1 |
Pink Floyd |
The Endless River |
Prog of Related Prog? Het laatste album dus. Een bijna geheel instrumentale ode aan Richard Wright die hoge kwaliteit en het unieke PF-geluid heeft. |
2 |
Alt-J |
This is All Yours |
“Er is te veel over nagedacht” en “ze maken het te moeilijk” las ik ergens. Gelukkig maar, het is ook nooit goed. Geen progrock band maar dichtbij en vernieuwend. |
3 |
Foo Fighters |
Sonic Highways |
David Grohl kan dan spijt hebben van de bandnaam, van dit album zeker niet. Het afsluitende "I Am A River" is bijna een onvervalst progressief topnummer. |
4 |
Jack White |
Lazaretto |
Eigenzinnig en origineel. Songs waar van alles mogelijk is. En de vinyl revival wordt gevierd met een LP vol elektrische en mechanische vondsten. |
5 |
Elbow |
The Take Off and Landing of Everthing |
Zanger
Guy Garvey blijft dominant maar dit album is opnieuw heel fraai. Ingetogener dan ooit, iets meer los had gekund, maar wordt ook weer niet echt gemist. |
6 |
Temples |
Sun Structures |
Neo-psychedelische rock. Zo kan je alles geïnspireerd door het verleden wel met “neo” ervoor aanduiden. Deze Engelse band is zomaar een grote broer van Tame Impala en Toy. |
7 |
U2 |
Songs of Innocence |
Door het weinig verheffende weggeven van een download via Apple een negatieve start. Maar het is, behoudens het openingsnummer, gewoon een goed album. |
8 |
Archive |
Axiom |
Het is meer een collectief dan een band en de muziek is misschien wel gewoon progressief. Op deze veel Pink Floyd referenties en een geweldig gebruik van kerkklokken. |
9 |
Daniel Lanois |
Flesh and Machine |
Bij de eerste luisterbeurt viel het tegen maar na een aantal malen ontrafeld zich een bijzonder en ambient getint werkstuk vol mooie wendingen. |
10 |
The War on Drugs |
Lost in the Dream |
Hoog in vele jaarlijsten maar echt bijzonder is het niet. Uitstekend met zoveel referenties dat ik degenen die dit goed vinden zo een hele boel namen en titels kan aanbevelen. |