OJE Music

Post (Sc)riptum Syd Barrett 

Afgelopen vrijdag 7 juli 2006 overleed Syd Barrett, waarschijnlijk door complicaties bij zijn ziekte Diabetes. Vreemd dat zo'n bekend iemand die ik nooit ontmoet heb, zoveel emotie bij mij los kan maken. De ikonen uit de historie van de progressieve rock die ons verlaten probeer ik altijd te eren door, bij bekendmaking van hun overlijden, hun muziek te beluisteren. Zo ging ik gisteravond op in zijn soloalbum uit 1970 ‘The Madcap Laughs' en verbaasde ik mij wederom over de kwaliteit van Floyd's en Barrett's ‘maiden speech' uit 1967 'The Piper At The Gates of Dawn'. Hoe toepasselijk is op dit moment de tekst van de track ‘Flaming' van dit prachtige album:

Alone in the clouds all blue

Lying on an eiderdown, yippee
You can't see me but I can you

Lazing in the foggy dew
Sitting on a unicorn
No fair, you can't hear me
But I can you

Watching buttercups cup the light
Sleeping on a dandelion
Too much, I won't touch you
But then I might

Streaming through the starlit skies
Travelling by telephone
Hey ho here we go
Ever so high

Alone in the clouds all blue
Lying on an eiderdown, yippee
You can't see me but I can you

Zittend op zijn eiderdonzen dekbed kijkt hij, ‘belittekend' door het leven, nog een keer bedenkelijk naar zijn aardse ‘vrienden' en roept “Ýippee” ……

In april jl. schreef ik de OJE-opinion ‘De Overpeinzingen van Syd' . Ik stelde daarin een aantal onnutte vragen waarvan de nog nooit gegeven antwoorden ondanks hun onbelangrijkheid mij nieuwsgierig maakten. De kans dat wij de respons van Syd krijgen is nu vervlogen. Of is de mogelijkheid met zijn tragische verscheiden juist toegenomen? Heeft hij zijn autobiografie al jaren klaarliggen en veilig gedeponeerd bij de notaris om testamentair op enig moment te worden geopend en gepubliceerd? Of heeft zijn biograaf de vragen reeds lang gesteld en de antwoorden opgetekend? De tijd zal het leren.

  JoJo (7-2006)


Over Syd is veel gesproken en geschreven. Discussies over waar Pink Floyd zou zijn gekomen als hij nooit was vertrokken en wat hij allemaal nog had kunnen doen mocht hij niet van het spoor afgeraakt zijn. We zullen het nooit weten en een ieder zal zijn eigen gedachte erover hebben. Ik hou het bij één van de mooiste teksten die hij naar mijn mening ooit schreef. Een tekst die heel erg op hem zelf sloeg: Jugband Blues.

It's awfully considerate of you to think of me here
And I'm much obliged to you for making it clear
That I'm not here.
And I never knew we could be so thick
And I never knew we could be so blue
And I'm grateful that you threw away my old shoes
And brought me here instead dressed in red
And I'm wondering who could be writing this song.

I don't care if the sun don't shine
And I don't care if nothing is mine
And I don't care if I'm nervous with you
I'll do my loving in the winter.
And the sea isn't green
And I love the queen
And what exactly is a dream
And what exactly is a joke.

OProg (7-2006)

© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved