Review Mahogany Frog

EH! Geoff Mann Band - Ministry of the Interior
*Label:*	Food for Thougt
*Site:*	geoffmann.co.uk
*Jaar:*	1991
*Duur:*

*Recensent:*	OProg
*Waardering:*

Ik weet nog dat ik voor het eerst bewust kennis maakte met de muziek van Geoff Mann toen het nummer "Apathetic & Here, I..." voorbij kwam op een SI Music sampler. Dit zal geweest zijn rond 1994, toen deze albums nog voor een zeer mooie prijs in de bakken van de betere platenzaak te vinden waren. Het was net voor het internettijdperk dus veel informatie was er over de beste man niet te vinden. Zo kwam ik er pas later achter dat Geoff op het moment van ontdekken al niet meer onder ons was. Door de SI samplers ontdekte ik ook dat Mann zanger was geweest bij Twelfth Night en dat er met Clive Nolan een album was gemaakt onder de naam Casino. De Rotterdamse uitleendiscotheek bood hulp aangezien die in hun verzameling meer werk van hem hadden. Zodoende kwam er gestaag een aardige verzameling op tape tevoorschijn die later langzaam door cd’s vervangen werd.
Geoff hield van het experiment en was een kunstenaar in de brede zin van het woord. Naast muzikant was hij ook beeldend kunstenaar, hetgeen fraai gecombineerd kon worden. In zijn album ‘Second Chants’ bijvoorbeeld, dat een mooi door hem getekend boekwerk heeft.
Niet al zijn songs zijn natuurlijk even sterk, maar er zitten wel erg goede bij. Zelf ben ik altijd liefhebber geweest van de twee albums die hij in de jaren tachtig maakte, ’Psalm Enchanted Evening’ en ’I May Sing Grace’. De laatste is later door Cyclops uitgebracht onder de naam ‘In one Era’. Toch was Mann altijd het beste met goede muzikanten om hem heen. Zoals hij bij Twelfth Night met nummers als ’Sequences’ imponeerde.
Begin jaren negentig had hij nogmaals een sterke groep naast zich. Daarmee was in 1990 ‘Loud Symbols’ verschenen onder de noemer ‘A Geoff Mann Band’. Ondanks de sterke muzikanten, bassist Paul Keeble, gitarist John Maycraft en drummer Gary Mitchell, was dit bepaald geen topper. De band werd omgedoopt tot ‘EH!, Geoff Man Band’ en een jaar later zou het indrukwekkende ‘Ministry of the Inferior’ verschijnen waarop alles tot zijn recht kwam.
Zo jolig als ‘Loud Symbols’ op sommige momenten was, zo donker was haar opvolger. De teksten, met name van de epic ‘The Waking Dawn’, gaan over een stad die leeft in het donker en stonden onder invloed van Geoff’s christelijke geloofsbeleving. Toch is het altijd verpakt in symboliek en nergens aanwezig op een manier dat het mensen zal storen. Volgens Geoff wilde hij zingen over dingen die voor hem belangrijk waren. Dit en zijn kenmerkende stijl van schrijven en spelen maakt met name de epic 'Waking Dawn' anders dan alle andere epics.
Het album is ongeveer een jaar voor zijn dood verschenen en liet duidelijk horen dat Geoff zich echt aan het ontwikkelen was. De muziek was uniek en ook de projecten die in deze tijd nog zouden volgen hadden iets speciaals. Casino, het album met Clive Nolan moest nog verschijnen en met gitarist Marc Catley ging Mann ook een zeer fraaie avant-garde richting op.
De reden om dit album weer eens aan te halen is omdat het niet vergeten mag worden, net als de persoon Geoff Mann. De bijzondere alleskunner. Wat had er nog allemaal uit kunnen komen als hij niet veel te vroeg was overleden? Gelukkig is er nog veel materiaal en heeft hij in zijn te korte leven enorm productief kunnen zijn. Hij maakte meer dan de meeste mensen in tien levens. Dat zijn muziek en kunst nog lang voort mogen leven.

OProg (04-2010).

Bezetting:
Geoff Mann - guitars, vocals
Paul Keeble - bass, keyboards
John Maycraft - lead guitar
Gary Mitchel - drums

Discografie:
Loud Symbols (1990)
Ministry Of Interior (1991)

More M