ProgTop 40 Ever
ProgTop
40 aller tijden H 'JoJo' de V
I Verantwoording algemeen
Bij
de samenstelling van deze persoonlijke ProgTop 40 heb ik mij gericht
op het veld van de progressive rock en symphonic rock. Hoe onduidelijk
die labels ook zijn, ik denk dat de lezer wel weet wat er onder wordt
verstaan. Dit betekent dat ik een aantal gebieden die mijn muziekcollectie
wel degelijk sieren buiten beschouwing heb gelaten. Zo heb ik de jazz
er niet in betrokken waardoor bijv. mijlpalen zoals Birth of the Cool
en Sketches of Spain van Miles Davis er niet in staan. Ook de avantgarde
is niet meegenomen, hoewel dat toch behoorlijk progressiever is in de
taalkundige betekenis van het woord dan de prog en symfo, waardoor namen
van Philip Glass, Steve Reich en Morton Feldman ontbreken en dus ook
The Köln Concert van Keith Jarrett. Deze laatste schijf is voor
mij een absoluut hoogtepunt in de muziek. Zo 'missen' we ook de moderne
klassieken zoals Gorecky, Part en Ten Holt, die door velen toch ook
als zeer vooruitstrevend en dus progressief zullen worden gekenschetst.
Omwille van de overzichtelijkheid en de inperking dus alleen een ProgTop40,
laten we zeggen volgens de ook nog niet volledige maar voldoende omschrijving
zoals die is te vinden bij OJE Music.
In
mijn ProgTop heb ik mij niet laten beperken door een periode of een
jaar. In principe kwam alles in aanmerking, al komt het er terugkijkend
op de lijst op neer dat de lijst 'begint' in 1966.
II
Tendensen
Ik
zal er geen factoranalyse of zo op loslaten maar als je de 40 items
clustert op jaartal dan is er wel een tendens waar te nemen:
60'
er jaren 06 items
70' er jaren 26 items
80' er jaren 02 item
'90 er jaren 05 items
'00 er jaren 01 item
De
jaren '70 zijn naar verwachting het sterkst vertegenwoordigd hetgeen,
gezien het ontstaan en de ontwikkeling van de prog en symfo en gezien
de ontwikkeling schrijver dezes, logisch is.
De
jaren 80 komen maar met 1 item voor en dat is m.i. te wijten aan het
feit dat die periode voor de prog en symfo uitermate pover van kwaliteit
was. De groten waren inmiddels of verdwenen, of hun produktie stond
op een laag peil dan wel ze waren de weg kwijt. Ook de invloed van de
punk en new wave die zich juist afzette tegen o.a. dit soort muziek
zal hier zijn uitwerking hebben gehad. Van de nieuwkomers was het wel
en met name voor Marillion een vruchtbare periode. Dit wil uiteraard
geenszins zeggen dat er in de jaren 80 geen interessante releases zijn
geweest, maar toch kwalitatief onvoldoende om een plaats in deze lijst
te verwerven.
De
jaren 90 zijn redelijk vertegenwoordigd en het eerste decennium van
deze eeuw zal zijn diamantjes nog moeten gaan opleveren. We staan immers
pas aan het relatieve begin.
Vier
artiesten of bands komen meerdere malen voor in de lijst: Pink Floyd
(3 items), Frank Zappa (2),
The Beatles (2) en Genesis (2).
III
De Nipte Afvallers
Er
zijn natuurlijk ook werken die het predikaat 'top' verdienen maar die
net buiten de prijzen zijn gevallen. Zij stonden bij mij dus wel op
de eerste en tweede groslijst maar vielen nipt af. Het argument dat
er geen plek meer voor was is het meest voor de hand liggende maar tegelijkertijd
meest nietszeggende. Veel meer speelt mee dat de houdbaarheid van de
werken wordt betwijfeld ('aller tijden' komt dan in het gedrang), dat
de houdbaarheid zich nog niet heeft kunnen bewijzen omdat het een recente
release is, de impact minder was, er al items in de lijst stonden van
de betreffende band of omdat het 'gewoon' net niet goed genoeg was.
In dat schijnsel vielen af The Kick Inside van Kate Bush, Spring, All
Things Must Pass van George Harrison, Go Too van Stomu Yamashta, Scheherazade
van Renaissance, Goodbye Jumbo van World Party, Pudding en Gisteren
van Supersister, (..) van Sigur Ros, Lightbulb Sun van Ptree, Mind Vol
1 van Isildur's Bane, Steve McQueen van Prefab Sprout, Marks van Alquin,
Hybrid van Anglagard en Nucleus van Anekdoten.
IV
ProgTop 40 aller tijden H 'JoJo' de V
1
Meddle - Pink Floyd
De
impact van deze plaat en dan met name het nummer Echoes op de
progressieve muziek en op mij is dermate groot geweest dat ik
niet anders en vrij snel kon concluderen dat dit een nummer 1
was. Natuurlijk waren er ook afwegingen ten opzichte van andere
werken van Floyd. Maar Darkside of the Moon valt voor mij af omdat
dit werk is doodgedraaid en doodgeknuffeld door mensen die verder
niet op de hoogte zijn van Floyd. Wish you were here valt af omdat
ik dat altijd al een vrij saai en traag werk vond waar bovendien
de invloed van Waters te groot werd. Daarmee was deze schijf naar
mijn stellige overtuiging de kiem van alle ruzies en conflicten
nadien en dus het begin van het einde.
1 |
Meddle |
Pink
Floyd |
1971 |
2
|
The
Lamb lies down on Broadway |
Genesis
|
1974 |
3 |
In
the Court of the Crimson King |
King
Crimson |
1969 |
4
|
Sgt.
Peppers Lonely Hearts Club Band |
The
Beatles |
1966 |
5
|
Thick
as a Brick |
Jethro
Tull |
1972 |
6 |
Live at Leeds (incl. Tommy uitvoering) |
The
Who |
1970 |
7 |
Clutching at Straws |
Marillion
|
1987 |
8
|
Close
to the Edge |
Yes
|
1972 |
9
|
Five
Leaves Left |
Nick
Drake |
1970 |
10
|
One
Size Fits All |
Frank Zappa |
1975 |
11
|
When
the Eagle Flies |
Traffic
|
1974 |
12
|
Once
Again |
Barclay
James Harvest |
1971 |
13 |
Tarkus |
Emerson,
Lake and Palmer |
1971 |
14 |
Piper
at the Gates of Dawn |
Pink Floyd |
1967 |
15 |
McDonald
and Giles |
McDonald
and Giles |
1970 |
16 |
Five
Bridges |
The
Nice |
1969 |
17 |
Hot Rats |
Frank
Zappa |
1970 |
18 |
Octopus
|
Gentle
Giant |
1973 |
19
|
Abbey
Road |
The
Beatles |
1969 |
20
|
Coma
Divine |
Porcupine Tree |
1998 |
21
|
III
|
Led
Zeppelin |
1971 |
22
|
Photos
of Ghosts |
Premiata
Forneria Marconi |
1973 |
23
|
Last
Record Album |
Little
Feat |
1975 |
24 |
Plastic Ono Band |
John
Lennon |
1970 |
25
|
Subterranea |
IQ |
1997 |
26
|
The
Rotters Club |
Hatfield and the North |
1971 |
27 |
The Royal Scam |
Steely
Dan |
1976 |
28
|
One
Man tell's Another |
Landberk |
1994 |
29
|
Arthur |
The Kinks |
1969 |
30
|
In
the Land of Grey and Pink |
Caravan
|
1971 |
31
|
Paranoid |
Black Sabbath |
1971 |
32 |
Plays Live |
Peter
Gabriel |
1982 |
33 |
The Division Bell |
Pink
Floyd |
1994 |
34 |
Six Degrees of Inner Turbulence |
Dream
Theater |
2002 |
35
|
Victor,
a symphonic poem |
Rigoni & Schoenherz |
1975 |
36
|
UK |
UK
|
1978 |
37 |
Ignis Fatuus |
White Willow |
1995 |
38 |
Nursery Cryme |
Genesis
|
1971 |
39
|
Solution |
Solution |
1970 |
40
|
LA
Woman |
The Doors |
1970 |
H. JoJo de V., 31-12-2002
ProgTop 40 aller tijden
JProg
I Verantwoording
algemeen
Mijn
muzikale oorsprong ligt overduidelijk bij The Beatles. Naar mijn mening
is er geen band geweest met zoveel impact op muziek en maatschappij.
Het stokje is nadien redelijk overgenomen door Pink Floyd, Genesis,
Yes, King Crimson, maar zoals de The Beatles op alle gebieden baanbrekend
waren is een eenmalig en uniek gebeuren geweest.
