...And You Will Know Us by the Trail of Dead
trialofdead 2008 17:18
Recensent: JProg Waardering: ...And You Will Know Us by the Trail of Dead is een Amerikaanse art rock band die al sinds begin negentig van de vorige eeuw actief is. Door mij in ieder geval nooit opgemerkt en zeker in de progressieve hoek vrijwel onbekend. Vreemde zaak want hun cd ‘Worlds Apart’ wordt een mijlpaal in de rockhistorie genoemd en hun laatste albums haalden top 100 noteringen in Duitsland. Daarnaast zijn hun live-acts van een aantrekkelijke heftigheid. Ronkende taal dus, maar dat begeleidt meer bands.
Wat hebben we gemist? De EP die nu voor me ligt is een voorproefje van het in 2009 te verschijnen album ‘The Century of Self’ zoals dat, als ik het goed begrepen heb, gaat heten. Het bevat vier songs waarvan er drie op de geplande cd zullen staan en één ervan, ‘Festival Thyme’, alleen op deze EP. Het openingsnummer, ‘The Bells Of Creation’ is een "machete mix" - wat zou dat zijn - en maakt snel duidelijk wat voor soort muziek de band speelt. Een dromerige, door een muur van geluid dichtgemetselde sound die vooral doet denken aan Oceansize. Opvallend, want dat is nu juist een groep die behoort tot de nog geen handvol bands die ook bij het label van deze Amerikanen zitten, het Duitse SPV-Superball Music. De "edit" versie van ‘Inland Sea’ is opener van productie, de toetsen en gitaren houden de zaak weer heel compact maar waarbij de zang genoeg ruimte blijft houden. De titelsong, ‘Festival Thyme’, is lichtvoetiger waarbij de hitpotentie vergroot wordt doordat het maar iets meer dan twee minuten duurt. ‘‘The Betrayal Of Roger Casement and the Irish Brigade’ is een relatief lange versie - bijna zes minuten - van de komende albumtrack. Het is geheel instrumentaal en interessant van kleur en stemming door de bombastische opbouw.
Deze EP is natuurlijk een beperkt muzikaal gerecht, maar ik vraag me af of de band voldoende creativiteit in huis heeft om een heel album te boeien. Dit zijn vier aardige tot goede tracks, het wachten is op het hoofdgerecht in 2009.JProg (12-2008)
Conrad Keely - vocals, guitar, drums, piano
...And You Will Know Us by the Trail of Dead (1998)
Jason Reece - drums, vocals, guitar
Kevin Allen - guitar, vocals
Aaron Ford - drums, piano, vocals
Jay Phillips - bass, vocals
Clay Morris - piano, vocals
Madonna (1999)
Source Tags & Codes (2002)
Worlds Apart (2005)
So Divided (2006)
Festival Thyme (2008)
Superball Music Bandsite: tod 2011 Duur: 52:22 Recensent: JProg Datum 02-2011 Waardering: Deze Amerikaanse band met de onmogelijke naam heeft voor hun zevende cd een conceptalbum geschreven. Met niet meer dan twee nummers wordt een muzikale achtbaan afgelegd die indrukwekkend mag worden genoemd. Van heavy rock via postrock naar progrock met daarin nog allerlei uitstapjes.
De songs zijn geïnspireerd door de Tao Te Ching, één van de drie grote Chinese filosofieën. De luisteraar moet het zelf maar verder ontdekken, las ik in een interview met de band. Maar het thema van het concept is mij tot nu toe duister gebleven.
De titelsong duurt ruim vijfendertig minuten waarna afgesloten wordt met ‘Strange News from Another Planet', bijna zeventien minuten. De contrasten zijn groot. Dromerige en verstilde stukken wisselen af met rock explosies vol gierende gitaren en keyboards, leunend op een strakke maar heftige ritmiek die totaal verschillende emoties oproepen. Het kan werkelijk alle kanten op en het heeft wel tijd nodig om te bezinken. Op eerder werk ging men af en toe over de rand en was niet alles boeiend, maar de goede balans is gevonden. Zonder twijfel heeft de band met dit album het beste tot nu toe afgeleverd.
Zanger en gitarist Conrad Keely is verantwoordelijk voor het totale concept. En totaal is het zeker. De eerste oplage bevat de eerste zestien pagina's van een strip van hem, een kort verhaal van drieëndertig bladzijden, mooi ‘artwork' met een heuse ‘pop-up' afbeelding. Bovendien een bonus cd met het langste nummer in losse delen en veel demo materiaal. Dit alles in een z.g. ‘mediabook' voor bijna de prijs van een gewone cd. Een moderne ‘downloader' - zijn die er ook onder prog rock liefhebbers? - zal een enkel los nummertje voldoende vinden. Echter, je zet je daarmee op grote achterstand, zowel hoorbaar als tastbaar. En krijgt zo slechts een fractie van het geheel mee.
