Reviews UFO

UFO, een band die ik al jaren van naam ken, al vele malen in platenbakken voorbij heb zien komen maar die ik nooit echt veel aandacht heb geschonken. Misschien is het omdat de gedachte er altijd was dat hun muziek niet direct aansluit op wat ik normaal luister. Logisch misschien, maar aan de andere kant ook onzin. Ik luister natuurlijk ook naar generatiegenoten als Led Zeppelin en Deep Purple, dus deze band zou toch ook ooit een kans moeten hebben gekregen. Sterker nog, ik ben wel bekend met solowerk van de huidige gitarist, Vinnie Moore. En Michael Schenker, zijn voorganger, bij die naam gaat toch bij menig liefhebber ook een belletje rinkelen.
Veertig jaar is de groep al actief onder leiding van zanger Phil Mogg. Alleen medeoprichter en bassist Pete Way stond zo goed als de hele periode aan zijn zijde, maar deze heeft wegens privéredenen de band verlaten. Dit hield Mogg niet tegen om door te gaan en zodoende heeft UFO inmiddels zijn twintigste album in de schappen liggen. Je zou kunnen stellen dat de hoes te vergelijken is met de muziek de de band maakt. Het komt herkenbaar voor en had ook dertig jaar geleden kunnen zijn verschenen. Is dat dan een punt van kritiek? Dat de band al veertig jaar degelijke rock maakt die direct klinkt als iets dat al vaker in de speler is geweest? Natuurlijk is er van progressie op deze manier geen sprake maar ik denk niet dat de fans van de band hier rouwig om zullen zijn. Ondanks dat ik slecht bekend ben met het materiaal van UFO verwacht ik dat ze met dit album hebben gemaakt wat iedereen verwacht. Dan rest de vraag of de groep nog met passie speelt of op de automatische piloot weer een verplichte cdop de wereld heeft gezet. Het laatste is denk ik niet het geval. De groep laat horen er nog zin in te hebben. Vinnie Moore laat een paar keer horen wat een geweldige, technische gitarist hij is. Op een zeer degelijke manier werkt hij zich door de schijf heen, hetgeen overigens op gaat voor alle leden. Jammer dat alles niet altijd even spontaan overkomt. Dit soort muziek is vaak op zijn best als het klinkt als een grote jamsessie, maar hier is het af en toe een tikkeltje kalm en kil.
De jaren zeventig-hardrock met bluesinvloeden die UFO ten gehore brengt heeft zijn sterke en zwakke punten. Een sterk punt is dat deze cd bij liefhebbers een welkome toevoeging voor de verzameling is. Maar dit is tevens de grootste zwakte. Ik kan me niet voorstellen dat dit product buiten deze groep veel mensen echt zal kunnen bekoren. Maar goed, UFO gaat op deze manier al veertig jaar mee en veel verandering was natuurlijk ook niet meer te verwachten.

OProg (7-2009)

Bezetting:
Phil Mogg - vocals
Vinnie Moore - lead guitar
Paul Raymond - keyboards, rhythm guitar
Andy Parker - drums
met:
Peter Pichl - bass guitar

Discografie:
UFO 1 (1970)
Flying (1971)
Phenomenon (1974)
Force It (1975)
No Heavy Petting (1976)
Lights Out (1977)
Obsession (1978)
No Place to Run (1980)
The Wild, the Willing and the Innocent (1981)
Mechanix (1982)
Making Contact (1983)
Misdemeanor (1985)
Ain't Misbehavin' (1988)
High Stakes & Dangerous Men (1992)
Walk on Water (1995)
Covenant (2000)
Sharks (2002)
You Are Here (2004)
The Monkey Puzzle (2006)
The Visitor (2009)

More U