Quidam
Musea quidam 2002 64:47
Recensent: JProg Waardering: Max Score
Een van de mooiste albums van de afgelopen jaren is 'The Time beneath the Sky' van het Poolse Quidam. De groep maakt solide symfonische rock, uiterst melodieus, soms wat bombastisch en altijd heel creatief zonder direct vernieuwend te zijn. Op deze cd staat een opvallende cover van Led Zeppelin's 'No Quarter' van ruim elf minuten. Vooral het gitaarspel van Maciek Meller is hierop van een loepzuivere indringendheid. Fluitist Jacek Zasada speelt krachtig en gevarieerd en vult de ruimte zeer inventief op. Het ritmisch gedeelte met drummer Rafal Jermakow en basspeler Radek Scholl is goed afgewogen en is trouwens op het gehele album een sterke factor. De song wordt op een Floydiaanse wijze neergezet met aantrekkelijke sferische toetsen van Zbyszek Florek. Emila Derkowska is geen Robert Plant maar doet het goed. Deze uitvoering steekt het origineel naar de kroon en dat is geen geringe prestatie.
Maar ook de andere eigen nummers zijn doordacht gecomponeerd en worden op een hoogstaand technisch niveau uitgevoerd. Zwakke momenten kent het album niet. De fraaie momenten rijgen zich moeiteloos aaneen en de productie is opvallend vol en kraakhelder. De nummers worden, op 'No Quarter' na, in het Pools gezongen ondanks de Engelse titels. De songteksten staan in het met een mooie schildering getooid cd-boekje in het Engels afgedrukt.
De cd bestaat uit twee delen. Eerst vijf losse nummers inclusief Zep's cover en dan volgt het hoofdthema, de titelsong 'The Time beneath the Sky'. Dit bestaat ook weer uit vijf delen die totaal ruim een half uur in beslag nemen. De start van het album, het korte sferische zangnummer 'Letter from the Desert', gaat via mystiek fluitspel en een wel erg aan Pink Floyd denkende passage over in deel twee met dezelfde titel maar nu met de band in volle glorie. Na deze sterke opening is het eerder beschreven 'No Quarter' aan de beurt. Een beetje vreemde vroege plek op de tracklist. 'No Name' en 'Kozolec' zijn van die typische Quidam nummers waarin Emila Derkowska heel ingetogen zingt en niet meer schreeuwerig wordt in de hardere passages, iets waardoor eerder werk wel eens werd ontsierd. Haar timing is voortreffelijk. Dit zal wel haar laatste wapenfeit bij de band zijn want zij heeft voor een andere carrière gekozen. Op 'Kozolec' speelt de welbekende Robert Amirian mandoline als opvallend detail.
De eerste twee delen van het hoofdnummer, 'Credo 1 en 2', kennen veel afwisseling van toetsen, gitaar, fluit en talloze muzikaal spannende momenten. Via het lome, wat jazzy gezongen 'You are' wordt toegewerkt naar het instrumentale, haast tien minuten durende, sterke 'Quimpromptu'. De song kent een prachtige opbouw, schitterend gitaarwerk, verfijnd toetsenspel afgewisseld door wervelend fluiten. Een hoogtepunt. Met 'Time Beneath Thy Sky' wordt op een aan Camel denkende wijze de cd afgesloten, maar gezien de innige contacten met Colin Bass lijkt dat geen toeval.
Quidam heeft sinds de oprichting in 1991 maar vier volledige albums afgeleverd waaronder een live-cd, dus erg productief zijn ze niet. Hoe het verder moet met de band is ongewis, hun site geeft summier nieuws, en deze cd stamt alweer uit 2002. Een andere zangeres lijkt me geen optie. Een zanger misschien of gewoon instrumentaal verder? Men schijnt voor het eerste gekozen te hebben met ene Bartek Kossowicz. Ook zijn de drummer en bassist vervangen.
Samenvattend kan dit het beste Quidam album tot nu genoemd worden en naar alle waarschijnlijkheid gelukkig niet het laatste. De hoge vermelding in mijn toplijst 2002 blijkt nog altijd terecht.JProg (02-2005)
Bezetting:
Emila Derkowska - zang
Zbyszek Florek - toetsen
Rafal Jermakow - drums
Maciek Meller - gitaar
Radek Scholl - bas
Jacek Zasada - dwarsfluit
Rock-Serwis quidam 2005 54:55
Recensent: JProg Waardering:
Quidam heeft de suggestie opgevolgd op zoek te gaan naar een zanger, nadat zangeres Emila Derkowska de band verlaten had. Heel verstandig dus. Het is ene Bartek Kossowicz geworden, die bovendien in staat blijkt in goed Engels te kunnen zingen. Daarnaast is een geheel nieuwe ritmesectie van de partij omdat zowel de drummer als de bassist Emila achterna zijn gegaan.
De Floydiaanse “Dark Side” opening van het nieuwe album ‘SurREvival' wordt verrassend voortgezet met muziek van een ander kaliber dan we van Quidam gewend waren. Kossowicz doet aan een mix van Fish en Steve Hogarth denken, is goed, maar het buitenissige van de eerdere albums is minder geworden. Misschien ook omdat het nu, van Pools begrijp ik niets, verstaanbaar is. De songs zijn duidelijk meer “mainstream” maar in de goede zin van het woord en zoals bij zoveel "prog" van tegenwoordig, het is harder dan voorheen. Vooral de gitaarversterkers zijn flink opgedraaid: het Arena-effect. Wat John Mitchell doet kan ik ook, moet Maciej Meller gedacht hebben.
Na de genoemde openingsschermutselingen volgt ‘Hands Off', een song van ruim negen minuten, waarin duidelijk wordt dat Quidam staat als een huis. Van Meller, Zasada en Florek weten we al dat ze veel in hun mars hebben maar de nieuwelingen komen uitstekend mee. De composities zijn niet vernieuwend maar kennen veel mooie details. Aangename, meestal vrij stevige prog is het resultaat. ‘Not so Close', met een typisch Quidamloopje en ‘The Fifth Season', aan de zoete kant, zijn daar voorbeelden van. De titelsong ‘surREvival' is top met een vertrouwde Meller-gitaar en fraaie keyboards. De ‘Queen Of Moulin Rouge' is daarentegen weinig boeiend ondanks de mooie fluitinvulling. De afsluitende track, het ruim dertien minuten durende ‘Everything's Ended', zou het klapstuk kunnen en moeten zijn. Maar daar slaagt de band niet in. De song biedt te weinig variatie om te blijven boeien, duurt te lang en vormt daardoor enigszins een anticlimax.
Samenvattend: Quidam heeft een goed album afgeleverd maar spectaculair is het beslist niet. De nummers zijn degelijk en uitstekend gespeeld maar liefhebbers van muzikale extravagantie en tegendraadsheid zullen teleurgesteld worden.
JProg (07-2005)
Bezetting:
Zbyszek Florek - keyboard
Maciej Meller - guitars
Bartek Kossowicz - vocal, backing vocals
Mariusz Ziólkowski - bass guitar
Maciek Wróblewski - drums
Jacek Zasada - flutes
Rock-Serwis quidam 2007 63:12 Recensent: John Waardering:
Het vorige album van Quidam, 'SurREvival', het eerste met zanger Bartek Kossowicz, was voor een deel van het OJE Music redactieteam een lichte teleurstelling. Het is zeker niet slecht maar de jaarlijsten haalde de cd niet. ‘SurREvival’ was weinig spectaculair en zakte vooral aan het einde weg. Met dezelfde bezetting heeft men de opvolger met de op het eerste gezicht zouteloze titel ‘Alone Together’ uitgebracht. Maar belangrijker is dat de weg omhoog gevonden is. Met merendeels lekker lange nummers - zelfs één van ruim tien minuten - weet men de luisteraar te boeien. Bartek Kossowicz voelt zich hoorbaar beter op zijn gemak en heeft zich, sinds de vorige schijf waarop hij ook al niet slecht was, opvallend verbeterd. De balans tussen zijn mogelijkheden en het vernieuwde Quidam is meer in evenwicht, waarbij de band richting landgenoot ‘Satellite’ opgeschoven is. Maar Quidam blijft Quidam en de groep kan met twee sterke troeven, fluitist Jacek Zasada en gitarist Maciek Meller, het verschil maken.
De beste nummers van ‘Alone Together’ vind ik op het tweede deel van het album staan. ‘Of Illusions’ leidt dit deel uptempo prachtig in met zeer overtuigende gitaarliks en experimenteel fluitspel. ‘We lost’ is ook een dergelijk pareltje, vergeet na het akoestische begin de uitstekende keyboardinvulling van Zbyszek Florek niet, waarna met ‘One Day We Find’ een hevige neo-prog gepresenteerd wordt met een prima slepende gitaarsolo van Meller in direct muzikaal contact met Zasada’s fluitspel. De min of meer titelsong ‘We are Alone Together’ met de gevoelige piano-inleiding van Florek vormt een heel atmosferisch geheel met een geheimzinnige ritmische uitloop.
De cd sluit af met ‘P.S. But Strong Together’. Treffender kunnen de songtitels van de laatste twee nummers dit album niet neerzetten. Quidam is in een paar jaar tot een heel andere band getransformeerd en is een hechte formatie met spierballen - de sterke ritmesectie met drummer Maciek Wróblewski en bassist Mariusz Ziółkowski accentueren dat - geworden waarmee ze zich ten opzichte van stijl- en landgenoten zoals Satellite en Riverside uitstekend staande kan houden.John (12-2007)
Bezetting:Zbyszek Florek - keyboard
Maciej Meller - guitars
Bartek Kossowicz - vocal, backing vocals
Mariusz Ziólkowski - bass guitar
Maciek Wróblewski - drums
Jacek Zasada - flutes
Gasten:
Emilia Nazaruk - backing vocals
Piotr Nazaruk - xaphoon, zither
Piotr Rogóz - sax
Quidam is een uitstekende band en behoort zonder twijfel bij de top die Polen op het gebied van progressieve muziek te bieden heeft. Dat zanger Bartek Kossowicz een versterking betekent is al eens vastgesteld. Maar ook dat Quidam belangrijke troefkaarten heeft ten aanzien van hun landgenoten op dit gebied. Gitarist Maciej Meller is er één, fluitist Jacek Zasada is een andere. Toetsenist Zbyszek Florek, bassist Mariusz Ziólkowski en drummer Maciek Wróblewski kunnen daarnaast ook op het podium goed uit de voeten waarbij Zasada een opmerkelijke multi-instrumentale rol speelt. Misschien is het eerste kwartier wat stroef, maar de kwaliteit druipt er zonder uitzondering van af. Het laatste album, ‘Alone Together’, passeert voornamelijk de revue, maar ook een paar oudere songs komen aan bod. Een opvallende gastrol is er onder andere voor violiste Tylda Ciolkosz die er nog meer extra’s aan toevoegt. Het camerawerk is niet super, ondanks dat is het een aantrekkelijk kijk- en luisterspel. Een hoog budget was duidelijk niet voorhanden maar dit mag er zeker zijn. Quidam is “live” ook top.
Discografie:
Quidam (1996)
Sny Aniolow / Angels Dreams (1998)
Live In Mexico '99 (1999)
The Time Beneath Te Sky (2002)
SurREvival (2005)
Alone together (2007)
Quidam - Strong Together (2010)
More Q
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
