Interview met Pete Trewavas - Tekst & Interview: OProg
Na het ter ziele gaan van Transatlantic had Pete Trewavas weer wat tijd over. Die tijd kon hij dus vullen met de band Kino, die spoedig het label 'supergroep' kreeg. Om over dit project te praten belde een enthousiaste bassist om te vertellen waar hij allemaal mee bezig is.
Hey Pete, hoe is het?
"Goed! Met jou ook?"
Prima! Je bent nu dus inmiddels actief met Kino. Hoe is dit allemaal eigenlijk begonnen?
"Om eerlijk te zijn zou ik niet weten wie met dit project is begonnen. Ik weet alleen dat ik op een gegeven moment via InsideOut te horen kreeg dat men bezig was met deze band."
Wie zaten er toen in Kino?
"De groep bestond uit John Beck en John Mitchell. Ik kwam het dus te weten dat ze met iets bezig waren zonder dat ik precies wist wat ze nou eigenlijk aan het doen waren. Ze vroegen of ik eventueel interesse had om mee te doen. Dat is alweer lang geleden trouwens. Iedereen had het druk met andere dingen."
Kende je Beck en Mitchell al?
"Mitchell kende ik van concerten van Arena natuurlijk. Als er zo'n band is waar onze vroegere drummer lid van is kan je niet onder gezamenlijke concerten uit <lacht>. Met Beck's oude werkgever, It Bites, hebben we ook nog concerten gegeven. Ik weet nog dat ik naast het podium stond en het fenomenaal vond. Dus het leek me wel een leuk project om in mee te gaan. Ik ging bij ze langs en nam de muziek mee die ik had geschreven om te kijken of we daar iets mee konden. We haalden eruit wat we goed vonden en keken wat zij al hadden en of het te combineren viel. Zo is het balletje toen gaan rollen. We gingen schrijven en ik kwam één keer per week langs gedurende een paar maanden."
Hoe gingen jullie precies te werk?
"Alles wat we schreven probeerden we meteen als demo op te nemen. Soms wel een paar keer tot we iets hadden dat we echt goed vonden. Zo was er een nummer van mij, een lang nummer trouwens, dat we wel een keer of vijf herschreven en opgenomen hebben tot we wat goeds in handen hadden. Dat gebeurde allemaal met John Mitchell trouwens. John Beck was er niet bij omdat we moesten wachten tot hij klaar was met touren bij andere projecten. Met Allan Parsons om precies te zijn. Dat was ook een reden om het op te nemen, zodat hij kon horen wat we hadden gedaan. De twee John's zaten ook nog eens samen in de John Wetton Band en zodoende raakte Beck al snel meer betrokken en ging ook hij meer materiaal schrijven. We gingen zo steeds meer als een drie man sterke band spelen."
Wanneer was dit precies?
"Ik was nog bezig met Transatlantic, reken dus maar uit. Dat is toch alweer drie jaar geleden. Het duurde dus vrij lang maar het was geen project dat echt tijdgebonden was. Maar we zien onszelf tegenwoordig wel als een echte band."
Er is dus kans op een tweede album?
"Ik denk van wel. Ik hoop in ieder geval van wel. InsideOut zou ook wel een paar releases willen en wijzelf ook natuurlijk. 'Picture' is al uit in Amerika en daar doet hij het erg goed dus wel zullen zien wat de toekomst zal brengen."
Opvallend dat het album eersder in de VS uitkomt terwijl het een Europese band is.
"Tsjah, hij is daar eerder uitgekomen maar niet als 'special edition'. Daar missen ze dus de de bonus-dvd."
Hoe kwamen jullie in contact met Chris Maitland?
"Chris is ook iemand die ik al jaren ken door zijn werk met Porcupine Tree. We hebben een hele tijd geen drummer gehad en we hadden ook geen idee wat we wilden doen met het drumwerk totdat iemand voorstelde hem te vragen. Volgens mij was het John Mitchell die zei "Je weet wie er op dit moment beschikbaar is?". Dit was omdat hij toen net Porcupine Tree had verlaten. Ik belde hem dus op maar volgens mij werd hij op dat moment al eng van alleen het idee in de buurt van een band te moeten zijn <lacht>. Hij kwam langs en we lieten horen wat we op dat moment al hadden en daar was hij enthousiast over. We namen het drumwerk op en op dat moment werden de demo's ineens compleet door de flair die hij toevoegde."
