Shadow Gallery
Shadow
Gallery - Room V |
Label: |
|
Site: |
shadowgallery |
Jaar: |
2005 |
Duur: |
75:35 |
Recensent: |
JProg |
Waardering: |
|
|
Shadow
Gallery heeft met het nieuwe album 'Room V' een vervolg
uitgebracht van het verhaal dat op het album ‘Tyranny' uit 1998
begonnen is. De twee figuren die daar naar een nieuwe identiteit
zijn gaan zoeken, act 1 & 2, zetten hun innerlijke ontdekkingsreis
op deze cd voort op act 3 & 4. Shadow Gallery heeft door de
jaren heen een geheel eigen stijl ontwikkeld. Van progressieve
metal tot melodieuzere rockvarianten met zelfs af en toe gladde,
theatrale momenten, de band kan deze brede band aan stijlvormen
zonder moeite aan.
'Room V' is, zoals gezegd in twee delen gesplitst, act 3 & 4.
Het album duurt ruim 75 minuten en de knip tussen de acts zit keurig
in het midden met twee keer zeven nummers. Om in oude formaten
te spreken, het is dus eigenlijk een dubbel-lp en je kan ze gewoon
afzonderlijk beluisteren. A propos, dubbel-lp's waren destijds
ook die muzieklengte.
Direct opvallend is het tweede nummer, een duet van Mike Baker
met Laura Jaeger. Dat is wel mierzoet en dit verwacht je nu niet
direct van een progmetalband. Het speelt ook nog rond Kerstmis
dus het is in meerdere opzichten dissonerend. Maar de overige tracks
zijn gelukkig van een ander kaliber. De belangrijkste songwriter
en toetsenist Gary Wehrkamp zorgt met de veelzijdigheid van gitarist
Brendt Allmann voor het ene hoogtepunt na
het andere waarbij de stevige en rustiger nummers elkaar bijzonder goed afwisselen.
Zoals het Shadow Gallery stijlgetrouwe ‘The Andromeda Strain' dat wordt gevolgd
door het mooie ‘Vow'. Mike Baker is een erg goede zanger en met de artistieke
en vakkundige omlijstingen die zijn medebandleden verzorgen kan het haast niet
misgaan De atmosferische bruggen tussen de nummers zijn perfect en smeden het
album tot een solide geheel. Ik heb zelf een lichte voorkeur voor act 4, waarschijnlijk
door de zeer sterke tracks ‘Torn' en ‘Encrypted' en weer door de uitstekende
balans die er in het werk zit. Maar ook de instrumentale opener van dit deel, ‘Seven
Years', bevalt mij prima. Een erg symfonisch stuk dat ruw verstoord wordt door
brekend glas overgaand in het genoemde ‘Torn'. Een hele sterke song met mooie
baslopen van Carl Cadden-James en strakke, perfecte drums van Joe Nevolo. Zonder
drumversnellers is hij op zijn best. De titelsong ‘Room V' zit ook in dit deel. Één
van de heftiger nummers op het album, maar algemeen beschouwd speelt Shadow
Gallery geen bijzondere harde metalprog. Het afsluitend ‘Rain' is daar een
mooi voorbeeld van. Solide fundamenten waarop gelaagd een goede song gebouwd
wordt.
Met 'Room V' heeft de band een erg degelijk en creatief album gebracht
met een opvallend goede balans en heldere productie. Alleen dat
duet had voor mij niet gehoeven.
JProg (5-2005)
Bezetting:
Gary Wehrkamp - guitar, keyboards, piano, vocals
Carl Cadden-James - bass, flute, vocals
Mike Baker - lead vocals
Brendt Allmann - guitar, vocals
Joe Nevolo - drums
Shadow
Gallery - Digital Ghosts |
Label: |
|
Site: |
shadowgallery |
Jaar: |
2009 |
Duur: |
55:32 |
Recensent: |
JProg |
Waardering: |
|
|
Ik moet zeggen dat ik respect heb voor het feit dat Shadow Gallery zo snel na het overlijden van zanger en bandlid van het eerste uur Mike Baker de studio in is gegaan. Niemand had het de groep kwalijk genomen als we de komende jaren weinig van hen vernomen hadden. Maar het maken van een nieuw album kan natuurlijk ook als een soort therapie werken. De voorbereiding voor dit album waren al begonnen toen Mike stierf. Er zijn stukken muziek gebruikt die nog met hem geschreven zijn, dus de trein was vorig jaar al op gang gekomen. Zelf vind ik dat er voldoende zangtalent in Shadow Gallery zit waardoor er geen nieuwe zanger aangetrokken had hoeven worden. Maar de band dachten daar zelf blijkbaar anders over. Dit is in mijn optiek meteen het eerste punt van kritiek op dit album. Ik weet dat het een zeer ondankbare taak is om een wereldzanger als Mike Baker te moeten vervangen. Ze zullen op persoonlijk vlak goed met elkaar klikken, maar Brian Ashland klikt in mijn oren totaal niet omdat die niet bij de muziek past. Zijn zang gaat een beetje de richting op van Charlie Dominici en Geoff Tate. Natuurlijk ook geen slechte zangers, waar je wel van moet houden trouwens, maar zijn stem komt bij Shadow Gallery naar mijn mening niet tot zijn recht.
Genoeg over de zang, laten we de muziek eens onder de loep nemen. Het is bekend dat de groep bewezen heeft uitstekende nummers te kunnen schrijven die altijd goed blijven hangen. Helaas moet ik concluderen dat het op ‘Digital Ghosts’ voor het eerst niet is gelukt een album te maken dat echt blijft hangen. Sterker, het gevoel na een aantal keren luisteren is er één van teleurstelling. Het herkenbare geluid dat de eerdere albums hebben is grotendeels verdwenen en wat er overblijft is een allegaartje van stijlen. Een hoop herkenbare bands komen voorbij, met onder andere Queen en Dream Theater als belangrijke bron van inspiratie. Helaas uit dit zich in wat mij betreft slechts twee sterke nummers. Het door Clay Barton uitstekend gezongen ‘Venom’ is een lichtpunt na de tegenvallende opener ‘With Honor’. Helaas trekt de band de lijn niet door en komt de groep niet echt meer van de grond. Uitzondering is het redelijk sterke titelnummer dat laat horen welke potentie de band nog steeds heeft. Een uitstekende gitaarsolo maakt het nummer af. Helaas is de afsluiter ‘Haunted’ net zo’n bloedeloos nummer als de opener zodat ik met een bittere nasmaak blijf zitten.
Mocht het album een debuutalbum zijn van een onbekende band dan zou het oordeel misschien milder zijn. Je kan als reviewer er dan een positieve slag aan geven met de vermelding dat de band nog flink kan groeien. Bij Shadow Gallery heb ik echter in het achterhoofd wat de heren tot op heden hebben gepresteerd. Met die gedachte is ‘Digital Ghost’ een enorme teleurstelling en met afstand hun minste album. Het vele respect dat ik heb voor het feit dat ze vorig jaar kranig door zijn gegaan doet daar helaas niks aan af.
OProg (11-2009)
Bezetting:
Gary Wehrkamp - piano, guitars, keyboards, vocals
Brendt Allman - guitar, acoustic guitar, vocals
Carl Cadden-James - bass, vocals, flute, fretless bass
Joe Nevolo - drums
Brian Ashland - vocals
Discografie:
Shadow
Gallery (1992)
Carved
In Stone (1995)
Tyranny (1998)
Legacy (2001)
Room V (2005)
Digital Ghosts (2009)
More S
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved