ProgTop 40 Ever


ProgTop 40 aller tijden H 'JoJo' de V

I Verantwoording algemeen

Bij de samenstelling van deze persoonlijke ProgTop 40 heb ik mij gericht op het veld van de progressive rock en symphonic rock. Hoe onduidelijk die labels ook zijn, ik denk dat de lezer wel weet wat er onder wordt verstaan. Dit betekent dat ik een aantal gebieden die mijn muziekcollectie wel degelijk sieren buiten beschouwing heb gelaten. Zo heb ik de jazz er niet in betrokken waardoor bijv. mijlpalen zoals Birth of the Cool en Sketches of Spain van Miles Davis er niet in staan. Ook de avantgarde is niet meegenomen, hoewel dat toch behoorlijk progressiever is in de taalkundige betekenis van het woord dan de prog en symfo, waardoor namen van Philip Glass, Steve Reich en Morton Feldman ontbreken en dus ook The Köln Concert van Keith Jarrett. Deze laatste schijf is voor mij een absoluut hoogtepunt in de muziek. Zo 'missen' we ook de moderne klassieken zoals Gorecky, Part en Ten Holt, die door velen toch ook als zeer vooruitstrevend en dus progressief zullen worden gekenschetst. Omwille van de overzichtelijkheid en de inperking dus alleen een ProgTop40, laten we zeggen volgens de ook nog niet volledige maar voldoende omschrijving zoals die is te vinden bij OJE Music.

In mijn ProgTop heb ik mij niet laten beperken door een periode of een jaar. In principe kwam alles in aanmerking, al komt het er terugkijkend op de lijst op neer dat de lijst 'begint' in 1966.

II Tendensen

Ik zal er geen factoranalyse of zo op loslaten maar als je de 40 items clustert op jaartal dan is er wel een tendens waar te nemen:

60' er jaren 06 items
70' er jaren 26 items
80' er jaren 02 item
'90 er jaren 05 items
'00 er jaren 01 item

De jaren '70 zijn naar verwachting het sterkst vertegenwoordigd hetgeen, gezien het ontstaan en de ontwikkeling van de prog en symfo en gezien de ontwikkeling schrijver dezes, logisch is.

De jaren 80 komen maar met 1 item voor en dat is m.i. te wijten aan het feit dat die periode voor de prog en symfo uitermate pover van kwaliteit was. De groten waren inmiddels of verdwenen, of hun produktie stond op een laag peil dan wel ze waren de weg kwijt. Ook de invloed van de punk en new wave die zich juist afzette tegen o.a. dit soort muziek zal hier zijn uitwerking hebben gehad. Van de nieuwkomers was het wel en met name voor Marillion een vruchtbare periode. Dit wil uiteraard geenszins zeggen dat er in de jaren 80 geen interessante releases zijn geweest, maar toch kwalitatief onvoldoende om een plaats in deze lijst te verwerven.

De jaren 90 zijn redelijk vertegenwoordigd en het eerste decennium van deze eeuw zal zijn diamantjes nog moeten gaan opleveren. We staan immers pas aan het relatieve begin.

Vier artiesten of bands komen meerdere malen voor in de lijst: Pink Floyd (3 items), Frank Zappa (2),
The Beatles (2) en Genesis (2).

III De Nipte Afvallers

Er zijn natuurlijk ook werken die het predikaat 'top' verdienen maar die net buiten de prijzen zijn gevallen. Zij stonden bij mij dus wel op de eerste en tweede groslijst maar vielen nipt af. Het argument dat er geen plek meer voor was is het meest voor de hand liggende maar tegelijkertijd meest nietszeggende. Veel meer speelt mee dat de houdbaarheid van de werken wordt betwijfeld ('aller tijden' komt dan in het gedrang), dat de houdbaarheid zich nog niet heeft kunnen bewijzen omdat het een recente release is, de impact minder was, er al items in de lijst stonden van de betreffende band of omdat het 'gewoon' net niet goed genoeg was.
In dat schijnsel vielen af The Kick Inside van Kate Bush, Spring, All Things Must Pass van George Harrison, Go Too van Stomu Yamashta, Scheherazade van Renaissance, Goodbye Jumbo van World Party, Pudding en Gisteren van Supersister, (..) van Sigur Ros, Lightbulb Sun van Ptree, Mind Vol 1 van Isildur's Bane, Steve McQueen van Prefab Sprout, Marks van Alquin, Hybrid van Anglagard en Nucleus van Anekdoten.