De demo's werden ook meteen de uiteindelijke nummers?
"We namen alles op een computer op en we konden heel eenvoudig stukken toevoegen en veranderen. Zijn drumwerk hebben we er gewoon bijgezet. Door Chris kwamen de nummers echt tot leven en daarna konden we heel eenvoudig stukken vervangen die niet goed waren en meespelen met het drumwerk. Daardoor werd het dynamisch."
Julle hebben toch ook concerten gegeven voordat het album uit was?
"Ja, twee concerten met een drummer en één concert zonder drummer."
Zijn daar opname's gemaakt?
"Alleen het concert in Duitsland. Maar dat kwam doordat het werd opgenomen door Rockpalast. Voor ons was dat een kans want we hadden meteen leuk materiaal voor een 'special edition'. Bovendien is een extra live dvd heel aardig omdat we op papier natuurlijk een goede liveband zijn. En een 'special edition' is goed voor de verkoop en we hebben weer iets om over te praten."
Was het album al af ten tijde van het eerste concert?
"De opname's waren gedaan, alleen waren we nog aan de arrangementen aan het sleutelen en aan het bekijken welke opname's we wilde gebruiken. Weet je wat trouwens vreemd is? We hebben nog nooit met z'n vieren tegelijk gespeeld. Die concerten waren met een andere drummer. Maar als zoiets technisch mogelijk is moet je daar gebruik van maken."
Is je positie in de band anders dan bijvoorbeeld in Marillion of Transatlantic?
"Eeeeeh, ik denk het wel. Ik heb meer invloed, zeker vergeleken met Transatlantic. In die band hadden we natuurlijk Mike Portnoy. Dat is een echte controlfreak. Hij en Neal Morse wilden bepalen waar de band heenging en ik was tevreden met de rol van bassist, zonder echt mee te willen beslissen over wat er moest gebeuren. Ik was er dus puur om muziek te maken. Nu heb ik een meer bepalende rol en ben ik veel meer bezig met welke kant we met de band opgaan. Ook door mijn ervaring met Transatlantic. Daarnaast is John Mitchell ook druk bezig met The Urbane en Arena, dus als je het meeste tijd hebt ben je al snel bandleider <lacht>."
Jullie hadden ook het idee om Ray Wilson als zanger te vragen.
"Ja. Het is jammer dat dat niet doorging. We dachten daar al vrij snel aan. John Mitchell en hij hebben er regelmatig over gesproken. Maar Ray Wilson had het druk met zijn soloalbum en de promotie daarvan en zodoende kwam het allemaal niet van de grond. Ook omdat we te langzaam werkten, denk ik. Ray is iemand die snel werkt. Bovendien klopte het qua timing allemaal niet."
Dat is inderdaad een tijd geleden.
"Inderdaad, toch alweer een jaar of twee. Jammer dat het niet doorging want hij heeft een geweldige stem. Getalenteerde gast. Ik heb hem nooit ontmoet maar ik denk dat het ook een aardige gast is <lacht>."
Was hij de enige zanger waar aan gedacht werd?
"Ja, eigenlijk wel. Ook omdat John Mitchell de zang al deed. Hij zingt ook in The Urbane dus het leek logisch dat hij het nu ook zou doen. Ik heb sowieso geen interesse in zingen. Ik hou er wel van maar heb de stem niet om leadzanger te zijn. John Beck zingt ook een nummer en misschien gaat hij dat vaker doen op een volgend album."
Maar nu heeft Marillion natuurlijk de eerste prioriteit.
"Ja, maar we willen ook met Kino gaan touren de komende periode dus we zullen wel zien. We hebben wel de vraag gehad of we nog naar de VS komen maar dat weten we nog niet."
Ga je nog opnemen met Marillion dit jaar en komt er nog een nieuw album?
