Reviews After...

Een tamelijk onbekende band is het Poolse After….Op zich niet vreemd, de groep heeft na langdurige opnamearbeid die gekenmerkt werd door allerlei problemen pas eind 2005 het eerste album uitgebracht. Verder speelde men een keer in Nederland en fungeerde als supportact bij Fish tijdens zijn tour in Polen. Er waren sinds de start in 2002 een aantal bandwissels en ze hebben kennelijk wat relaties met Colin Bass (Camel) gezien het identieke cd-label - Oskar - bekend van zijn solowerk. De band lijkt nu redelijk stabiel en naast geplande optredens dit jaar in Nederland is ook een tweede album in de maak.
De zes mans band wordt met deze eerste cd ‘Endless Lunatic’ heavy en neoprogressief gepositioneerd. Ikzelf vind het meer melodisch progressief met af en toe een stevig fundament. De twee gitaristen, Czarek Bregier en Wojtek Tymiński, zijn meestal dominant en zijn uitstekend. Krzysiek Drogowsk zingt in het Engels en dat doet hij niet overweldigend maar gewoon goed.
De eerste track, ‘Closed Shame’, grijpt weliswaar niet direct de luisteraar beet hoewel het aangenaam klinkt. Het album bevat relatief korte songs, zo rond vijf minuten, die refereren aan het oude Quidam, kundig gespeeld en helder gecomponeerd met genoeg ruimte voor details. ‘Away’ begint spannender dan de opener en deze track heeft een lekker ruimtelijke karakter door het sferische toetsenspel van Tomek Wiśniewski begeleid door ingehouden gitaren. ‘Between Shadows’ is een hoogtepuntje, zomers getint, lichtvoetig met mooie gitaarsolo’s. ‘Wonderful Mistakes’ is erg laid-back met mooie keyboards gevolgd door voor mij de minste song van het album, ‘I wounded’. Het bestaat grotendeels uit zang met piano waarbij de zanger niet goed uit de verf komt. Hij kan zulke songs beter laten, de steviger tracks gaan hem makkelijker af. ‘Dreams hang on Walls’ is veel beter met mooie fluiten van Quidam’s Jacek Zasada en weer lekkere gitaarlopen. ‘Spiders’ mag er ook zijn en heeft een prachtige gitaar- toetsenwand waarbij de degelijke ritmesectie gevormd Mariusz Ziółkowski (bas) en Radek Więckowski (drums) uitstekend het geheel omlijst. Symfonisch wordt het zelfs met ’Cleaning the Scars’, aangevuld door wuivende gitaren waarbij het opnieuw midtempo blijft. Het afsluitende ‘Kite’ is verrassend, enerzijds omdat het ruim tien minuten duurt en anderzijds omdat het geheel instrumentaal is. Het is een ontspannen en mooie staalkaart van het technisch kunnen van de band met als speciale gast Colin Bass die uiteraard de basgitaar ter hand neemt.
‘Endless Lunatic’ is een goede cd, niet direct vernieuwend, maar met uitstekend gestructureerde songs die gewoon lekker klinken. De band kan prima spelen en dat biedt een mooi perspectief voor een volgend album. Vertaal dan wel de aanvullende teksten in het cd-boekje in het Engels, van Pools zullen er velen met mij nog steeds weinig meekrijgen.

Bezetting:
Krzysiek Drogowski - zang
Czarek Bregier - gitaar
Wojtek Tymiński - gitaar
Mariusz Ziółkowski - bas
Radek Więckowski - drums
Tomek Wiśniewski - toetsen

Gasten:
Colin Bass (Camel) op ‘Kite’
Józef Skrzek (SBB) op ‘Kite’
Jacek Zasada (Quidam) op ‘Closed Shame’ en ‘Dreams hang on Walls’

Na het prima debuut van deze sympathieke Polen met ‘Endless Lunatic’ heeft het vervolg drie jaar op zich laten wachten. Er zijn geen bezettingswijzigingen dus met deze stabiliteit is dat best lang. Een constante factor is het artwork dat opnieuw erg fraai is. Met tien uitstekende nummers is ‘Hideout’ een goede voortzetting van het eerste album, om maar eens met de conclusie te beginnen. Geen spectaculaire breuk met het verleden, maar een verdieping van de mogelijkheden die op ‘Endless Lunatic’ al opvielen.
Waaruit bestaat die verdieping c.q. ontwikkeling dan? De productie is opnieuw mede door Quidam’s Zbyszek Florek gedaan en het is allemaal iets compacter geworden. Vooral de drums van Radek Więckowski zitten prominenter in de mix gemetseld, dat valt vanaf de catchy opener ‘Hillside of Dreams’ direct op. Het dubbelnummer ‘Fingers’/’Sense Confuse Reality’ accentueert het dubbele gezicht van de band: de traditionele prog naast de metal georiënteerde richting. Het melodieuze karakter blijft ruim plaats houden, zoals op ‘Waiting For’, en op zulke momenten heeft toetsenist Tomek Wiśniewski meer ruimte naast de mooie gitaar van en/of Czarek Bregier of Wojtek Tymiński. Dat is van hier uit moeilijk vast te stellen en het veelal Poolse cd-boekje biedt geen uitkomst. Die twee gitaristen zijn meestal wel dominant en bouwen een heavy stijl in de nummers. De titelsong ‘Hideout’ is een hoogtepunt met weer een prachtige gitaarsolo, maar is licht van karakter, waarbij het toetsenspel een goed evenwicht vindt met de gitaar. Zanger Krzysiek Drogowski is duidelijk gegroeid in zijn rol en heeft meer soepelheid gekregen. Het blijft rustig na een piano-intro op ‘Healing our Sorrows’ en de ingehouden gitaren omlijst met het lekkere basspel van Mariusz Ziółkowski. Spannende percussie start het instrumentale, door gitaar gedomineerde ‘Fly On’, waarbij keyboards en ritmesectie het geheel naar hoog niveau tillen. De twee muzikale kanten van After… komen opnieuw aan bod met het zwaardere ‘Reflecting Me’ en het melodischer ‘Looking for Each Other’. De afsluiter ‘The End’ duurt liefst ruim tien minuten en daarin krijgen de twee gitaristen zowaar hulp van twee gastspelers - het zijn toch geen schuilnamen voor wie? - die elk een gitaarsolo voor hun rekening nemen. Dat snap ik niet helemaal als je in de band zoveel kwaliteit op dit gebied hebt. Maar het zorgt wel voor een boeiend en smakelijk nummer dat mede daardoor een interessant sluitstuk vormt.
Dus de conclusie klopt wel. After.. . groeit niet snel maar gestaag. Quidam en Riverside om maar twee Poolse stijlgenoten te noemen, moeten oppassen, After… komt er aan.

JProg (07-2008)

Bezetting:
Krzysiek Drogowski - zang
Czarek Bregier - gitaar
Wojtek Tymiński - gitaar
Mariusz Ziółkowski - bas
Radek Więckowski - drums
Tomek Wiśniewski - toetsen

Gasten:
Marek Specjalski - gitaarsolo op 'The End'
Slawek Kanderski - gitaarsolo op 'The End'

Discografie:
Endless Lunatic (2005)
Hideout (2008)