Counter-World Experience
Spoon Records counterworldexperience 2007 49:06
Recensent: OProg Waardering: Counter-World Experience is een uit Hannover afkomstige band die naar eigen zeggen ‘jazz-metal' maakt. Nu kan ik me voorstellen dat de gemiddelde luisteraar daar niet echt een beeld bij kan vormen, maar daarover later meer. De groep heeft als basis Benjamin Schwenen en drummer Thorsten Harnitz. Beiden zijn klassiek geschoolde muzikanten en maken hier ook hun werk van. Eerstgenoemde in het Theater des Westens, terwijl de ander zijn naam onder andere heeft verbonden aan het Radio Symphonie Orkester Frankfurt en het Rheinische Philharmonic Koblenz. Samen met bassist H.D. Lorentz, een veel gevraagde sessiemuzikant, hebben ze hun derde album sinds de oprichting van de band in 2001 geproduceerd. Deze jongste telg heeft de naam ‘Leaving Lotus' meegekregen.
Laat ik beginnen met te vermelden dat ik erg onder de indruk ben van de geluidskwaliteit van dit werk. Daar waar ik van te voren een typisch eigenbeheer product had verwacht, blijkt het hier een glasheldere opname te betreffen die prima uitgebalanceerd is en waar alle details zeer goed te horen zijn. Dat is ook wel belangrijk bij het soort muziek dat de band maakt. Ik moet zeggen dat ‘jazz' toch wel de onderliggende partij is binnen de muziek. In mijn optiek betreft het hier meer een soort progressieve metal waar met name Amerikaanse bands patent op lijken te hebben. Bij het beluisteren schiet dan ook een hele reeks namen door het hoofd die de lezer van deze site wel zullen kennen: Gordian Knot, Planet X, Platypus, The Jelly Jam, Explorer's Club. Zo nu en dan hoor ik zelfs een vleugje King Crimson in een simpelere variant.
Het probleem met dit prima te genieten album zit hem dan ook niet in de prestatie van de muzikanten. Meer in het feit dat ik soms het idee heb dergelijk werk al vaker te hebben gehoord. Een grote plus is dat de muzikanten van deze groep, ondanks dat ze erg vakkundig zijn, het naar mijn idee niet noodzakelijk vinden om steeds maar weer te laten horen hoe goed ze wel niet zijn. Een kwaad waar sommige Amerikaanse muzikanten nog wel snel in neigen te verzanden, hetgeen dan vaak ten koste gaat van de samenhang van het nummer. Natuurlijk zijn hier uitzonderingen op, The Liquid Tension Experiment bijvoorbeeld, maar toch gaat het met grote regelmaat mis. Deze band heeft dit gelukkig niet en het resultaat is sterk en geenszins vermoeiend, wat dit soort muziek helaas vaak wel is.
Zo kan ik een paar weken na binnenkomst concluderen dat ik eigenlijk al onverwacht veel plezier heb gehad van mijn exemplaar van ‘Leaving Lotus'. Ik kan me voorstellen dat die soort muziek niet voor een ieder iets toe zal voegen, maar voor de luisteraar die de bovengenoemde bands al in de kast heeft staan zal deze cd zeker geen miskoop zijn. Ik moet bekennen nog nooit iets van de Duitsers in de winkel gezien te hebben. De zeer fraaie website van de heren zal ongetwijfeld uitkomst bieden indien aanschaf van dit album gewenst is.OProg (03-2007)
Bezetting:
Benjamin Schwenen - guitar, synth guitar, programming
Thorsten Harnitz - drums
H.D. Lorenz - bass
Eigen beheer counterworldexperience 2009 45:54 Recensent: JProg Waardering: Na de uitgebreide introductie bij de review van ‘Leaving Lotus', het album uit 2007 van deze Duitse formatie, waren een aantal conclusies te trekken. Uitstekende muzikanten die op Amerikaanse leest geschoeide progressieve metal spelen met nummers die op zich niet erg origineel zijn. Het resultaat was een prima cd die lekker wegdraait.
Discografie:
Op het nieuwe album ‘Metronomicon’ heeft de band een andere basspeler, ene Sebastian Hoffmann. Maar drummer Thorsten Harnitz is er nog en ook het meest dominerende bandlid, gitarist Benjamin Schwenen. De laatste schrijft niet alleen de songs maar doet ook de productie. Met inventief gitaar- en drumwerk wordt op ‘Deus Ex Machina’ geopend en al snel is duidelijk dat de muzikale koers onveranderd is. Binnen het geschetste kader zijn er muzikale uitstapjes zoals het Latin getinte ‘Fuego Barbarico’. Het akoestisch startende ‘Metis’, waarin tevens een klassiek geïnspireerd thema is verwerkt, lijkt een rustpunt in de overwegend stevig opgebouwde nummers. ‘Quintus’ heeft een aan Allan Holdsworth refererende gitaarloop waarna één van mijn favoriete songs, ‘Deep Waters’, volgt. Authentiek van opbouw met fraai helder gitaarwerk, minder hakkerige drums en een mooie bassolo vormen met elkaar een uitstekende balans. De piano en synthesizer bijdrage van Jorg Sandner op ‘Digital Dust’ geeft een welkome afwisseling op de naar mijn gevoel overwegend techneutenmuziek. Een hoogtepunt is het afsluitende ‘End of the Path’ waarop een strijkorkestje bijna dissonerend voor een vreemde wending zorgt waarna het kakofonische slot de rest doet.
Door de zware opbouw van de nummers worden de details moeilijk losgelaten. En die zijn er wel degelijk naast de bijzondere ingrediënten die voor de nodige afwisseling zorgen in muziek die het niet direct van emotie moet hebben. Een geslaagde opvolger in stijl van ‘Leaving Lotus' voorzien van aantrekkelijk "Artwork" is het resultaat. En eens te meer geldt: in de schaarser wordende cd- en muziekwinkels vind je de band niet. Maar de nog altijd erg mooie website biedt afdoende een oplossing voor dit probleem.
JProg (05-2009)
Bezetting:
Benjamin Schwenen - guitar, guitar synth, programming
Thorsten Harnitz - drums
Sebastian Hoffman - bass
Always Home (2002)
Fraktal (2004)
Leaving Lotus (2007)
Metronomicon (2009)More C
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