Mijn persoonlijke top 40 blijkt een feestje van sixties- en seventiesbands
te zijn. Hoewel ik mij bij mijn dagelijkse muziekkeuze vooral richt
op bands uit de negentiger jaren van de vorige eeuw en het heden, blijft
de emotie van de eerste beluisteringen van de in mijn toplijst vermelde
albums zo overheersen dat de uiteindelijk rangorde van mijn 40 besten
kennelijk al vroeg is bepaald. Ik vermeld er wel bij dat dit mij ook
enigszins heeft verrast.
Daarnaast
heb ik werk van recente datum, minder dan 1 jaar terug verschenen, dus
ongeveer van na 1-5-2002, buiten beschouwing gelaten omdat de houdbaarheid
daarvan nog niet bewezen is.
De gekozen bands vallen onder de op de site van OJE Music te lezen definitie
van progressieve en symfonische rockmuziek.
7
artiesten of bands komen meerdere malen voor in de lijst: The Beatles
(3 items), Pink Floyd (3), Genesis (3), Yes(2), The Rolling Stones (2),
The Who (2) en King Crimson (2).
De
lijst wordt opvallend overheerst door Britse bands (37 albums).
Een samenvatting per decenia geeft het volgende overzicht:
60'
er jaren 17 items
70' er jaren 18 items
80' er jaren 02 items
90' er jaren 01 items
00' er jaren 02 items
II De Nipte Afvallers
Opmerkelijk
is het slagveld dat ontstaat als de eerste selectielijsten, die natuurlijk
veel te veel items bevatten, ontdaan worden van, naar het gevoel, toch
geweldige albums. In dit geweld van mastodonten met monumentale erfenissen
kan alleen de absolute top zich staande houden. Bands waarvan je zeker
wist dat die met misschien wel meerdere titels de toplijst zouden gaan
sieren vallen met weemoed maar genadeloos naast de "prijzen".
Maar keuzes moeten gemaakt worden en je weer verplaatsen naar de emotie
van destijds helpt uitstekend.
De 56 afvallers, sommigen met meerdere albums, zijn: Blind Faith, Camel,
Chicago, Dire Straits, Donovan, ELP, Galleon, Gentle Giant, Peter Gabriel,
Gong, Steve Hackett, Kansas, Manfred Mann Earth Band, The Nice, Pallas,
Allan Parsons, Pendragon, Anthony Phillips, Porcupine Tree, Roxy Music,
Rush, Salem Hill, Seventh Wave, Soft Machine, Solution, David Sylvian,
Toto en Van Der Graaf Generator.
III ProgTop
40 aller tijden JProg
1
Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band
- The Beatles
Sergeant Pepper's
Lonely Hearts Club Band is op 1 juni 1967 uitgebracht en het album
vormt de essentie van de jaren 60.
Bij de opnames behoorden ook de nummers Strawberry Fields Forever en
Penny Lane, die begin 1967 op een single met dubbele A-kant werden
uitgebracht. De songs zijn bij iedereen bekend, hoewel er geen singles
van het album getrokken zijn.
Op het album spelen The Beatles als een andere groep, Sergeant Pepper.
De opvallende cover is beroemd om zijn collage aan beroemdheden die
door Sergeant Pepper bewonderd werden, waaronder The Beatles. Daarnaast
bevatte de hoes mysterieuze verwijzingen die zouden duiden op de dood
van Paul McCartney.
1 |
Sgt.
Pepper's Lonely Hearts Club Band |
The
Beatles |
2
|
Meddle |
Pink
Floyd |
3 |
Selling
England by the Pound |
Genesis |
4
|
In
the Court of the Crimson King |
King
Crimson |
5
|
Tommy |
The
Who |
6 |
Traffic |
Traffic
|
7 |
The
Yes Album |
Yes |
8
|
Ogden's
nut gone Flake |
Small
Faces |
9
|
Their
satanic majesties Request |
The
Rolling Stones |
10
|
Once
again |
Barclay
James Harvest |
11
|
Thick
as a Brick |
Jethro
Tull |
12
|
Rubber
Soul |
The
Beatles |
13 |
The
Lamb lies down on Broadway |
Genesis |
14 |
McDonald
and Giles |
McDonald
and Giles |
15 |
Umma
Gumma |
Pink
Floyd |
16 |
Abbey
Road |
The
Beatles |
17 |
Foxtrot |
Genesis |
18 |
Misplaced
Childhood |
Marillion |
19
|
Déja
vu |
Crosby,
Stills, Nash and Young |
20
|
The
Who sell out |
The
Who |
21
|
Led
Zeppelin |
Led
Zeppelin |
22
|
Disreali
Gears |
The
Cream |
23
|
Subterranea |
IQ
|
24 |
Close
to the Edge |
Yes |
25
|
Atom
Heart Mother |
Pink
Floyd |
26
|
Tubular
Bells |
Mike
Oldfield |
27 |
The
angry young Them |
Them |
28
|
Hot
Rats |
Frank
Zappa |
29
|
Immortal? |
Arena |
30
|
In
the Land of Grey and Pink |
Caravan
|
31
|
Black
Sabbath |
Black Sabbath |
32 |
The
Rotters Club |
Hatfield
and the North |
33 |
Renaissance |
Renaissance |
34 |
Red |
King
Crimson |
35
|
Six
Degrees of Inner Turbulence |
Dream
Theater |
36
|
The
Joshua Tree |
U2 |
37 |
Between
the Buttons |
The
Rolling Stones |
38 |
Ghosts
|
Strawbs |
39
|
Arthur |
The
Kinks |
40
|
Crisis?
