaal begin twintig zijn. De muziek is beinvloed door hedendaagse bands. Denk daarbij aan groepen als Porcupine Tree, Radiohead, Riverside en Sylvan. Ondanks hun Duitse afkomst bevat het album trouwens ook een in het Spaans gezongen nummer. Inmiddels is er, na dit debuut, al een tweede album verschenen.
	Afkomstig uit de Zweedse school... Book of Hours - Book of Hours (1999) Bij toeval hebben de Zweden een bandnaam die hetzelfde is als een nummer van Anekdoten. Ooit dacht ik dat deze keuze bewust is geweest, maar achteraf schijnt het, ondanks de overeenkomst in muziek, toeval te zijn. Daarnaast is er duidelijk Landberk en een vleugje Dream Theater te horen. Combineer dit met King Crimson en Van Der Graaf Generator en er is wel duidelijk wie dit album aanspreekt.
	Een nieuw album van een drukke en actieve band... The Mars Volta - The Bedlam in Goliath (2008) Voor mijn gevoel is het nog niet eens zo lang geleden dat 'Amputechture' verscheen. Dit album heeft me nooit zo kunnen boeien als zijn voorganger 'Frances the Mute'. Na een aantal luisterbuurten heb ik de indruk dat het met de nieuwste telg van The Mars Volta wel helemaal goed zit. Het is een berg geluid maar zeer knap in elkaar gestoken.
	Moeilijk te geloven maar het is alweer vijftien jaar geleden... Geoff Mann - Second Chants (1993) ...dat Geoff overleed. Ik leerde zijn muziek kennen door de eerste SI Music sampler. Hierop stond het van dit album afkomstige 'Apathetic & Here, I...' dat direct indruk maakte. Door de jaren heen is dit album blijven staan als een sterk en tijdloos document. Het was het vervolg op de cassette 'Chants Would be a Fine Thing', die helaas nooit op cd is uitgebracht'.
	Yes-kloon of originele band? Starcastle - Citadel (1977) De waarheid zal wel ergens in het midden liggen. De Amerikanen maakten eind jaren zeventig vier studioalbums alvorens ten onder te gaan aan het veranderende tijdsbeeld. Punk was in opmars en bij gebrek aan verkoop is het bij een groot label op den duur snel afgelopen. Vorig jaar heeft de band een nieuw album uitgebracht dat richting de AOR gaat.
	Verkapt soloproject van Phil Manzanera... Quiet Sun - Mainstream (1975) Dit album werd tegelijkertijd opgenomen met 'Diamond Head', dat Manzanera wel onder zijn eigen naam uitbracht. Ik heb nooit helemaal begrepen wat nu precies de reden was dat 'Mainstream' onder de bandnaam Quiet Sun verscheen. Feit is wel dat het heel veel weg heeft van zijn broertje. Niet zo gek aangezien beide albums geboren zijn in dezelfde studio in het begin van 1975.
	Eind januari komt de nieuwe Mars Volta uit... Omar A. Rodriguez-Lopez - A Manual Dexterity (2004) De naam van het album zal 'The Bedlam in Goliath' zijn. Tot die tijd kan ik me ook vermaken met het solomateriaal van met name de gitarist van de band. Dit album bijvoorbeeld, opgenomen in 2001 en pas drie jaar later verschenen, laat experimentele rock horen. De film waarvan het een soundtrack is moet door problemen over rechten van bepaald beeldmateriaal overigens nog steeds verschijnen.

OProg's weekcd's 2007 OProg's weekcd's 2006OProg's weekcd's 2005 OProg's weekcd's 2004OProg's weekcd's 2003

© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved