Reviews Arrakeen

Het was 1996 toen 'Crossing The Dessert' van Iris verscheen. Iris was een gelegenheidsformatie van Marillion-leden Ian Mosley en Pete Trewavas met de Franse gitarist Sylvain Gouvernaire. Wat is nu de link met Arrakeen die nuttig is voor dit verhaal? De volgende: op de achterkant van het album stond een plaatje van een blauw beestje. Om precies te zijn, het beestje dat ook de hoes van dit album siert. Reden hiervoor was dat de oorspronkelijke gitarist van de band Sylvain Gouvernaire was. Niet al te lang na het verschijnen van de cd van Iris struinde ik door Antwerpen waar ik in een platenzaak plots met de cd van Arrakeen in mijn handen stond die opviel door het blauwe figuurtje. Dat betekende luisteren en vervolgens kopen.
Het zal niet voor niets zijn geweest dat Gouvernaire later een album opnam met leden van Marillion. Eerder speelde Arrakeen in het voorprogramma van de Engelse band en op 'Patchwork' is Steve Rothery te horen die tijdens het afsluitende vierde nummer 'Folle Marie' de tweede gitaarsolo voor zijn rekening neemt. Dat het album maar vier nummers telt wil niet zeggen dat de nummers zo abnormaal lang zijn, maar dat de cd slechts tegen de eenendertig minuten duurt. Het zal ook niemand verbazen dat we hier te maken hebben met muziek die heel veel weg heeft van het Marillion van die periode. Een groot verschil is echter wel de zang. Hier is geen zanger te horen maar een zangeres die luistert naar de naam Maiko. De teksten zijn geheel in het Frans en de stem van Maiko is van tijd tot tijd zeer hoog en apart. Zeker niet slecht maar in het begin is het voor sommigen misschien wel even wennen. De nadruk bij Arrakeen ligt meer dan bij Marillion op de toetsen, gespeeld door Eric Bonnardel. Er moet echter ook gezegd worden dat het gitaarwerk van Gouvernaire geweldig is en dat hij een aantal zeer fraaie solo's laat horen.
Het zal duidelijk zijn dat liefhebbers van Marillion met dit album zeker aan hun trekken zullen komen. Het is typische eind jaren tachtig neo-prog dat nu misschien een tikkeltje gedateerd overkomt hoewel dat de pret niet mag drukken. Het is geen absoluut meesterwerk maar wel een zeer prettig album om te luisteren. Jammer is dat het volgens mij een eigen-beheer uitgave is geweest. Na 'Patchwork' verscheen in 1992 nog 'Mosaique' op het MSI label waarna de band, mede door gebrek aan succes, ophield te bestaan. Een nieuwe uitgave van het album is dan denk ik ook niet aan de orde en zodoende is deze cd nog slechts in tweedehands bakken terug te vinden. Maar wie het na goed zoeken voor een schappelijke prijs tegenkomt doet zeker geen miskoop.

OProg (11-2007)

Discografie:
Patchwork (1990)
Mosaique (1992)

Bezetting:
Mejanel Gauthier - drums
Yves Darteyron - bass, chorus
Maïko - vocals
Eric Bonnardel - keyboards
Sylvain Gouvernaire - guitar, chorus
met
Steve Rothery - 2nd guitar solo (4)