 Copernicus
Copernicus - disappearance |
Label: |
Nevermore / |
Site: |
copernicus |
Jaar: |
2009 |
Duur: |
73:06 |
| Recensent: |
JProg |
| Waardering: |
  |
|
Stel je eens voor dat een bevlogen dichter begeleid door een band duistere wijsheden en toekomstperspectieven proclameert en dit via een cd wil verspreiden. Via onze vrienden van Moonjune Records is dat gelukt. Het gaat hier om de hedendaagse Copernicus, werkelijke naam Joseph Smalkowski, een dichterperformer uit New York.
Deze Smalkowski alias Copernicus ziet zichzelf niet als musicus. Hij laat de muzikale leiding over aan ene Pierce Turner. Zijn expressieve vocale uitingen zijn ook geen zangpartijen, maar verhalende teksten, die met geïmproviseerde begeleiding gevuld met overwegend free jazz en avant garde muziek omlijst worden. Hij doet dit reeds sinds begin 1980 en hij heeft al heel wat albums uitgebracht. Zelfs in het Spaans, Duits en Frans. Altijd op zijn eigen Nevermore label en nu dus samen met Moonjune Records.
Is zijn nieuwe product, ‘disappearance’, er één geworden waar gemakkelijk doorheen te komen is? Nee, beslist niet. Liefst ruim zeventig minuten wordt de luisteraar door het universum geleid aan de hand van het orakel Copernicus. Ik moet zeggen dat hij met bijzonder veel energie en variatie zijn boodschappen rondbazuint. Of er nu een nieuwe wereld of het einde der tijden aangekondigd wordt, de songteksten zoals ’12 subatomic Particles’, ‘The Quark Gluon Plasma’, ‘The Blind Zombies’, ‘Humanity created the Illusion of itself’, ‘Atomic New Orleans’, ‘Poor Homo Sapiens’ en ‘Revolution !!’ geven de teneur uitstekend aan. Verbazing, woede, berusting, afkeur en afgrijzen strijden bij zijn gepreek om de voorkeur waarbij de vaak chaotische instrumentale invulling van zijn band warempel een welkom rustpunt gaat vormen. En ook de aantrekkelijkste kant van het album is. Deze vrij forse groep mensen, onder andere liefst vier gitaristen, weten wel wat musiceren is. Opmerkelijk is ook, improvisaties zijn het handelsmerk, dat alles op één dag - op 2 november 2008 - is opgenomen.
Maar of dit alles aan mij besteed is? Het was voor mij een hele zit om het album tot mij te nemen omdat deze aanpak van muziek maken die eigenlijk geen muziek is me niet aanspreekt. Ik vrees zelfs dat in de betere wereld die Copernicus voorstaat weinig ruimte is voor andere muziek dan deze. En dat lijkt me geen aantrekkelijk vooruitzicht.
JProg (07-2009)
Bezetting:
Copernicus - Lyrics, Lead Vocals, Keyboards
Pierce Turner - Musical Director, Organ [Hammond B3], Piano, Vocals, Percussion
Mike Fazio - Electric Guitar
Cesar Aragundi - Electric Guitar, Acoustic Guitar
Larry Kirwan - Electric Guitar, Vocals
Bob Hoffnar - Steel Guitar
Matty Fillou - Saxophone, Percussion
Fred Parcells - Trombone
George Rush - Tuba, Bass , Bass Guitar
Marvin Wright - Bass Guitar, Electric Guitar, Percussion
Raimundo Penaforte - Viola, Acoustic Guitar, Cavaquinho, Percussion, Vocals
Rob Thomas - Violin
Mark Brotter - Drums, Percussion
Thomas Hamlin - Drums, Percussion
Zelden zat er zo lang tussen het op de mat ploffen van een cd en het afmaken van de review van het album. Sterker, zelden verbleef een album zo lang in de buurt van de speler zonder dat er zin was het schijfje ook daadwerkelijk in de speler te stoppen. Reden was de reeds opgedane ervaring met eerder werk van Copernicus, dat weliswaar een opvallende luisterbeurt was, maar geen moment het verlangen opriep meer werk van de man aan te schaffen.
'Nothing Exists' betreft geen nieuw werk maar een heruitgave die, waarschijnlijk omdat het publiek van Copernicus niet al te groot is, tot op heden nooit op cd verscheen. De vrienden van Moonjune vonden dat hier verandering in moest komen en zodoende heeft het album dat oorspronkelijk in negentienvierentachtig verscheen meer dan vijfentwintig jaar later alsnog een heruitgave gekregen.
Ik kan niet zeggen dat er veel veranderingen plaats hebben gevonden vergeleken met recenter werk dat ik van Copernicus ken. Nog steeds draagt hij op eigenzinnige wijze zijn poëtische roerselen voor, gedragen op de technisch zeer vaardige muziek van zijn achtergrondband. Want dat is iets dat gezegd moet worden. De muziek van de band, die overigens meer dan tien mensen kent en dus nogal omvangrijk is, is sterk. Een aardige hoeveelheid muzikale indrukken trekt bij het draaien van het album voorbij, soms variërend van Tom Waits tot Hawkwind. Het vermoeiende gedeelte is Copernicus met zijn voordrachten. Ondanks dat hij het erg knap doet is het niet iets waar ik echt vaak de tijd voor zal nemen om naar te luisteren. Sterker nog, ik kan me maar zelden een moment voor me halen hier zin in te hebben en vroeg me ook bij beluisteren af welk resultaat de band zonder hem neergezet zou kunnen hebben. Het zou aardig los kunnen gaan. Het zou dan wel aangekondigd moeten worden door Copernicus, zoals hij dat ook doet in het begin van het nummer 'I Know What I Think': “Let the Musicians Declare War!”.
Om kort te zijn, 'Nothing Exists' is een knap album dat zeker kwaliteit herbergt. Zelf herberg ik het schijfje waarschijnlijk voor langere tijd in de kast. Ik kan me niet echt voorstellen dat er veel mensen zullen zijn die reikhalzend uit hebben gekeken naar deze heruitgave en vraag me af hoeveel exemplaren een album als dit zal verkopen. Het is een knappe poging om muziek te maken die buiten de paden treedt, maar echter niet geheel aan mij besteed is.
Het recenseren van nieuw werk van Copernicus, een “Conceptual Creation” van Joseph Smalkowski is geen onverdeeld genoegen. Eerdere besprekingen maken dat duidelijk. Daarin is reeds veel over het wel en wee van deze niet musicus/dichter/zanger gezegd. Of er zou een rigoureuze koersverandering in zijn muzikale escapes zijn aangebracht, maar gezien de persoonlijkheid van Copernicus is dat niet te verwachten. Hij lijkt mij overtuigd van zijn genialiteit en dan ga je de boel niet omgooien.
Op ‘Cipher and Decipher’ doet weer een groot aantal artiesten mee waarbij bekende namen van vorig werk. Vervreemding is hier kennelijk niet aan de orde, misschien is juist de artistieke vrijheid optimaal. Een stijlbreuk, vergeet het maar. Copernicus strooit lustig lappen tekst rond met abstracte maatschappijkritische beschouwingen waarbij het laatste uur nabij lijkt. De rustpunten zijn weer de instrumentale omlijstingen hoewel die regelmatig redelijk chaotisch zijn.
Voor wie dol is op uiterst vreemde muziek met onnavolgbare invalshoeken is het weer smullen. Het zit knap in elkaar, maar ik vraag me wel eens af of Copernicus zelf niet de grootste liefhebber van dit werk is. Gezien zijn omvangrijke discografie is er kennelijk toch vraag naar. Het blijft voor mij geheimschrift wat ik niet ontcijferen kan. 'Cipher no Decipher'
Copernicus live in Praag. Op twee manieren was dit toch wel een verrassing. Ik had eigenlijk nooit gedacht dat hij ooit voor een concert de oceaan over was gestoken. Logisch was het overigens wel. Volgens het boekje omdat zijn album 'Deeper' in Europa 'tremendous radio airplay' kreeg. Daarnaast kon ik me nauwelijks een voorstelling maken van de grootte van het publiek. Naar mijn verwachting zou dat een man of tweehonderd zijn, een aantal dat ruim maar dan ook heel ruim overtroffen werd. Zo stonden er in Praag maar liefst negenduizend enthousiaste Tsjechoslowaken die de hoofdpersoon uit dit verhaal als een ware held onthaalden. Bij het kijken van de dvd heb ik me meerdere malen af zitten vragen wat ze zo achter het toenmalige ijzeren gordijn mee kregen van de teksten, maar de aanwezigen zijn in ieder geval in hun nopjes.