"Ik pendel heen en weer tussen Kino en Marillion op dit moment. We gaan met Marillion zeker opname's maken dit jaar maar een nieuw album, dat zal wel pas ergens volgend jaar uitkomen. We willen ons deze keer niet opsluiten om alles te schrijven omdat we dat al een paar keer hebben gedaan. Nu willen we het eens anders aanpakken. We gaan dus de periode van het schrijven in stukken hakken en tussendoor kunnen we tijd besteden aan andere dingen. Een volgend Kino album hopen we ook sneller te kunnen maken dan dit album trouwens."
Is er nog materiaal over van de vorige sessies?
"Dat valt mee, we hebben drie nummers die we weg hebben gelaten. Daar zat trouwens ook een lang nummer bij en er waren ideeen die we niet verder hebben uitgewerkt. Op die manier hebben we als het ware een begin voor een nieuw album. Maar de kans bestaat ook dat we dat materiaal helemaal niet gebruiken. We zien wel."
Denk je dat je met dit project een hoop nieuwe fans kan trekken naar bijvoorbeeld Marillion?
"Misschien wel. Muzikaal is het allemaal heel anders dan de rest wat ik tot op heden heb gedaan. Andersom werkt het natuurlijk ook. We hebben met Marillion fans die nogal fanatiek zijn en daar zullen er heel wat bij zitten die het album van Kino aan gaan schaffen!"
Regelen jullie bij Kino alles zelf trouwens?
"Grotendeels wel ja. Op de zaken die het label doet na natuurlijk. Maar we zijn als het ware ons eigen management. Net als we dat bij Marillion ook doen. Daar hebben we ook niet iemand de beslist wat we moeten doen en wat me moeten laten. We zijn eigenlijk onze eigen managers. We hebben dus volledige artistieke vrijheid."
Over die vrijheid gesproken, zal er van een volgende Marillion uitgave weer zo'n schitterende editie uitkomen?
"Misschien wel. We moeten eerst kijken wat we precies voor ogen hebben met het nieuwe album. ‘Marbles' leende zich perfect voor een dergelijke uitgave. Ook was het een prima manier om geld te genereren zodat we veel tijd in de kwaliteit van de muziek konden steken. Het is echt fantastisch om te zien hoeveel mensen er zijn die ons op deze manier steunen. Het eindresultaat van die speciale editie van Marbles was prachtig. We waren zelf ook verbaasd hoe mooi die box was geworden, met al die schitterende foto's die voortborduren op het concept dat we voor ogen hadden."
De fans waren ook actief met het kopen van singles.
"Ja, dat was echt een top actie. Die twee voor de prijs van een was echt een goed idee . Onze grootste ‘hit' ooit. <lacht> We kunnen echt gelukkig zijn met zo'n fanbase."
Om toch nog even op Kino terug te komen, jullie gaan ook touren, als voorprogramma van Spock's Beard. Is het niet vreemd op nu een keer niet het hoofdprogramma te zijn?
"Deels wel maar het is ook een uitdaging. Nu moeten we vlammen in drie kwartier. De set moet er op aangepast worden en elke seconde zal efficient gebruikt moeten worden. Dat is weer eens wat anders, maar het is wel iets waar ik erg naar uit kijk."
Misschien kunnen jullie tijdens de tour wat dingen opnemen die echt met z'n vieren tegelijk opgenomen zijn.
"Ja, maar meer liveopname's verwacht ik niet. Zo veel zullen we niet spelen"
Je gaat in ieder geval een drukke toekomst tegenmoet.
"Ja, maar het is heerlijk om bezig te zijn"
Tot slot nog een vraag met oog op de toekomst. Zou je eventueel interesse hebben als Transatlantic weer bij elkaar kan komen?
"Dat zal ik dan wel zien, voorlopig heb ik genoeg te doen in ieder geval"
Ik wil je hierbij danken voor je tijd en succes met Marillion en de komende tour met Kino!"Dank je, ik hoop dat de tour goed bezocht zal worden en ik heb zeker vertrouwen in de komende periode."
OProg (03-2005)
Zie ook:
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
