The Pineapple Thief
Cyclops thepineapplethief 2005 58:43
Recensent: OProg Waardering:
Steeds vaker zien we dat bands zowel een reguliere uitgave van een album uitbrengen, maar dat ze zelf, niet zelden alleen via hun eigen website, nog een versie lanceren. Marillion is met 'Marbles' hier een goed voorbeeld van, maar ook de hier besproken Britse band The Pineapple Thief heeft dit inmiddels gedaan. Zo verscheen enige tijd geleden '12 Stories Down', een dubbelalbum. Nu ligt er een aangepaste 2-cd in de winkels met als titel '10 Stories Down'. Hiervan is er ook weer een limited edition met een bonus-cd. Volgen we het nog? Toch zijn de twee albums niet hetzelfde. De dubbelaar die nu beschikbaar is heeft een aantal andere nummers dan er origineel op de cd's stonden. Verder is het materiaal opnieuw opgenomen en bewerkt. Iets om de verzamelaar bezig te houden dus. Op de eerste twee albums deed de band me het meest denken aan de vroege Porcupine Tree, terwijl het geheel op het derde album 'Variations on a Dream' toegankelijker werd. De muziek viel het beste te omschrijven als een combinatie van Radiohead, Coldplay en Porcupine Tree, hetzij minder gelikt en rauwer dan de eerste twee bands. De ontwikkeling van de heren onder leiding van zanger en manusje van alles Bruce Soord is in ieder geval doorgegaan. De muziek is iets gladder, beter van productie dan op de vorige albums. Daarnaast is zelfs de hoes een stap voorwaarts. De vorige leek nog op "mijn eerste Photoshop in vijf minuten", nu is het wel een goed uitziende cover.
Daarbij komen we meteen een beetje bij het nadeel van de band. Het heeft nog te weinig eigen smoel. Het is een mooi album maar nergens is het heel erg origineel. De andere kant is natuurlijk dat de Britten beter door kunnen gaan met fraaie dingen maken die misschien minder origineel zijn dan maar willen vernieuwen op een manier die niemand aanspreekt. Dus: liefhebbers van de bands die ik al noemde kunnen veilig naar de winkel om dit album aan te schaffen. Een misser zal het dan zeker niet zijn! En voor een paar euro meer krijg je er ook nog een prima, in acht dagen geschreven en opgenomen bonuscd bij!
OProg (09-2005)
Bezetting:
Bruce Soord - guitars, keyboards, vocals
Matt O Leary - keyboards, cow bell
Wayne Higgins - guitars, backing vocals
Keith Harrison - drums, cymbals, backing vocals
Jon Sykes - bass guistar, backing vocals
The Richard Hunt Violin Ensemble - violins
Libby Bramley - backing vocals
KScope thepineapplethief 2008 59:34 Recensent: JProg Waardering:
‘Tightly Unwound’, het zevende studioalbum van The Pineapple Thief, sprak me direct aan. Dit in tegenstelling tot eerder werk, waarbij het gebrek aan een eigen geluid tot gevolg had dat alles weer snel wegzakte. Muse, Radiohead, dat zijn zo de voornaamste inspiratiebronnen van de band, elk album bevat een afwisselend reeks songs. De kenmerkende licht nasale, zang van bandleider en songwriter Bruce Soord moet je bevallen, maar het past prima bij zowel de stevige passages als ook de sferische momenten. Korte “poppy” songs met een pakkend refrein maken moeiteloos plaats voor lang uitgesponnen, zorgvuldig opgebouwde muziekstukken. Op de een af andere manier klinkt alles op dit ‘Tightly Unwound’ net iets volwassener, professioneler, vakkundiger en met meer gevoel voor de juiste tonen op het juiste moment dan ooit. De band is duidelijk richting bijna naamgenoot Porcupine Tree opgeschoven.
Het tweede nummer ‘Shoot First’ boeit na het akoestische begin vol authentieke muzikale eenvoud uitstekend door de pittige gitaaropbouw van Wayne Higgins, Steve Kitch's gedragen toetsen, ritmisch vernuft van Keith Harrison en niet vergeten een pakkend refrein. Het zet daarmee de toon voor de rijping van The Pineapple Thief tot een topact, zeker in de progressieve muziek van dit moment. Slaperige momenten die de luisteraandacht weg deden zakken zijn er niet meer, de muzikale hoogtepunten volgen elkaar snel op. ‘Sinner’, ook een staaltje van groot kunnen met een prima gitaar opgezweept door de ritmische keyboards. Het angstaanjagende “Tightly Wound’ heeft een geweldige geluidsmuur van toetsen en gitaar waar het in de luwte heel boeiend musiceren is. Drummer Keith Harrison en bassist Jon Sykes weten er wel raad mee. ‘My Bleeding Hand’ is ook zo’n sterke song met opnieuw zwaar gitaarspel op een massief toetsenfundament verluchtigd met wervelende percussie. Contrastrijk daarmee is het symfonische ‘Different World’, dat in de ruim tien minuten een veelzijdig en onderhoudend rustmoment vormt. Die relatieve rust gaat nog even voort op 'And So Say All of You’ vol bombastische keyboards en vinnige gitaren, waarna het grootse epos van ruim vijftien minuten, ‘Too Much to lose’, uit de blokken gaat. Een progressieve en psychedelische rock smulpartij anno 2008. Dat mag je niet missen.
Origineel en vernieuwend is het misschien allemaal niet maar het eerste album bij KScope, ze hebben een contract voor vier albums, is zonder twijfel het meest volgroeide van de band tot nu toe. Dus rijp voor het grote publiek, die doen het vaak voor minder.JProg (06-2008)
Bezetting:
Bruce Soord - vocals, guitar and keyboards
Steve Kitch - keyboards
Wayne Higgins - guitar
Jon Sykes - bass
Keith Harrison - drumsDiscografie:
Sherbert Gods (2001)
Abducting the Unicorn (2001)
137 (2002)
Variations on a Dream (2004)
10 Stories Down (2005)
Little Man (2006)
Tightly Unwound (2008)
More P
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