Voor welk doeleinde dit concert gefilmd werd weet ik niet precies. Misschien door een plaatselijke televisiestation om 'een ster uit het Westen' op het scherm te krijgen. Duidelijk is wel dat de bron van de opname een videoband is. De opname is verder nogal vreemd, gezien het feit dat er zowel aan de voor- als aan de zijkant een camera stond. Dit levert twee halve schermen op die het concert van twee posities laten zien.
Duidelijk maakte het bekijken van dit toch wonderbaarlijke schouwspel vooral duidelijk dat er bij Copernicus nooit grote wisselingen in stijl zijn geweest. Niet dat ik dit verwacht had overigens. Het geheel is fascinerend en nogal intensief. Hetzelfde verhaal als voor het andere werk van hem opging geldt ook voor deze dvd van Copernicus. Voor de liefhebber en bij mij niet een item dat heel vaak in de speler zal verdwijnen. Maar uniek is het zeker.
Met Copernicus heb ik vaak bij ontvangst van een promo die gereviewed moet worden: nu moet ik het nog luisteren ook. Hoewel je zonder dat zelfs een stukje zou kunnen schrijven. Maar het moet er wel serieus aan toegaan dus in de speler ermee. Het gaat hier om opname uit 1985 en hoewel voorspelbaar is wat Copernicus maakt, volledig onvoorspelbaar. De gedragen en soms hysterische teksten vol kritiek op alles zijn er natuurlijk, afgewisseld door sferische momenten waarbij zijn zeer uitgebreide band alles heel inventief en vakkundig inkleurt. De som van de delen bepaalt het beeld en deze uitgave past uitstekend in zijn catalogus. Het blijft wel voer voor de liefhebbers hoewel dit album redelijk toegankelijk is. En de geluidskwaliteit, kennelijk een remaster van een LP, is uitstekend. Daarbij biedt deze uitgave een uitgebreid boekje met de teksten en wat meer informatie en een overzicht van Copernicus’ muzikale uitspattingen en strapatsen. Want dat zullen het altijd blijven.
Kort nadat ik een vinyl persing van Copernicus, het album ‘From Bacteria', scoorde, werd deze heruitgave van Moonjune ontvangen. Merkwaardig toeval eigenlijk want een echte liefhebber ben ik niet van deze artiest. De eerste klanken van dit ‘Deeper' maken al direct duidelijk dat het weer een hele zit gaat worden. Het album was origineel een vinyl uitgave uit 1987 en het is nu dus op een fraai uitgevoerde cd verschenen. Copernicus bedient naast zijn zangpartij een bel. Dit instrument gebruikt hij als een noodklok als begeleiding van zijn diepgaande gesproken en gezongen teksten zoals alleen hij dat maar kan. Ook nu heeft hij weer een forse lijst begeleidende muzikanten verzameld die een jazzy en filmische kakofonie als omlijsting neerzetten. Violen, saxen, veel drums en percussie en zelfs co-zangers en een zangeres. En natuurlijk de blik vanuit de kosmos die Copernicus belichaamt. De ontwikkeling van de geest wordt ieder album van hem weer een stap verder gebracht. Dit is geen muziek dit is filosofie.
Mijn vinyl van Copernicus, ‘From Bacteria', was het album hiervoor. Het is nooit op cd uitgebracht dus ik kan nu ook een stap terug in de tijd maken. Maar voorlopig even niet. Je moet dit doseren.
Discografie:
Nothing Exists (1984)
Victim of the Sky (1986)
From Bacteria (1986)
Deeper (1987)
Null (1990)
No Borderline (1993)
Immediate Eternity (2001)
La Eternidad Inmediata (2001)
Immediate Eternity II (2005)
La Eternidad Inmediata II (2005)
Sofortige Ewigkeit II (2005)
L'Éternité Immédiate II (2005)
disappearance (2009)
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved
|
