Reviews After...

Menig progliefhebber zal bij het lezen van de naam van dit debuut van deze Noorse band denken aan het nummer van Genesis. Het resultaat dat deze heren geproduceerd hebben is echter heel anders dan de naam doet vermoeden. Geen moment komt de muziek ook maar in de buurt van de Engelse grootmeesters van de prog. De kant van Dream Theater, Pain of Salvation en Symphony X, dat is de weg die de groep ingeslagen is. De in een schitterende hoes gestoken cd laat een zeer jonge band horen.
Het kan dan ook een wonder genoemd worden dat de groep het album op heeft kunnen nemen in de eigen studio. Dat is knap, want het eindproduct klinkt zeer professioneel. Wel moet ik dan vermelden dat producer Jens Bogren hier verantwoordelijk voor is. De lange nummers zitten vol wisselende loopjes en veel creatieve oplossingen van toetsenist Hendriksen. Ook de gitaar wisselt regelmatig van toon tussen vette riffs en ingetogen passages, zoals mooi te horen is in ‘Between Black & White’. De band gaat veelal twee kanten op, zoals ook zanger Atle Pettersen laat horen. Hij heeft een wat hogere stem, zoals we in de powermetal gewend zijn, maar kan toch krachtig en ruw uithalen.
Ten tijde van de opname waren de leden nog slechts negentien jaar, maar toch kunnen we stellen dat Aspera een aardig volwassen product neer heeft weten te zetten. Dat biedt perspectieven voor de toekomst, want ondanks het hoge niveau zit er nog veel progressie in de Noren. Het probleem van de muziek is op dit debuut nog de herkenbaarheid. Het is een riff van Dream Theater hier, een op Pain of Salvation gelijkend stukje daar. En, o ja, Shadow Gallery kunnen we ook nog naar voren halen. De band is nog jong en groeipotentie zal er uiteraard de komende jaren uit moeten komen. Voorwaarde is dan wel dat de band meer buiten de gebaande paden zal treden en een eigen geluid weet te vinden. Dan kan Aspera echt een grote belofte voor de toekomst betekenen en een groep die eventueel tot de top van de progmetal zou kunnen gaan behoren. Op dit moment is het gewoon een zeer aardig debuut van een zeer getalenteerde band.
Rest mij trouwens nog te vermelden dat Inside Out heeft gekozen om dit album, net als een aantal nieuwe albums, slechts als download beschikbaar te stellen. Misschien ben ik ouderwets, maar het beluisteren heeft me toch minder plezier gebracht op MP3 dan met het album in mijn handen op de bank. Ik luister graag naar een compleet product waar het vasthouden van het artwork een wezenlijk onderdeel van is. Dat stukje beleving heb ik nog niet meegekregen en dat zou eventueel onbewust van invloed kunnen zijn geweest op het eindoordeel.

Bezetting:
Atle Pettersen - vocals
Robin Ognedal - guitars
Rein T. Blomquist - bass
Nickolas Main Henriksen - keyboards
Joachim Strom Ekelund - drums

Gasten:
Nils K. Rue (Pagan’s Mind) - backing vocals

Discografie:
Ripples (2010)