Interview met Charlie Dominici - Tekst & Interview: OProg
Voor James Labrie zanger werd bij Dream Theater maakte de band hun debuut met zanger Charlie Dominici. Hij verdween vervolgens uit de muziek. Fans van zijn stem kunnen blij zijn: Charlie is terug met een nieuw album. Het tweede alweer in twee jaar.
Hoi Charlie. Ik denk dat het voor veel mensen die je nog kennen van het debuut van Dream Theater de vraag is: wat je hebt gedaan de afgelopen zeventien jaar?
"Wat ik heb gedaan? Naja, eten, slapen, drinken, werken, lachen, noem het maar op. Dat soort dingen."
Normale dingen dus, dus niet echt muzikaal bezig geweest.
"Niet echt nee, zeg maar gerust bijna niet. Het heeft er gewoon een tijdlang niet ingezeten tot ik een paar jaar terug inspiratie kreeg om weer eens iets te gaan doen."
En nu ben je een nieuwe stap in je carrière begonnen. Daarvoor ben je ook nog steeds in New York?
"Nee en ik zal het nog gekker vertellen. Ik ga er ook niet meer wonen ook. Ik verhuis naar Hongarije. Mijn vrouw is Hongaars dus dan is zo'n stap iets eenvoudiger gezet. Ik ga volgende maand die kant op. Mijn vrouw zit er nu al. Het is ook niet in de grote stad of iets dergelijks, het is in een kleiner stadje waar zij vandaan komt."
Heeft deze beslissing iets met je muziek te maken?
"Ja, mijn band woont in Italië. Ik kan vanaf daar eenvoudiger naar ze toe vanuit mijn nieuwe woonplaats dan nu. Als je ergens in een paar uur kan zijn ga je toch sneller dan wanneer je tien uur in een vliegtuig moet zitten."
Hoe kom je aan een Italiaanse band? Kon je in Amerika geen goede muzikanten vinden?
"Laten we het zo zeggen, ik heb ze niet gevonden. Ze hebben mij gevonden. Het is een band die bij jullie denk ik wel bekend is, namelijk Solid Vision!"
Hoe hebben ze je dan gevonden?
"Ik plaatste op den duur een advertentie dat ik voor mijn toekomstige projecten zocht naar muzikanten om mee samen te werken. Zodoende bood zich dus een hele band aan. En dat was niet echt om de hoek want ze komen uit Sardinië. Na het horen van wat materiaal zat ik vrij snel in het vliegtuig om ze te ontmoeten en 's avonds stonden we te spelen in de kroeg."
Wat speelden jullie?
"Voornamelijk Dream Theater covers. Van het eerste album natuurlijk en dat ging vrij goed. Daarna zijn we dan ook begonnen met het schrijven van nieuw materiaal."
Je noemt Dream Theater al. Als je eerlijk bent: Heb je een contract met Inside Out, wat toch geen klein label is, omdat je de voormalig zanger van Dream Theater bent of omdat je nieuwe werk zo goed is.
"Eerlijk is eerlijk, omdat ik de voormalig zanger van Dream Theater ben. En dat is ook geen schande hoor, maar het is wel waar. Ik had al een contract met het label voor ik echt iets af had."
Ik begrijp dat dit het tweede deel van een trilogie is. Heeft het label het eerste deel dan ook niet gehoord?
"Nee, en dat is maar goed ook. <lacht>"
Is het zo'n beroerd album?
"Nee, <hahaha>, nee, het is helemaal geen slecht album maar als Inside Out dat al kende denk ik niet dat ze het echt hadden zien zitten met me. Dat album lijkt helemaal niet op dit tweede album. Dat is een album waarop ik gitaar speel en zing terwijl dit een metalplaat is. Daar zit wel een verschil tussen en dit is ook iets dat modern klinkt en dat je kan verkopen. Ik denk dat ook Inside Out een akoestisch album niet ziet zitten, zeker niet als het een album is van iemand die zo lang niks heeft uitgebracht."
Raad je deel één dan wel aan de luisteraars aan?
"Ja, maar wel na het luisteren van deel twee. Het is, om het concept van het drieluik te begrijpen noodzakelijk om het eerste deel te kennen. Ik hoop wel dat iedereen het eerste album een eerlijke kans wil geven omdat het anders is. Het is geen spierballenmuziek."
Het is dus ook nog te krijgen.
"Ja, wie het wil bestellen kan dat via mijn website doen. Dat is www.dominici.com en daar kan je ook zien wat ik verder allemaal uitspook."
Je noemde net weer het concept. Waar gaat het album precies over?
Kort samengevat: Het verhaal gaat over een terrorist, die plannen beraamt om met behulp van een chemisch wapen een aanslag te plegen in de Verenigde Staten.
Hoe kom je op zoiets?
