De meeste mensen zullen, als ze aan muziek uit Frankrijk denken, hun gedachten langs namen als Charles Aznavour laten gaan. Het zullen er niet veel zijn die als eerste op de naam "Pulsar" komen. Ik dus wel, Pulsar heeft zich binnen mijn collectie door de jaren heen staande weten te houden en ik moet concluderen dat het een top-band is.
Het begin van Pulsar is te vinden in 1966. Gilbert Gandil, Victor Bosch en Jacques Roman lopen elkaar tegen het lijf op de middelbare school in Lyon. De band "Soul Experience" is het resultaat van deze ontmoeting. Tot '68 houden ze zich bezig met Hendrix en Cream-covers. De band besluit na twee jaar het geluid te veranderen onder invloed van de golf psychedelische bands. Een nieuwe naam, "Free Sound", is het gevolg. De groep is in deze periode behoorlijk actief en ze weten zelfs in het voorprogramma van Family te komen voor een publiek van 5000 mensen. Het materiaal van Free Sound bestaat op dat moment voornamelijk uit Pink Floyd covers. Als de zanger van "Free Sound", George Challander, de band verlaat willen de overgebleven heren zich meer gaan richten op eigen werk. Roman stelt voor de naam van de band aan te passen aan hun nieuwe stijl en vanaf dat moment is Pulsar een feit. Roland Richard en Phillipe Roman komen de band versterken en de komende jaren worden gebruikt om te touren. Hierbij weet Pulsar een flinke groep fans voor zich te winnen. Een contract bij een Frans label blijft echter uit, aangezien die meer interesse tonen in bands die commercieel gezien beter in de markt liggen. Een groep met complexe composities als Pulsar zal niet echt kunnen scoren. Via David Sinclair van Caravan komt de groep uiteindelijk bij het Engelse Kingdom Records. In oktober '74 neemt de band het eerste album op in Saint Etienne en begin '75 komt het uit.
Kingdom/Musea - 1975 38:54
Recensent: OProg Waardering:
Het resultaat van een paar jaar touren mag er dan ook wel zijn. Voor het debuut worden de nummers gekozen die door het publiek het beste werden gevonden. Mede daardoor bevat het niet één zwak nummer. Productioneel zal er waarschijnlijk niet zo heel veel geld in gestoken zijn en dat is dan ook het enige zwakke punt van het album. Het klinkt allemaal ietwat dof, met name het drumwerk.
Het album opent met een instrumentaal nummer van drie minuten. Veel analoge keyboards en ARP Synthesisers duiken op. De laatstgenoemden waren toen net in gebruik. Het geluid doet denken aan Pink Floyd en Hawkwind. "Apaisement" is een Franstalig stuk met melancholieke zang van Phillipe Roman. Het nummer is qua instrumentatie langzaam en sfeervol, met toetsen als voornaam instrument. Het eindigt met prachtige golven keyboardwerk en fluit. Het geheel gaat geruisloos over in in "Puzzle/Omen". Wederom die typische, sfeervolle klanken. Het nummer loopt uit in een schitterend Engels gesproken stuk dat met ondersteuning van piano geweldig sfeervol klinkt. Deze twee nummers zijn wat mij betreft ook een absoluut hoogtepunt. "Le Cheval de Syllogie" en "Pollen" zijn schitterende door toetsen gedomineerde stukken. Het album doet, toevallig genoeg, zo nu en dan denken aan de Canadese band Pollen. Ook Pink Floyd, Ange, Clearlight en Klaus Schulze komen in me op. De laatste twee uiteraard door het toetsenwerk. Ik vind het zowiezo moeilijk stukken van Pulsar te vergelijken met andere bands, aangezien het geluid echt Pulsar is. Laten we het er gewoon op houden dat dit werk aan te bevelen is voor liefhebbers van seventies-prog.
