Interview met Ola Andersson - Tekst & Interview: OProgHet gaat goed met de Zweedse formatie A.C.T.. Ze zijn in Zweden de top tien qua albumverkoop binnengedrongen en staan op plaats vier. Twee weken voordat dit heugelijke feit bekend werd had ik een gesprek met de gitarist van de groep.
"Hallo, je spreekt met Ola Andersson van A.C.T., live vanuit mijn huis in Malmö."
Hoi. De reden dat ik je spreek is natuurlijk het verschijnen van jullie nieuwe album ‘Silence'. Uitgebracht op InsideOut Music. Dit is jullie eerste release op dat label. Waarom zijn jullie overgestapt naar een ander label?
"De belangrijkste reden is dat we wel moesten omdat we anders helemaal geen label meer hadden. ‘Last Epic' is in 2002 uitgebracht op Atenzia Records en ging bankroet. We zaten dus opeens zonder platenmaatschappij. Nu bestond er al een samenwerking tussen InsideOut en Atenzia dus de overstap was eigenlijk wel vrij logisch. Het label toonde interesse en voor ons was het een mooie kans om meer mogelijkheden te krijgen. Bijvoorbeeld een betere distributie van ons werk en mooiere uitgaven."
Dat zal dan tevens inhouden dat jullie oude werk niet meer verkrijgbaar is.
"Dat klopt, vandaar dat er in de toekomst ook een grote kans is dat InsideOut dat werk opnieuw uit gaat brengen. In welke vorm weet ik niet, maar de kans is dan groot dat het ook weer speciale edities worden met wat bonusmateriaal. Maar daar zijn we nog niet uit, laten we eerst maar kijken hoe ons nieuwe werk het commercieel gezien gaat doen."
‘Silence' is jullie vierde album in zeven jaar. Is er veel veranderd in die periode?
"Het grootste verschil is denk ik dat we erg jong waren toen we de eerste plaat opnamen. De grote overeenkomst is dat we zowel toen als nu eerst jaren aan het materiaal hebben kunnen werken voor het uitkwam. Er ging zo vier jaar overheen en we namen een deel van de nummers pas op nadat we het al live aan het publiek hadden laten horen. Dan merk je goed wat de reactie is van de luisteraars. Verder denk ik ook dat ons werk melodieuzer is geworden. En dan hebben we natuurlijk veel meer ervaring dan toen."
Is voor ‘Silence' alles opnieuw geschreven of waren er ook nog restnummers van de vorige drie albums?
"Vrijwel alles is nieuw op één nummer na. ‘Consequences', het lange nummer, bestaat in feite al tien jaar. Toen speelden we het al en we vonden het jammer dat er eigenlijk nooit iets mee gedaan is. De basis van dat nummer is gewoon de versie zoals hij er al lag. Natuurlijk hebben we er een hoop aan gedaan, stukken aangepast, geschrapt en nieuwe delen verzonnen, maar het overgrote deel is toch in stand gebleven."
Hebben jullie allemaal dezelfde inbreng in de muziek?
"Nee, dat lijkt me altijd moeilijk want niet iedereen is even creatief. Bij ons is toetsenist Jerry Sahlin de belangrijkste schrijver."
Heb je zelf ook nog nummers geschreven voor het album?
"Jawel, twee stuks. Ik schreef ‘Into the Unknown'en… eeeeh… hoe heet die ander ook alweer? O ja, ‘The Voice Within'."
Wat schrijven jullie eerder, teksten of muziek?
"De muziek is de basis van ons werk, ook qua componeren. We schrijven dus altijd eerst de muziek en pas daarna de teksten. Dat is overigens ook eenvoudiger werken omdat het moeilijker is een muziekstuk aan te passen naar de tekst dan andersom."
Zou je wat kunnen vertellen over de naam ‘Silence' en het concept of de gedachte achter het album?
"Het heeft geen concept in de zin dat het geen conceptalbum is. Het is gewoon een collectie losse nummers die samen op een album terecht zijn gekomen. Wel waren we het al in een vrij vroeg stadium eens over de naam van het album. ‘Silence' werd bedacht omdat we natuurlijk een vrij lange periode niks van ons hadden laten horen. Het was dus stil. Maar ook omdat stilte in een groot contrast staat met de muziek die we maken. Die is niet stil. En daarnaast vonden we het leuk klinken."
Hoe zou je zelf de muziek van A.C.T. omschrijven?
"Pop ontmoet prog denk ik. We hangen ergens tussen die twee werelden. De muziek is te complex voor normale popmuziek maar misschien ook wel weer te simpel om het prog te noemen. En we willen niet al te complex materiaal maken."
Luisteren jullie zelf nog wel naar progressieve rock?
"Ik niet meer om eerlijk te zijn. Vroeger natuurlijk wel, toen luisterde ik ook veel naar bands als Yes en Rush. Hoewel ik nog wel naar bands als Dream Theater en Echolyn luister. Maar het overgrote deel van de tijd hoor ik groepen als Muse, Foo Fighters en The Rembrands."
Jullie originele drummer is een aantal jaren geleden vertrokken. Waarom was dat?
"Tomas Erlandsson had geen binding meer met de muziek. Hij ging naar R&B en Hip-Hop luisteren en dan krijg je het al snel lastig als je bij een progband speelt. <lacht>"
Hoe is A.C.T. ontstaan?
"We zijn een doorgeschoten schoolbandje om eerlijk te zijn. We zijn op een middelbare school ontstaan toen drummer Tomas Erlandsson de toenmalige zanger tegenkwam. Dat was een Zappa-liefhebber en toen ze mij tegenkwamen hadden we als het ware een muziekgroepje. Ik luisterde naar Dream Theater en Yes dus de stijl was al snel duidelijk. Toen we een keer een concert hadden met nog een stel bandjes was één van de toetsenisten die daar aanwezig was Jerry Sahlin. We haalden hem over om met ons te komen spelen en zodoende was de eerste line-up rond. Natuurlijk hebben er achteraf nog wel wat veranderingen plaats gevonden, maar de basis is vanaf 1995 stabiel. Later wisselden we nog van zanger omdat mensen ook wel eens in een andere band willen spelen. <lacht>"
Hoe oud zijn jullie precies?
"Allemaal tussen de negenentwintig en eenendertig."
Tot slot nog één vraag. Ik kom jullie eerste cd nog wel eens tegen tussen de filmmuziek omdat sommige mensen nog steeds denken dat het album een soundtrack voor een film is. Hoe zijn jullie daar op gekomen?
"We zijn allemaal filmliefhebbers en dan met name van gangsterfilms. Een goed voorbeeld is ‘The Godfather'. Het leek ons een leuk idee om dat een beetje mee te nemen in de hoes. Er zat ook niet echt een groot plan achter, het leek ons gewoon leuk om zoiets te doen!"
Gaat A.C.T. nog touren en hoe ziet de toekomst er uit?
"We willen zeker nog concerten gaan geven, maar we hebben wel een aantal dingen waardoor dat op heel korte termijn wat moeilijker gaat worden. Zo zal onze zanger, Herman Saming, vader worden en dat is dan ook de reden dat hij er niet voor kiest om op dit moment de bus in te stappen en door Europa te gaan trekken. En daarnaast hebben we ook allemaal een baan, dus je moet ook weg kunnen. Maar we zijn zeker van plan om nog een paar concerten te geven. Wanneer is alleen de vraag."
OProg (10-2006)
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