"Tsjah, dat komt denk ik gewoon in je op. Ik moet wel zeggen dat het vrij snel is geschreven. Ik had deel één in een paar dagen af en deel twee ging ook vlotjes, dat was een kwestie van weken."
Waar haalde je de inspiratie vandaan?
"Grotendeels uit dingen die in de wereld gebeuren. Het nieuws is voor een verhaal als dit al een grote inspiratiebron natuurlijk. En ik geloof wel in de overwinning van het goede. <lacht>"
Haal je inspiratie ook uit andere muziek?
"Daar doe ik niet echt inspiratie voor op."
Niet? Zijn er dan geen bands die je beïnvloeden?
"Om eerlijk te zijn luister ik eigenlijk geen muziek omdat ik me niet wil laten beïnvloeden."
Dus je hebt geen idee wat er precies in de muziekwereld en dan met name metal allemaal anders is geworden de laatste jaren omdat je nergens naar luistert?
"Eeeeh, ik moet wel zeggen dat ik van Dream Theater wel wat nieuwe albums heb, zelfs Octavarium, dus ik ken ze wel maar ik luister er amper naar."
Toch klinkt het wel als een herkenbaar geheel. Later we zeggen als oudere (prog)metalbands dus het lijkt wel ergens op, vind ik.
"Ja, ik ben natuurlijk wel iemand die uit de metalwereld komt dus er zitten wel dingen van vroeger in natuurlijk. Dat is immers mijn muziek dus het is denk ik wel logisch dat mijn muziek ook die kant op gaat."
Wat ik me dan afvraag, Portnoy zei ooit dat je uit een hele andere muzikale richting kwam. Hierdoor klikte het minder op muzikaal gebied. Dat is dan dus niet zo?
"Ja en nee, ik ben anders gaan luisteren. Ik zat toen in een periode dat de jeugdzonden nog aanwezig waren, daar doelde hij denk ik op en zodoende luisterde ik in die periode ook naar andere dingen."
Heb je op dit moment nog contact met Dream Theater?
"Ja, met name met Mike Portnoy. Dat is een goede vriend van me, ondanks dat ik vrij snel bij de band vertrok. <lacht> Ik speelde zelfs op zijn bruiloft en heb ze later ook nog op zien treden. Hij was ook de persoon die me zei dat met Inside Out in zee gaan een goede zet was. Natuurlijk ook door zijn eigen ervaringen met het label."
Ik heb overigens het idee dat je stem zwaarder is geworden door de jaren heen. Dat viel me bij je gastoptreden bij Dream Theater (te horen op de Official Bootleg ‘When Dream and Day Reunite') ook al op.
"Zo zing ik om eerlijk te zijn al jaren. Dat is mijn eigen stem."
Toch heel anders dan op ‘When Dream and Day Unite'.
"Ja, daar was het allemaal wat geforceerd. Je moet bedenken dat het album een product is van de jaren tachtig. De groep luisterde naar Rush en natuurlijk Queensryche. Daar had je ook van die hoge zang met in ieder geval hoge uithalen. Het was de bedoeling dat het bij ons ook die kant op ging. De productie was overigens ook verantwoordelijk voor dit geluid."
Ga je nog touren met je nieuwe band?
"Dat zou ik wel willen maar het hangt er natuurlijk ook vanaf of het album verkoopt. Tot op heden zijn de reacties in ieder geval positief dus het zit er hoop ik wel in."
Heb je wel genoeg materiaal voor een concert met één album? Of wil je ook nummers van het eerste deel bewerken voor een hele band en eventueel covers spelen van ‘When Dream and Day Unite'?
"Ik denk dat het wel genoeg is. Ik verwacht niet dat ik ineens een drie uur durende show moet gaan spelen. Als we een voorprogramma worden zijn we drie kwartier maximaal bezig en dat redden we wel. Als we een wereldsucces worden met miljoenenverkoop dan kijk ik wel weer verder. <lacht>"
Misschien wordt het zo'n succes dat je Dream Theater in het voorprogramma kan vragen.
"<hahaha> Dat zou wat zijn, ik denk dat ze er niet mee zouden zitten, maar het zal eerder omgedraaid gebeuren."
Nog één vraagje. Heb je nog iets van doen gehad met het uitbrengen van de demo's van ‘When Dream and Day Unite' op het Bootleg-label van Dream Theater.
"Nee, ik heb Mike Portnoy wel aangemoedigd er wat moois mee te doen. Net als bij de show met Labrie van dat album. Daar is het bij gebleven."
Ik wil je danken voor je tijd en succes wensen, ook met de aankomende veranderingen.
"Dank je, ik hoop je te zien als ik nog een keer in de buurt ben met mijn band."
En zo eindigde het gesprek met de eerste zanger van Dream Theater die met volle moed aan dit nieuwe project is begonnen. Een aardige persoon waarvan ik hoop dat hij succes met zijn muziek zal hebben. Hij verdient het!
OProg (10-2006)
Zie ook:
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