what Crisis |
Supertramp |
JProg, 11-05-2003.
ProgTop 40 aller tijden
OProg
I Verantwoording algemeen
Bij
het maken van deze lijsten heb ik mij laten leiden door de emotie die
ik beleefde en nog steeds beleef bij de beluistering van mijn "toppers".
Ondanks dat ik veel jaren 90 werk draai staat de lijst vol met albums
uit vroegere tijden. Dit heeft naast de enorme kwaliteit van de muziek
misschien ook wel te maken met de nostalgische gevoelens die de albums
oproepen. Zo'n "toen was het pas leuk gevoel" wat je soms
krijgt. Als je realistisch bent niet altijd terecht, maar goed, het
telt wel mee bij de beoordeling van een album. Om een grens te trekken
heb ik albums van deze eeuw niet meegenomen.
Laten
we de getallen eens per decennia gaan bekijken:
60'
er jaren 03 items
70' er jaren 25 items
80' er jaren 03 items
90' er jaren 08 items
De jaren zeventig zijn het sterkst vertegenwoordigd. Iets wat te verwachten
was aangezien symfo in die jaren tot bloei kwam. De 'eighties' zijn
een ander verhaal. Rush is min of meer een uitloper van de tien jaar
daarvoor. De andere twee tachtigers maakten dan wel meteen enorme indruk
en zijn beide van Marillion. Niet dat dit wil zeggen dat er gedurende
deze jaren alleen maar bagger uit kwam, want er dook ook mooi materiaal
op. Echter geen top-40 werk en zowiezo minder dan in de decennia daaromheen.
De jaren negentig leverden wel weer prima producten op, zowaar acht
stuks, waarvan met name Dream Theater een enorme impact achterliet.
II
ProgTop 40 aller tijden OProg
1
Misplaced Childhood - Marillion
Toen
ik Marillion tegen kwam zal het 90/91 geweest zijn. Ik luisterde nog
de bekende dingen die ik in die periode in de kast beneden vond, waar
de bezittingen van JProg in stonden. "Sgt Pepper" was zo één
van mijn beginplaten, ontdekt door de link met McCartney, die ik kende
van de hit "Once upon a long ago". Er kwam een lading bandjes
en op één van die bandjes was het b-kantje toevallig genoeg
"Misplaced Childhood" en zodoende kwam ik op het album dat
begon met de mystieke klanken van "Pseudo Silk Kimono". Het
was op dat moment zo anders dan al het andere. Muziek die constant doorliep,
vreemde teksten die ik probeerde te begrijpen, hetgeen tevergeefs was.
Die manier van gitaar spelen in combinatie met veel keyboards. Het was
het begin van een lange weg symfo voor een groot gedeelte voortgekomen
uit dit album.
"Selling
England" kwam korte tijd na "Misplaced Childhood" en
de link met dat album was dan ook een logische. Zowel de teksten/zang
als muziek vond ik meteen waanzinnig. De dromerige opening, die
geweldige stem die wel wat weg had van Fish (zo zag ik dat aanvankelijk).
De sterke melodieën en de prachtige hoes, die ik spoedig
op LP vond. Een indruk dat het geheel achterliet, misschien niet
zo enorm als mijn nummer 1 omdat dat nou eenmaal de eerste was.
Dit album was in ieder geval een goed te verklaren vervolg. Yes
was ook een product van tape. "Close
to the Edge" werd enkele weken later ontdekt dan de bovenstaande
albums. (gevoelsmatig, het kunnen ook maanden zijn geweest). Het was
zo anders, zo enorm "weird", zo technisch. Dit album vloog
aanvankelijk als een raket aan me voorbij, soms bleef er even iets
hangen maar het was een soort stormvloed van geluid. Maar toch weer
blijven draaien om uiteindelijk het geheel toch op te nemen. "Close
to the edge" was ook een belangrijke basis voor de complexere
vormen van symfo. King Crimson kwam een paar jaar later. Het was
niet in huis op CD en op de ontdekkingstocht door symfoland kwam
ik het in die periode niet toevallig op tape tegen. Het zal zeker
'94 zijn geweest toen ik het ontdekte. Het hoe en waarom weet ik
eigenlijk niet meer. Wat wel vaststaat is mijn verbazing destijds
over de enorme afwisseling in dynamiek. Lange stille stukken met
als afwisseling dynamische momenten. Daarnaast was er ook het grote
verschil tussen complexe nummers en bijvoorbeeld het schitterende
en dromerige "I talk to the Wind". Dan te
bedenken dat het opgenomen werd toen Pink Floyd nog in een iets andere
hoek zat en Yes en Genesis nog volop in de ontwikkeling zaten. Aanvankelijk
kostte het mij vrij veel moeite om door de nummer 5, "Metropolis
2" van Dream Theater, te komen. Het was met name het rustigere
laatste stuk dat zich het eerst ontpopte. Ook daar ging nog een vrij
lange periode overheen. Vooral het eerste deel van het album kwam aanvankelijk
vrij rommelig over. Pas bij het doorluisteren vielen de stukken op
zijn plaats. De wat hardere elementen uit de jaren 90 perfect gemixt
met allerhande invloeden. Zelfs Zappa-achtige klanken komen voorbij,
net als bepaalde dingen die aan Marillion en Yes doen denken. Wat mij
betreft het perfecte resultaat van 30 jaar symfo!
1 |
Misplaced
childhood |
Marillion |
1985 |
2
|
Selling
England by the pound |
Genesis
|
1973 |
3 |
Close
to the Edge |
Yes |
1973 |
4
|
In
the Court of the Crimson King |
King
Crimson |
1969 |
5
|
Metropolis
PT.2: Scenes from a memory |
Dream
Theater |
1999 |
6 |
Sgt.Peppers lonely hearts club band |
The
Beatles |
1967 |
7 |
A trick of the tail |
Genesis |
1976 |
8
|
Wish
you where here |
Pink
Floyd |
1972 |
9
|
The
Rotters club |
Hatfield
and the North |
1972 |
10
|
Lizard |
King
Crimson |
1970 |
11
|
Danger
Money |
UK |
1978 |
12
|
The
lamb lies down on broadway |
Genesis |
1974 |
13 |
Tales from topographic oceans |
Yes |
1971 |
14 |
Halloween |
Pulsar |
1977 |
15 |
Photos
of ghosts |
Premiata
Forneria Marconi |
1973 |
16 |
Hybris |
Änglågard
|
1992 |
17 |
Bundles |
Soft
Machine |
1975 |
18 |
In
the land of grey and pink |
Caravan |
1971 |
19
|
Clutching
at straws |
Marillion |
1987 |
20
|
Images
and words |
Dream Theater |
1992 |
21
|
Stupid
dream |
Porcupine
Tree |
1999 |
22
|
Internal
exile |
Fish |
1991 |
23
|
Novella |
Renaissance |
1977 |
24 |
Voyage of the acolyte |
Steve
Hackett |
1975 |
25
|
Moving
pictures |
Rush |
1981 |
26
|
Red |
King Crimson |
1974 |
27 |
Moonmadness |
Camel |
1975 |
28
|
Meddle |
Pink Floyd |
1971 |
29
|
Tommy |
The
Who |
1970 |
30
|
Ocean |
Eloy |
1977 |
31
|
Ghosts |
Strawbs |
1975 |
32 |
Help |
The
Beatles |
1965 |
29
|
Retropolis |
The Flower Kings |
1995 |
34 |
The least we can do is wave to each other |
Van
der Graaf Generator |
1970 |
35
|
One
size fits all |
Frank Zappa and The Mothers of Invention |
1975 |
36
|
Innuendo |
Queen |
1991 |
37 |
From within... |
Anekdoten |
1999 |
38 |
In a glass house |
Gentle
Giant |
1973 |
39
|
Thick
as a brick |
Jethro Tull |
1972 |
40
|
Go |
Stomu Yamashta |
1975 |
OProg, 25-5-2003
© 2003-2024 OJE Music OJE Web All Rights Reserved