IV ProgTop 40 aller tijden H 'JoJo' de V

1 Meddle - Pink Floyd

De impact van deze plaat en dan met name het nummer Echoes op de progressieve muziek en op mij is dermate groot geweest dat ik niet anders en vrij snel kon concluderen dat dit een nummer 1 was. Natuurlijk waren er ook afwegingen ten opzichte van andere werken van Floyd. Maar Darkside of the Moon valt voor mij af omdat dit werk is doodgedraaid en doodgeknuffeld door mensen die verder niet op de hoogte zijn van Floyd. Wish you were here valt af omdat ik dat altijd al een vrij saai en traag werk vond waar bovendien de invloed van Waters te groot werd. Daarmee was deze schijf naar mijn stellige overtuiging de kiem van alle ruzies en conflicten nadien en dus het begin van het einde.

1 Meddle Pink Floyd 1971
2 The Lamb lies down on Broadway Genesis 1974
3 In the Court of the Crimson King King Crimson 1969
4 Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band The Beatles 1966
5 Thick as a Brick Jethro Tull 1972
6 Live at Leeds (incl. Tommy uitvoering) The Who 1970
7 Clutching at Straws Marillion 1987
8 Close to the Edge Yes 1972
9 Five Leaves Left Nick Drake 1970
10 One Size Fits All Frank Zappa 1975
11 When the Eagle Flies Traffic 1974
12 Once Again Barclay James Harvest 1971
13 Tarkus Emerson, Lake and Palmer 1971
14 Piper at the Gates of Dawn Pink Floyd 1967
15 McDonald and Giles McDonald and Giles 1970
16 Five Bridges The Nice 1969
17 Hot Rats Frank Zappa 1970
18 Octopus Gentle Giant 1973
19 Abbey Road The Beatles 1969
20 Coma Divine Porcupine Tree 1998
21 III Led Zeppelin 1971
22 Photos of Ghosts Premiata Forneria Marconi 1973
23 Last Record Album Little Feat 1975
24 Plastic Ono Band John Lennon 1970
25 Subterranea IQ 1997
26 The Rotters Club Hatfield and the North 1971
27 The Royal Scam Steely Dan 1976
28 One Man tell's Another Landberk 1994
29 Arthur The Kinks 1969
30 In the Land of Grey and Pink Caravan 1971
31 Paranoid Black Sabbath 1971
32 Plays Live Peter Gabriel 1982
33 The Division Bell Pink Floyd 1994
34 Six Degrees of Inner Turbulence Dream Theater 2002
35 Victor, a symphonic poem Rigoni & Schoenherz 1975
36 UK UK 1978
37 Ignis Fatuus White Willow 1995
38 Nursery Cryme Genesis 1971
39 Solution Solution 1970
40 LA Woman The Doors 1970

H. JoJo de V., 31-12-2002


ProgTop 40 aller tijden JProg

I Verantwoording algemeen

Mijn muzikale oorsprong ligt overduidelijk bij The Beatles. Naar mijn mening is er geen band geweest met zoveel impact op muziek en maatschappij. Het stokje is nadien redelijk overgenomen door Pink Floyd, Genesis, Yes, King Crimson, maar zoals de The Beatles op alle gebieden baanbrekend waren is een eenmalig en uniek gebeuren geweest.

Mijn persoonlijke top 40 blijkt een feestje van sixties- en seventiesbands te zijn. Hoewel ik mij bij mijn dagelijkse muziekkeuze vooral richt op bands uit de negentiger jaren van de vorige eeuw en het heden, blijft de emotie van de eerste beluisteringen van de in mijn toplijst vermelde albums zo overheersen dat de uiteindelijk rangorde van mijn 40 besten kennelijk al vroeg is bepaald. Ik vermeld er wel bij dat dit mij ook enigszins heeft verrast.

Daarnaast heb ik werk van recente datum, minder dan 1 jaar terug verschenen, dus ongeveer van na 1-5-2002, buiten beschouwing gelaten omdat de houdbaarheid daarvan nog niet bewezen is.

De gekozen bands vallen onder de op de site van OJE Music te lezen definitie van progressieve en symfonische rockmuziek.

7 artiesten of bands komen meerdere malen voor in de lijst: The Beatles (3 items), Pink Floyd (3), Genesis (3), Yes(2), The Rolling Stones (2), The Who (2) en King Crimson (2).

De lijst wordt opvallend overheerst door Britse bands (37 albums).

Een samenvatting per decenia geeft het volgende overzicht:

60' er jaren 17 items
70' er jaren 18 items
80' er jaren 02 items
90' er jaren 01 items
00' er jaren 02 items

II De Nipte Afvallers

Opmerkelijk is het slagveld dat ontstaat als de eerste selectielijsten, die natuurlijk veel te veel items bevatten, ontdaan worden van, naar het gevoel, toch geweldige albums. In dit geweld van mastodonten met monumentale erfenissen kan alleen de absolute top zich staande houden. Bands waarvan je zeker wist dat die met misschien wel meerdere titels de toplijst zouden gaan sieren vallen met weemoed maar genadeloos naast de "prijzen". Maar keuzes moeten gemaakt worden en je weer verplaatsen naar de emotie van destijds helpt uitstekend.
De 56 afvallers, sommigen met meerdere albums, zijn: Blind Faith, Camel, Chicago, Dire Straits, Donovan, ELP, Galleon, Gentle Giant, Peter Gabriel, Gong, Steve Hackett, Kansas, Manfred Mann Earth Band, The Nice, Pallas, Allan Parsons, Pendragon, Anthony Phillips, Porcupine Tree, Roxy Music, Rush, Salem Hill, Seventh Wave, Soft Machine, Solution, David Sylvian, Toto en Van Der Graaf Generator.

III ProgTop 40 aller tijden JProg

1 Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band - The Beatles

Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band is op 1 juni 1967 uitgebracht en het album vormt de essentie van de jaren 60.
Bij de opnames behoorden ook de nummers Strawberry Fields Forever en Penny Lane, die begin 1967 op een single met dubbele A-kant werden uitgebracht. De songs zijn bij iedereen bekend, hoewel er geen singles van het album getrokken zijn.
Op het album spelen The Beatles als een andere groep, Sergeant Pepper. De opvallende cover is beroemd om zijn collage aan beroemdheden die door Sergeant Pepper bewonderd werden, waaronder The Beatles. Daarnaast bevatte de hoes mysterieuze verwijzingen die zouden duiden op de dood van Paul McCartney.

1 Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band The Beatles
2 Meddle Pink Floyd
3 Selling England by the Pound Genesis
4 In the Court of the Crimson King King Crimson
5 Tommy The Who
6 Traffic Traffic
7 The Yes Album Yes
8 Ogden's nut gone Flake Small Faces
9 Their satanic majesties Request The Rolling Stones
10 Once again Barclay James Harvest
11 Thick as a Brick Jethro Tull
12 Rubber Soul The Beatles
13 The Lamb lies down on Broadway  Genesis
14 McDonald and Giles McDonald and Giles
15 Umma Gumma Pink Floyd
16 Abbey Road The Beatles
17 Foxtrot Genesis
18 Misplaced Childhood Marillion
19 Déja vu Crosby, Stills, Nash and Young
20 The Who sell out The Who
21 Led Zeppelin Led Zeppelin
22 Disreali Gears The Cream
23 Subterranea IQ
24 Close to the Edge Yes
25 Atom Heart Mother  Pink Floyd 
26 Tubular Bells Mike Oldfield
27 The angry young Them Them
28 Hot Rats Frank Zappa
29 Immortal? Arena
30 In the Land of Grey and Pink Caravan
31 Black Sabbath Black Sabbath
32 The Rotters Club Hatfield and the North
33 Renaissance Renaissance
34 Red King Crimson
35 Six Degrees of Inner Turbulence Dream Theater
36 The Joshua Tree U2
37 Between the Buttons The Rolling Stones
38 Ghosts Strawbs
39 Arthur The Kinks
40 Crisis? what Crisis Supertramp

JProg, 11-05-2003.


ProgTop 40 aller tijden OProg

I Verantwoording algemeen

Bij het maken van deze lijsten heb ik mij laten leiden door de emotie die ik beleefde en nog steeds beleef bij de beluistering van mijn "toppers". Ondanks dat ik veel jaren 90 werk draai staat de lijst vol met albums uit vroegere tijden. Dit heeft naast de enorme kwaliteit van de muziek misschien ook wel te maken met de nostalgische gevoelens die de albums oproepen. Zo'n "toen was het pas leuk gevoel" wat je soms krijgt. Als je realistisch bent niet altijd terecht, maar goed, het telt wel mee bij de beoordeling van een album. Om een grens te trekken heb ik albums van deze eeuw niet meegenomen.

Laten we de getallen eens per decennia gaan bekijken:

60' er jaren 03 items
70' er jaren 25 items
80' er jaren 03 items
90' er jaren 08 items

De jaren zeventig zijn het sterkst vertegenwoordigd. Iets wat te verwachten was aangezien symfo in die jaren tot bloei kwam. De 'eighties' zijn een ander verhaal. Rush is min of meer een uitloper van de tien jaar daarvoor. De andere twee tachtigers maakten dan wel meteen enorme indruk en zijn beide van Marillion. Niet dat dit wil zeggen dat er gedurende deze jaren alleen maar bagger uit kwam, want er dook ook mooi materiaal op. Echter geen top-40 werk en zowiezo minder dan in de decennia daaromheen. De jaren negentig leverden wel weer prima producten op, zowaar acht stuks, waarvan met name Dream Theater een enorme impact achterliet.


II ProgTop 40 aller tijden OProg

1 Misplaced Childhood - Marillion

Toen ik Marillion tegen kwam zal het 90/91 geweest zijn. Ik luisterde nog de bekende dingen die ik in die periode in de kast beneden vond, waar de bezittingen van JProg in stonden. "Sgt Pepper" was zo één van mijn beginplaten, ontdekt door de link met McCartney, die ik kende van de hit "Once upon a long ago". Er kwam een lading bandjes en op één van die bandjes was het b-kantje toevallig genoeg "Misplaced Childhood" en zodoende kwam ik op het album dat begon met de mystieke klanken van "Pseudo Silk Kimono". Het was op dat moment zo anders dan al het andere. Muziek die constant doorliep, vreemde teksten die ik probeerde te begrijpen, hetgeen tevergeefs was. Die manier van gitaar spelen in combinatie met veel keyboards. Het was het begin van een lange weg symfo voor een groot gedeelte voortgekomen uit dit album.