Kingdom/Musea - 1976 44:04
Recensent: OProg Waardering: Na intensief touren in Frankrijk, Engeland en Zwitserland gaat Pulsar tegen het einde van 1975 aan de slag voor het 2e album. "Pollen" had het ondertussen niet slecht gedaan qua verkoopaantallen. In Frankrijk waren op dat moment al zo'n 5000 exemplaren verkocht, waarmee ze uiteindelijk op nummer drie kwamen qua aantal verkochte popalbums. In Engeland loopt het, ondanks optredens met Gong en Van der Graaf Generator, stukken minder. Belangrijke reden hiervoor was mede gebrek aan steun van het label. De slechte distributie van "Pollen" en de slechte promotie zijn een belangrijke oorzaak. Door de goede verkopen in Frankrijk neemt Decca de distributie echter over voor Engeland. Phillipe Roman had intussen, nog voor de opnames van het 2e album, de band verlaten. Pulsar gaat dan ook zonder bassist direct de opnames in. Na "Pollen" was al direct een begin gemaakt met het schrijven van nieuw materiaal, waarvan ook al een deel gedurende 1975 live gebracht was. Begin 1976 wordt "The Strands of the Future" opgenomen. Dit hele proces neemt slechts achtentwintig dagen in beslag! Het resultaat mag er zijn. Eén tweeëntwintig minuten durend nummer vult kant één. Het is een afwisselend geheel vol met orgel, mellotron en gitaar. Op het einde nog een prachtig stuk met gitaar en fluit. Slechts een paar regels Franse zang zijn te horen. Kant twee begint met "Flight", een mooi kort nummer met wisselende instrumentale stukken in de stijl van kant één. "Windows" is een rustig nummer met Engelstalige zang en mooie sfeervolle passages, waarin de keyboards de dans leiden. Het laatste nummer, het tien minuten durende "Fool's Failure" is nog wel het minste. De melodieën zijn het niet echt pakkend en de zang is het minste van het album. Het komt nooit echt van de grond en een duur van vijf minuten zou misschien beter zijn geweest.
In zijn totaliteit is "The Strands of the Future", ondanks de matige productie, een topper. Het geheel klinkt warm door de analoge instrumenten. Wederom een absolute aanrader!
CBS/Musea 1977 39:20
Recensent: OProg Waardering: Max Score
"The Strands of the Future" doet het qua verkoop erg goed. In de zes maanden na het verschijnen van het album gingen er maar liefst 40.000 exemplaren over de toonbank. Alleen Ange weet er in deze periode meer te verkopen. Ook de verkoop van het eerste album loopt flink door het succes. Gedurende dat jaar speelt Pulsar maar liefst 160 concerten in en buiten Frankrijk. Michel Masson is inmiddels de band komen versterken op bas. In december '76 loopt het contract met Kingdom af en heeft Pulsar, gezien de grote populariteit, de labels voor het kiezen. Men gaat in zee met CBS, aangezien de band voor een Frans label wil gaan. CBS is van plan snel een derde album uit te brengen om gebruik te kunnen maken van het succes van de band. Op een boerderij in de Savoye begint het werk aan het derde album. De band krijgt te maken met het probleem dat inspiratie uitblijft. De basis van het album wordt uiteindelijk een vreemd verhaal geschreven door Victor Bosch. Het gaat over een meisje dat een gesprek heeft met een persoon of ding dat uiteindelijk een … knop blijkt te zijn. Het uitwerken van het geheel duurt ongeveer een maand. Als Pulsar klaar is om het werk op te nemen komt het grote voordeel van CBS aan het licht. Nu kan er gebruik gemaakt worden van de beste studio's en technieken, hetgeen duidelijk terug te horen is op het album. Het uiteindelijke resultaat is dan ook een waar meesterwerk. De muziek was intussen minder spacy geworden. Het geheel is symfonischer dan ooit. Het album bestaat eigenlijk uit twee nummers, onderverdeeld in passages met individuele titels. Het geheel opent met een simpel melodietje gezongen door een kind met als ondersteuning piano. Dit gaat over in een instrumentaal stuk, vol met toetsen, mellotron en als afwisseling gitaar. Langzaam komt de hele band erbij. Gedurende het eerste nummer is ook de zang van Gandil te horen. Hij was qua stem een stuk beter geworden sinds het 2e album en zijn stem is dan ook prettig om naar te luisteren. Deel twee heeft aan het begin schitterend gitaarwerk. De rest van het nummer is een afwisselend geheel. Stukken zang, maar ook donkere instrumentale passages met boeiende synthesizer en gitaarsolo's. De muziek is om het kort te zeggen pure traditionele symfo. Alles is aanwezig en dit album is dan ook een essentieel album binnen de Franse prog-rock scene.
Eigen beheer/Musea - 1981 36:41 (bonus 32:25)
Recensent: OProg Waardering: Terwijl Halloween op uitkomen staat vinden bij CBS enkele flinke veranderingen plaats. Punk is inmiddels in opmars en een nieuw management is dan al bij het label gekomen om hier op in te spelen. Pulsar past niet bepaald in het geheel dat ze voor ogen hebben en de ondersteuning van het label is dan ook slecht. Zelfs een tour zit er deze keer niet in. Dat terwijl de band de vorige keer een groot deel van het jaar vulde met touren. Pulsar speelt dan ook slechts enkele keren live na de release van "Halloween". Voor de band die eens de beste progressieve rockband van Frankrijk werd genoemd is in het nieuwe muzikale landschap geen plaats. Halverwege '78 is het laatste concert in Lissabon, een paar maanden later vertrekt de band bij CBS. Om toch bezig te blijven wordt er een samenwerking aangegaan met "La Compagnie du Theatre de la Sarite". Dit geheel, onder leiding van Bruna Carlucci, valt het beste te omschrijven als een toneelgroep. De samenwerking resulteert in een theaterstuk dat in december 1980 voor het eerst uitgevoerd wordt. De acteur Claude Lasko spreekt de stem van de hoofdpersoon in en Pulsar zorgt tijdens de uitvoeringen voor de ondersteunende muziek. De hele groep heeft maskers op en staat verstopt achter een spiegel tijdens de optredens. Pas op het einde komt de band goed zichtbaar naar voren. Het werk is een succes, meer dan honderd keer voert het gezelschap het uit. Het bijbehorende album is een in de studio opgenomen registratie van het stuk en wordt verkocht bij de optredens.
Muzikaal gezien klinkt het een stuk moderner dan bijvoorbeeld Halloween. Meer digitaal klinkende toetsen en korte stukjes. Door de gesproken teksten is het geheel echter vrij moeilijk te benaderen. Er staan goede stukken op, maar het wordt nooit echt een geheel en de melodielijnen zijn over het algemeen niet echt pakkend. Steeds een relatief kort muziekstuk waarna de gesproken tekst weer terug komt. Ook is het allemaal wat minder sfeervol en wat killer dan de voorgangers. De bonustracks van "Bienvenue Au Conseil D'Administration" zijn afkomstig van een soloproductie van Jacques Roman, het in '86 op tape uitgebrachte "Mélodie Boréale". Dit werk, bestaande uit voornamelijk keyboards, heeft zo nu en dan wel wat weg van "The Strands of the Future". Qua stijl past het het beste in de rij Tangerine Dream, Klaus Schultze en Jarré. Het vervolg van Pulsar is me vanaf dit moment ook onduidelijk. Naar ik weet was er geen vervolg op dit project. Pas in '89 zou Pulsar weer een album uitbrengen met als naam Görlitz. Daarover later meer.OProg (11-2003).
Bezetting:
Victor Bosch - drums, percussion
Gilbert Gandil - guitars, vocals
Roland Richard - flute, strings
Jacques Roman - keyboards, synths
Op Pollen met:
Philippe Roman - bass, vocals
Op Halloween met:
Michel Masson - bass guitar
Op Bienvenue... met:
Claude Lesko - narration
Op Görlitz met:
Louis Paralis - bass
Discografie:
Pollen (1975)
The Strands of the Future (1976)
Halloween (1977)
Bienvenue au Conseil d'Administration (1981)
Görlitz (1989)
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
