no-man
Kscope noman 2008 53:02
Recensent: John Waardering: No-man, het project van Porcupine Tree’s Steve Wilson en zanger Tim Bowness heeft na vijf jaar een nieuwe cd opgeleverd. Het wordt dus weer lekker wegdromen, dat kan bij de eerste nummers vastgesteld worden. Steve Wilson beperkt zich bij no-man tot een instrumentale inbreng, waarbij hij met nevenprojecten zoals Bass Communion en I.E.M. er blijk van heeft gegeven zich prima in deze minimalistische aanpak te kunnen vinden. Maar Blackfield en Porcupine Tree moet men vergeten. Sfeervolle “late evening” muziek: trage keyboards, tamme gitaren, ingehouden drums en een omfloerste zang met indringende, veelal abstracte boodschappen. Zulke muziek is op zijn tijd ook nodig.
De lijn van de voorganger wordt op ‘Schoolyard Ghost’ volledig doorgetrokken, zo erg zelfs dat het album in eerste instantie een overbodig werkstuk lijkt. Maar op het moment dat de aandacht dreigt te verslappen barst een orgie van geluid los met ‘Pigeon Drummer’. Dat is wel even een andere no-man. Het is ook direct het meest memorabele nummer. Het blijkt een langdurige opleving te zijn waarbij Bowness op het vervolg, het bijna dertien minuten lange ‘Truenorth’, met zijn eigenzinnige zangstijl de stemming blijft bepalen. Opvallend is de fraaie orkestratie, verweven met weldadige toetsenpartijen, gitaarlopen en een dwarsfluit. De krachtige snaardrums in het laatste deel maken van het nummer een boeiend geheel. Het spannendste van het album is hiermee wel gepasseerd, want de vier nummers die nog volgen laten de rust weerkeren en zijn vooral mooi door de subtiele details. Zoals de lekkere gitaarsolo op ‘Where there is Light’ en de aantrekkelijke percussion invulling op ‘Song of the Surf’.
No-man heeft de ontwikkeling van trip-hop/ambient getinte muziek naar een meer songgerichte aanpak doorgezet. Echter, het blijft lome muziek die snel tot wegdommelen leidt als men daar niet voor openstaat. Het is hoge kwaliteit in zijn soort met een grote emotionele lading, waarbij de productietechnische bewerking voor een enerverend geluidspectrum zorgt.
Gelukkig kan men nu direct kiezen voor een luxe versie, te weten een dubbele digi-pack voorzien van mooi artwork met helaas weinig informatie, waarin naast de cd, een dvd-a met een prima surround mix en een aantal video’s. Van het vorige album kwam zoiets pas bij de al snel volgende heruitgave.John (06-2008)
Bezetting:
Tim Bowness - vocals
Steve Wilson - instrumentsGasten:
Pat Mastelotto, Theo Travis, Gavin Harrison, Bruce Kaphan en The London Session Orchestra.
Deze dubbel-dvd bevat een concert uit 2008 in Londen. En een dvd gevuld met een uitgebreid interview met Steven Wilson en Tim Bownes aangevuld met onderhoudend beeldmateriaal uit de twintigjarige carrière van de band. De live registratie is intiem en statisch en dat is maar goed ook want het kleine zaaltje biedt weinig ruimte. Op het donkere podium slechts verlicht door enkele spots wordt de ambient-prog van de band overtuigend neergezet. De setlist is een dwarsdoorsnede van hun oeuvre waarin gelukkig ‘All Sweet Things’ en ‘All the Blue Changes’ van het best verkochte album tot nu toe, Schoolyard Ghost, niet vergeten zijn. De band heeft vijftien jaar niet opgetreden maar slaagt erin hun fragiele muziek met succes te vertolken. Tegen de zegetocht van Wilson’s Porcupine Tree kan no-man niet op, maar dat gunt oud-schoolvriend Bowness hem van harte.
Discografie:
Loveblows & Lovecries - a Confession (1993)
Flowermouth (1994) - reissued 1999, 2005
Wild Opera (1996)
Speak (1999) - reissued 2004
Returning Jesus (2001)
Together we're Stranger (2003) - reissued 2005, 2007
Schoolyard Ghosts (2008)
Mixtaped - dvd (2009)More N
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