"Selling England" kwam korte tijd na "Misplaced Childhood" en de link met dat album was dan ook een logische. Zowel de teksten/zang als muziek vond ik meteen waanzinnig. De dromerige opening, die geweldige stem die wel wat weg had van Fish (zo zag ik dat aanvankelijk). De sterke melodieën en de prachtige hoes, die ik spoedig op LP vond. Een indruk dat het geheel achterliet, misschien niet zo enorm als mijn nummer 1 omdat dat nou eenmaal de eerste was. Dit album was in ieder geval een goed te verklaren vervolg. Yes was ook een product van tape. "Close to the Edge" werd enkele weken later ontdekt dan de bovenstaande albums. (gevoelsmatig, het kunnen ook maanden zijn geweest). Het was zo anders, zo enorm "weird", zo technisch. Dit album vloog aanvankelijk als een raket aan me voorbij, soms bleef er even iets hangen maar het was een soort stormvloed van geluid. Maar toch weer blijven draaien om uiteindelijk het geheel toch op te nemen. "Close to the edge" was ook een belangrijke basis voor de complexere vormen van symfo. King Crimson kwam een paar jaar later. Het was niet in huis op CD en op de ontdekkingstocht door symfoland kwam ik het in die periode niet toevallig op tape tegen. Het zal zeker '94 zijn geweest toen ik het ontdekte. Het hoe en waarom weet ik eigenlijk niet meer. Wat wel vaststaat is mijn verbazing destijds over de enorme afwisseling in dynamiek. Lange stille stukken met als afwisseling dynamische momenten. Daarnaast was er ook het grote verschil tussen complexe nummers en bijvoorbeeld het schitterende en dromerige "I talk to the Wind". Dan te bedenken dat het opgenomen werd toen Pink Floyd nog in een iets andere hoek zat en Yes en Genesis nog volop in de ontwikkeling zaten. Aanvankelijk kostte het mij vrij veel moeite om door de nummer 5, "Metropolis 2" van Dream Theater, te komen. Het was met name het rustigere laatste stuk dat zich het eerst ontpopte. Ook daar ging nog een vrij lange periode overheen. Vooral het eerste deel van het album kwam aanvankelijk vrij rommelig over. Pas bij het doorluisteren vielen de stukken op zijn plaats. De wat hardere elementen uit de jaren 90 perfect gemixt met allerhande invloeden. Zelfs Zappa-achtige klanken komen voorbij, net als bepaalde dingen die aan Marillion en Yes doen denken. Wat mij betreft het perfecte resultaat van 30 jaar symfo!

1 Misplaced childhood Marillion 1985
2 Selling England by the pound Genesis 1973
3 Close to the Edge Yes 1973
4 In the Court of the Crimson King King Crimson 1969
5 Metropolis PT.2: Scenes from a memory Dream Theater 1999
6 Sgt.Peppers lonely hearts club band The Beatles 1967
7 A trick of the tail Genesis 1976
8 Wish you where here Pink Floyd 1972
9 The Rotters club Hatfield and the North 1972
10 Lizard King Crimson 1970
11 Danger Money UK 1978
12 The lamb lies down on broadway Genesis 1974
13 Tales from topographic oceans Yes 1971
14 Halloween Pulsar 1977
15 Photos of ghosts Premiata Forneria Marconi 1973
16 Hybris Änglågard
1992
17 Bundles Soft Machine 1975
18 In the land of grey and pink Caravan 1971
19 Clutching at straws Marillion 1987
20 Images and words Dream Theater 1992
21 Stupid dream Porcupine Tree 1999
22 Internal exile Fish 1991
23 Novella Renaissance 1977
24 Voyage of the acolyte Steve Hackett 1975
25 Moving pictures Rush 1981
26 Red King Crimson 1974
27 Moonmadness Camel 1975
28 Meddle Pink Floyd 1971
29 Tommy The Who 1970
30 Ocean Eloy 1977
31 Ghosts Strawbs 1975
32 Help The Beatles 1965
29 Retropolis The Flower Kings 1995
34 The least we can do is wave to each other Van der Graaf Generator 1970
35 One size fits all Frank Zappa and The Mothers of Invention 1975
36 Innuendo Queen 1991
37 From within... Anekdoten 1999
38 In a glass house Gentle Giant 1973
39 Thick as a brick Jethro Tull 1972
40 Go Stomu Yamashta 1975

OProg, 25-5-2003

© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved