Moraine - Manifest DeNsity |
Label: |
|
Site: |
moraine |
Jaar: |
2009 |
Duur: |
54:21 |
Recensent: |
JProg |
Waardering: |
|
|
Moraine is een Amerikaans vijftal aangevoerd door gitarist Dennis Rea. De laatste heeft een redelijk imposante carrière achter de rug die startte in de seventies. Hij speelde in diverse progressieve bandjes die echter nooit een groot publiek hebben bereikt. Het aantal referenties rond deze Rea is duizelingwekkend waarbij voor hen die vertrouwd zijn met de progressieven, bekenden als Klaus Schulze, King Crimson, Jimi Hendrix, Terje Rypdal, John McLaughlin en David Gilmour opvallen. Veel eenduidigheid zit daar niet in dus dat verklaart misschien het enorme aantal namen op dit gebied. Jazzrock en experimentele rock zijn wel de gemene delers. Verder heeft hij jaren in China en Taiwan gewoond en gespeeld waardoor hij uiteraard door die culturen muzikaal beïnvloed is. Hij heeft er een boek over geschreven, ‘Live at the Forbidden City: Musical Encounters in China and Taiwan’.
Terug naar Moraine. De verwachting een album te gaan beluisteren met een hoog muzikantengehalte en dus weinig emo komt maar gedeeltelijk uit. Dennis Rea blijkt met zijn prima band goede songs te hebben gesmeed waarbij de referentie King Crimson voor mij het meest opvalt. Maar er is iets eigens toegevoegd. Een Chinees/Taiwanees klinkend muzikaal sausje geeft het geheel af en toe een bijzonder geluidsbeeld. Natuurlijk overheerst het gitaarspel, maar er is voldoende ruimte voor invullingen van de viool van Alicia Allen en de cello van Ruth Davidson. Dat resulteert in fraaie nummers die met de zwierige bassen van Kevin Millard en artistieke drums van Jay Jaskot een stevig fundament hebben. Maar het technisch kunnen staat wel altijd op de voorgrond. Spelen kunnen ze bij Moraine, dat leidt geen twijfel.
De brede waaier van stijlen maakt het album aantrekkelijk voor liefhebbers van jazzrock tot hen die meer van experimentele moderne muziek houden. Zelfs progmetal fans zou het kunnen bekoren. Maar de melodie? Daar gaat het in de eerste plaats niet om en dat mis ik wel een beetje.
JProg (12-2009)
Bezetting:
Dennis Rea - gitaar
Ruth Davidson - cello
Alicia Allen - viool
Kevin Millard - bas
Jay Jaskot - drums
Ik wist dat ik al eerder een Moraine album in mijn handen had gehad. Dat was niet na het horen van de muziek, maar na het zien van de hoes. In het geval van een band als Marillion is dat te begrijpen, maar bij het artwork van dit en het vorige album geeft het aan dat de band op muzikaal gebied toch niet heel veel indruk wist te maken.
Moraine is een band van Dennis Rea. Die naam eerder hier gezien? Dat klopt, want de afgelopen jaren was er een studioalbum van deze groep, was hij solo te horen en speelde hij met Iron Kim Style. Een productief baasje dus. Echter moet ik dan ook constateren - ondanks dat ik het allemaal best aardig vond - ik me er werkelijk geen noot meer van voor de geest kan halen. Misschien heeft het daarvoor te weinig draaibeurten gehad, maar eerlijk, ik heb ook nooit echt de behoefte gehad dit materiaal diepgaand door te luisteren.
Hoe is dit album – het is overigens live opgenomen op NEARfest 2010 – dan te beoordelen. Wat mij betreft als een knappe maar om eerlijk te zijn overbodige schijf. Misschien zijn er mensen die hiermee uit hun dak gaan, ik behoor er helaas niet toe. Zou het eens tijd worden om iets minder aan de kwantiteit te doen en eens echt een onvergetelijk werk te maken.
OProg (7-2012)
Discografie:
Manifest Density (2009)
Metamorphic Rock (2012)
More M
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved